تخته‌هایی باریک با سوراخ‌ها و پوسیدگی‌های بسیار که با کابل‌های زنگ زده سرپا نگه داشته شده و تا چشم کار می‌کند ادامه پیدا کرده است. این تنها گذر‌گاه‌هایی هستند که گاهی بر روی پرتگاهی عمیق قرار دارند و با هر حرکت باد از این سو به آن سو می‌روند. با گذاشتن اولین قدم در این گذر‌گاه‌ها می‌توان صدای ضربان قلب خود را شنید. کمتر کسی جرأت عبور از این گذر‌گاه‌ها را دارد به غیر از آن دسته ماجراجویانی که به دنبال خطر هستند. آنها قدم در راهی می‌گذارند که ممکن است هیچ بازگشتی نداشته باشند.
ال کامینیتو دل ری، اسپانیا
«گذرگاه کوچک شاه» نام گذر‌گاهی در اسپانیاست که در زبان اسپانیایی «ال کامینیتو دل ری» نامیده می‌شود. این گذرگاه در واقع مسیری متروک در امتداد دیوار ال چورو و دیوار بزرگ سنگی آلوراست. که به دستور پادشاه برای جابه‌جایی کارگران، خدمه و نیرو‌های شاه آلفونسوی هشتم ساخته شده، به خاطر اینکه شاه نیز برای عبور از بین این دو آبشار، دایما از این مسیر استفاده می‌کرد این مسیر به گذرگاه کوچک شاه معروف شد.
عرض کل این مسیر کمتر از یک متر بوده و گاهی حتی به کمر از 50 سانتی متر می‌رسد، این در حالی است که ارتفاع آن سطح رودخانه گادالهورس 107 متر است. ال کامینیتو دل ری به خاطر اتفاقات بیشمار و تعداد کشته شدگان بسیار زیاد آن، خطرناک‌ترین گذرگاه دنیا لقب گرفته است و به همین خاطر تا سال 2000 عبور از آن ممنوع اعلام شده بود.
پلکان مرگ، پرو
پلکان مرگ یکی از مشهور‌ترین آثار به جا مانده از اینکا‌های ماچو پیچو است که برای رسیدن به آن باید راهی طولانی و پر خطر را پشت‌سر گذاشت. اما مهم‌ترین بخش سفر به ماچو پیچو عبور از این پلکان است. اینکا‌ها محاسبه گران دانایی بوده و از این اقوامی هستند که برای بالا رفتن، از پله‌هایی که تنها یک سمت آنها داخل دیوار است و سمت دیگر روی هوا رها است استفاده کرده‌اند. این پله‌ها به خاطر شکل خاصشان به «پله‌های شناور» شهرت دارند، فقط کافی است تصور کنید در بالای کوهی با ارتفاع 2438 متر قرار دارد و برای رسیدن به قلعه اینکا‌ها باید از پله‌های شناور هم بالا روید. یک لغزش کوچک کافی است تا هرگز موفق به دیدن قلعه اینکا‌ها نشوید.
پل کشوا چاکا، پرو
بسیاری اعتقاد دارند که کشوا چاکا آخرین پل طنابی به جا ماده از اینکا‌ها ی پرو است. برای ساخت این پل، اینکا‌ها از الیاف طبیعی و محلی استفاده کرده بودند که بسیار محکم بوده و تا به امروز به جا مانده است. به این منظور هر سال ماه ژوئن مردم محلی جمع شده و این پل را باز‌سازی می‌کنند تا از بین نرود. در حال حاضر که پل تازه‌تر و ایمن‌تری در نزدیکی پل کشورا چاکا ساخته شده است اما بیشتر بازدید‌کنندگان مایلند از این پل گذر کنند حتی اگر جانشان هم به خطر بیفتد. این پل دست‌ساز 35 متر طول داشته و در ارتفاع 67 متری از رودخانه آپوریماکا قرار گرفته است.
دروازه بهشت، چین
دروازه بهشت که به «روح ژانجیاجی» نیز شهرت دارد پلی با ارتفاع 1520 متر است که روی کوه تیانمن چین ساخته شده تا بازدیدکندگان نمایی کامل از پارک جنگلی را پیش‌رو داشته باشند.
