در حاشیه جشنواره ای که اخیرا در اصفهان برگزار شد ( به عمد نام جشنواره را ذکر نمی کنم!) از تعدادی بازیگر زن سینمای ایران به عنوان بانوی نمونه تقدیر شد و چندی بعد تعدادی یا شاید تمام آن ها با هزینه دولت و خارج از نوبت، به سفر حج اعزام شدند. بازیگرانی که با چادر بر روی صحنه و در کلیپ ساخته شده از آن ها حاضر شدند و دیالوگ های پرمغزی را نیز بر زبان راندند. بانوی عزیز، فکر می کنی سر کردن چادر آن هم تنها برای دقایق یا نهایتا ساعاتی بتواند دلیلی برای نمونه شدن باشد ؟!
پس معیار نمونه شدن این بازیگران سینمای ایران چه بوده است؟ الزام و تعهد به حجاب برتر؟ پیشکسوت بودن در عرصه تئاتر و سینما؟ خلق جلوه های ماندگار و نوآوری در عرصه هنر؟ تلاش در حوزه آموزش به جوانان و علاقمندان به سینما؟ تولید علم از طریق نگارش مقاله های علمی و پژوهشی؟ نگارش کتاب و مقاله در زمینه بازیگری و یا ابداع شیوه های خلاقانه و بدیع در حوزه بازیگری؟ ... آخ بانو ... که چه راحت می توان در این دوره و زمانه، نمونه، الگو و ... شد!
از سوی دیگر دختر بازیگری بیست و چند ساله و تازه کار بودجه هنگفتی را از یک نهاد دریافت می کند و پروژه ای را کلید می زند که خودش هم نمی داند در طول ساخت آن چه کرده است! شاید او هم نمونه و الگو بوده است!
آخ بانو ... این درد وقتی تازه تر می ماند، که می دانی در آن سوتر چه هیاهوئیست تنها برای هیچ!
اما این سوتر بانوئیست تنها... بانوئیست یگانه که تا ابد در سینه پر درد سینمای ایران باقی خواهد ماند. نه نامش، که وقار، رفتار و گفتارش. نه وجودش، که آثار سراسر دردمندانه و سرشار از لحظه های ناب انسانیش.
این سو تر بانوئیست که سال هاست دردی را بر سینمایش حک نکرده است. دردی از جامعه اش، زنانش، مردانش و کودکانش. آخ بانو ... چقدر فراموشکار شده ایم و چقدر زود نرگس ها را به باد می دهیم و یادی از گیلانه ها نمی کنیم.
این سوتر ... بانویی نمونه ایستاده است. با تمام قامت... خستگی ناپذیر، هنرمند و اصیل ... بسیار بسیار اصیل. آخ بانو ... این روزها اصالت چه کالای نایابیست. شاید آن را احتکار کرده اند!
نظر شما