تصویری از تجارت ده ماهه ایران

 ضمن اینکه ما در واردات داریم به سمت کالاهایی می‌رویم که عمدتاً کالاهای اساسی و کالاهای واسطه‌ای است و سهم کالاهای مصرفی دارد به شدت کاهش پیدا می‌کند. همچنین جهت‌گیری قاره‌ای‌مان هم در واردات عوض شده است،. ضمن اینکه ارزش کالاهایمان هم خصوصاً در کالاهای صادراتی‌ تغییر کرده است. نکته دیگر اینکه مانند گذشته عدم تراز تجارت خارجی هم وجود دارد. در نهایت نیز باید بگذاریم که چند ماه دیگر بگذرد تا بتوان یک شمای کلی ارائه داد، چون سیاست‌های اخیر و خصوصاً سیاست‌های انقباضی، همچنین لیست‌بندی و محدودیت‌ صادرات و الزام به برگشتن ارز صادرات، خود را تا یک مدت دیگر نشان می‌دهد.
این سیاست ها تقریباً از ماه تیر شروع شد که در ارائه ارز مرجع توقف حاصل شد. سپس ارز مرکز مبادلات مطرح شد و بعداً کم‌کم لیست‌بندی آغاز شد که به چه گروه‌های ده‌گانه‌ای ارز می‌دهند. دو، سه ماه بعد از آن بحث محدودیت اقلام صادراتی و عوارض کالاهای صادراتی و الزام به برگشت ارز صادراتی مطرح شد. اینها خودش را به هر حال با یک تاخیر زمانی نشان می‌دهد. من فکر می‌کنم باید نگاهمان را به آینده این تصمیمات و نه به این 10ماهه معطوف کنیم.
* یکی از تفاوت‌هایی که آمارهای جدید با آمارهای سال قبل کرده، تغییر شرکای تجاری ایران بوده است. به عنوان مثال بالا آمدن کشور سوئیس را شاهد بودیم. در آماری که اعلام می‌شود، نوع کالای مورد مبادله با هر کشور اعلام نمی‌شود. در نتیجه دقیق نمی‌شود گفت چه کالایی از سوئیس آمده است. ولی سهم اروپا عمدتاً کاهش پیدا کرده است. من احتمال می‌دهم که واردات طلا صورت گرفته چون تقسیم ارزش واردات از این کشور بر وزن آن عدد بالایی را به دست می‌دهد. من آمار مربوط به سیگار را نگاه کردم و به قدری نبود که بشود گفت واردات سیگار بخش عمده آن بوده است. البته ممکن است خریدمان از سایر کشورها، اسنادش و کار تجاری‌اش عمدتاً در سوئیس انجام شده باشد.