جرج فریدمن با اشاره به اینکه ایران از سال 2003 به یک قدرت بلامنازع منطقه ای تبدیل شده بود، مدعی شد این تفوق از زمانی که بشار اسد رئیس جمهور سوریه مورد حمله قرار گرفت به پایان رسیده و آمریکا و برخی دیگر از همدستان نامرئی مخالفان مسلح سوریه، در این ناکامی ایران نقش داشته اند.
به نوشته فریدمن از سال 2003 به این سو وقتی آمریکا توازن قدرت بین ایران و عراق را از بین برد، ایران به یک قدرت منطقه ای رو به رشد تبدیل شد. با خروج آمریکا از عراق، ایران بانفوذترین قدرت خارجی حاضر در عراق شد. اما این تفوق از زمانی که بشار اسد رئیس جمهور سوریه مورد حمله قرار گرفت رو به کاهش گذاشت.
مدیر اندیشکده اطلاعاتی و امنیتی استراتفور در ادامه این یادداشت خواسته یا ناخواسته به دخالت آمریکا و کشورهای همسو در مسائل سوریه اذعان کرده و می نویسد: از منظر آمریکا، موفقیت ایران در سوریه می توانست یک منطقه نفوذ از ایران تا مدیترانه تعبیر شود. ناکامی ایران در تثبیت اوضاع سوریه که بدون تردید با کمک آمریکا و سایر یاری دهندگان نامرئی مخالفان اسد به دست آمد، به این تهدید پایان داد. اگر این منطقه نفوذ ایران محقق می شد، فشار به مرزهای شمالی عربستان سعودی منتقل می شد. در این صورت ایالات متحده آمریکا که منفعت اصلی اش ادامه جریان نفت از خلیج فارس در چارچوب سیستم اقتصاد جهانی بود، مجبور می شد برای حمایت از سعودی ها مداخله کند، چیزی که آمریکایی ها خواستار انجام آن نبودند و در اینصورت مجبور می شدند یران را به عنوان قدرت مسلط منطقه ای بپذیرند.
متن کامل مقاله فریدمن درباره استراتژی جدید آمریکا در جهان را به زودی در صفحه بین الملل بخوانید.
4949
نظر شما