بدترین نوع التزام نمایندگان به ولایت فقیه

نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در مطلب خود نوشته است: نمایندگان باید توجه کنند اگر قرار باشد در هر موضوعی که مخالف و موافق در جامعه دارد پای رهبری را به میان آوریم آن هم با تصمیمات غیرکارشناسی و نادرست مکرری که می‌گیریم و هر بار بر اساس مصالح کشور، رهبری باید دستور توقف آنرا بدهد چه وضعیتی در جامعه پدید خواهیم آورد.
قربانی در ادامه مطلب خود آورده است: برای التزام به ولایت فقیه فرض هائی را می‌شود تصور کرد:
1- نمایندگان کار خودشان را بکنند ولی اگر رهبری بر اساس مصالح کشور به انجام امری دستور داد یا از انجام کاری نهی کرد از آن تبعیت کنند.
2- نمایندگان در مواردی که شبهه دارند نظر رهبری را کسب کرده وبرابر آن عمل نمایند و اگر جوابی دریافت نکردند به تشخیص خودشان عمل کنند.
3- نمایندگان قدرت فهم سیاستهای کلی، رهنمودها و توصیه های رهبری را داشته و آشنای به مصادیق آن باشند و آگاهانه آنرا در تصمیمات خود مورد عمل قرار دهند تا نیازی به استعلام از رهبری یا امر و نهی نباشد.
هریک از موارد یاده شده به نوعی التزام به ولایت فقیه محسوب می‌شود و نمایندگان می‌توانند برای پاسخگوئی به منتقدین به آن استناد کنند ولی بدیهی است که اگر نمایندگان التزام واقعی و قلبی نداشته باشند در صورت داشتن التزام از نوع اول همه مشکلات را به گردن رهبری خواهند انداخت و رهبری را در مقابل مخالفین و موافقین موضوعات قرار داده و از خود سلب مسؤلیت خواهند کرد و این بدترین نوع التزام به ولایت فقیه است.
برای خواندن متن کامل این یادداشت، لطفا اینجا را کلیک کنید.