فقط، ارتفاع این پل وحشتناک نیست بلکه تمام پل دروازه بهشت، از جنس شیشه ساخته شده است تا بتواند زیر پا را به خوبی تماشا کرد. همچنین بد‌ترین بخش گذر از این پل، عبور از دستکم 999 پله است که از طریق آنها می‌توان به بلد‌ترین قسمت پل رسید و این به معنی راه رفتن روی شیشه در ارتفاع 1520 متری با پاهایی است که پس از پیمودن این تعداد پله، لرزان هستند.
این پل تنها یک متر عرض دارد و برای جلوگیری از لیز خوردن بازدیدکندگان به آنها پاپوش‌هایی داده می‌شود تا روی کفش‌های خود بپوشند. نباید فراموش کرد که این پل، ساخته چین است پس برای زنده ماندن، نباید روی آن دوید و حرکات پرشی انجام داد.
گذرگاه یوسمیت، آمریکا
در ارتفاع 1433 متری دره یوسمیت و 2696 متری از سطح دریا، گذرگاه یوسمیت قرار دارد. این گذرگاه تا سال 1865 مترو که اعلام شده بود جورج اندرسون اولین کسی بود که در سال 1875 از گذرگاه یوسمیت عبور کرده و به قله رسید. البته به غیر از مسیر 13 کلومتری، کوهنوردان باید از صد‌ها پله گرانیتی عبور کرده و کیلومتر‌ها راه را طی کرده تا بازگردند. آخرین مرحله صعود به قله، مسیر 121 متری و عمودی است که خطرناک‌ترین بخش یوسمیت به حساب آمده و برای بالا رفتن از آن باید از دو کابل فلزی نصب شده در راه استفاده کرد.
پل تریف، سوئیس
صعود به آلپ به خودی خود کار دشوار و بسیار خطرناکی است چه برسد به اینکه پلی طنابی با ارتفاع 100 متری روی یک پرتگاه مرگ‌آور، تنها راه رسیدن به سمت دیگر کوه نیز باشد.
پل تریف با طولی 170 متری طولانی‌ترین و تنها پل موجود در کوه آلپ است که روی دره تریف جورج قرار دارد. مکانی که بیشترین رفت و آمد را داشته و هر سال در حدود 20هزار کوهنورد و توریست از روی آن عبور می‌کنند. با اینکه این پل دائما در حال مرمت است و چوب‌های شکسته آن با تکه‌های سالم تعویض می‌شوند اما با کوچک‌ترین وزش باد به این سو و آن سو حرکت می‌کند.
پل هوساینی، پاکستان
پل طنابی هوساینی در پاکستان از آن دسته پل‌هایی است که تنها یک فرد با دل و جرات می‌تواند از روی آن گذر کند. اما باید بدانید که اهالی دهکده هونزا برای رفتن به شهر‌ها و دهکده‌های اطراف مجبور هستند تا هر روز و شاید روزی چند بار از روی این پل عبور کنند. این پل روی رودخانه خروشان بوریت قرار گرفت است که اگر کسی در آن سقوط کند، زنده ماندنش امری محال خواهد بود. به دلیل فرو ریختن بیشتر چوب‌های پل اول، پل دیگری در کنار آن اما درست با همان مشخصات ساخته شد که باز هم از لحاظ ایمنی بهتر از پل اول نبود. حالا این پل‌ها با تمام خطراتشان به یکی از مکان‌های دیدنی پاکستان به خصوص برای افراد ماجرا‌جو تبدیل شده است.
پلکان هایکو، هاوایی
پس از طی 3922 پله آهنی می‌توان به ارتفاعی 853 متری و جایی در میان ابر ها رسید. پلکان هایکو که در جزیره اوهایو هاوایی قرار دارد قبلاً جزئی از سیستم ارتباطات رادیویی ارتش بوده که در سال 1943 ساخته شده است تا سربازان بتوانند به راحتی بالا رفته و آنتن هوایی ر نصب و یا تعمیر کنند.
البته این پلکان امروزه دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و به خاطر ارتفاع بسیار زیاد، فرسودگی استفاده از آن برای مردم ممنوع است.
19 301
نظر شما