بخند!
چشم تو باز شد چو به روی جهان، بخند
چون غنچه هر زمان که گشودی دهان، بخند
غافل مشو ز خنده که داروی دردهاست
از تاب درد چونکه شدی ناتوان، بخند
چون شانه‌ات شکسته شد از بار غم منال
چون کارد می‌رسد به سر استخوان، بخند
هر کس زند به روی تو سیلی شکفته باش
هر کس نهد به دوش تو بار گران، بخند
بقال جنس نسیه ندادت، مشو پکر
دکتر نکرد زخم ترا پانسمان، بخند
راننده گر به جای ورامین ز شهر ری
یکسر ترا برد به کن و سولقان، بخند
نه کرسی بلند فلک را به زیر پای
بگذار و بر سبیل «قزل‌ارسلان»، بخند
بنشین به رخش خنده و در عرصه حیات
بر تیغ آبدار «یل سیستان»، بخند
این حرفها اگر چه نبودند خنده‌دار
بر شعرهای بنده و طبع روان، بخند
***
«تک‌مضراب وسط نظریات اقتصادی(!) مهندس نبوی نماینده تهران، در جمع اهالی کوی سیزدهم آبان (به نقل از روزنامه رسالت)
* مهندس نبوی: یکی از اقدامات شجاعانه دولت، تک‌نرخی کردن ارز بود که سال گذشته انجام شد.
* تک‌مضرابچی: و یکی از اقدامات شجاعانه مردم هم تحمل فشارهای ناشی از آن!
* مهندس نبوی: برنامه اول موفقیت‌هایی داشته و عدم موفقیت‌هایی هم داشته است.
* تک‌مضرابچی: که موفقیت‌هایش مال مستضعفان بی‌درد(!) و عدم موفقیت‌هایش مال مرفهین با درد بوده است!!
* مهندس نبوی: یک سیستم تأمین اجتماعی که همزمان با افزایش قیمتها از خانه‌های مستضعف حمایت کند، پیاده نشده است.
* تک‌مضرابچی: پیاده شده بود. دید راه دراز است، دوباره سوار شد!
* مهندس نبوی: بانک جهانی به پروژه‌هایی که در کشورها انجام می‌شود، وام پرداخت می‌کند.
* تک مضرابچی: چه بانک خوبی! آن‌وقت این بانکهای خودمان به این متروی بیچاره وام پرداخت نمی‌کنند!
* مهندس نبوی: صندوق بین‌المللی پول وضعیت مالی و پولی کشورها را برای پرداخت وام بررسی می‌کند.
* تک‌مضرابچی: آن را که حساب پاک است، از محاسبه چه باک است؟!
* مهندس نبوی: اگر کشوری توفیق پیدا کند از بانک جهانی وام بگیرد، این بهترین نوع وام است.
* تک‌مضرابچی: به این می‌گویند توفیق در بدهکاری!
مهندس نبوی: ما توانستیم چند مورد از بانک جهانی وام بگیریم، و این چیز بدی نیست.
* تک‌مضرابچی: به این می‌گویند توفیق در بدهکاری!
***
پیام عبید زاکانی!
خواب دیدم عبید زاکان را
بلبل باغ طنز ایران را
گفتمش تهنیت که قزوین یافت
نام پرطمطراق استان را
در جوابم عبید زد لبخند
گفت بشنو حدیث یاران را
سخت خواهد شدن یقین زین پس
کار، قزوینیان حیران را
خواهد از خلق پول، استاندار
تا کند تازه رسم تهران را
تا دل خلق را به دست آرد
غرق گلدان کند خیابان را
پس رئیسان، مدیر کل گردند
سخت گردد زیارت، ایشان را
گر توانی پیام من برسان
با تواضع همه وزیران را
جای استان، کنند آبادان
خاک پاک عبید زاکان را
«صرافان می‌گویند: راه چاره برای پایان دادن به بحران ارز، تزریق ارز در بازار داخلی از سوی دولت است.»
گل آقا. شماره 153. دی ماه 1372
6060
نظر شما