یکی از انتظاراتی که مردم از دستگاه قضایی دارند، و بر حق هم هست، رعایت اصل عدم تبعیض در برخورد با ارباب رجوعان خود است. عموما مراجعین به دادگاه کیفری استان از درب مراجعین واقع در خیام به دادگاه تردد می‌کنند و تردد از درب پشت دادگاه برای مراجعین ممنوع بوده و این درب مختص تردد قضات محترم دادگاه است. با کمال تعجب ملاحظه شد که جناب س.م متهم پرونده کهریزک به رغم تاخیری که داشت با کمال تعجب از درب پشتی (درب قضات) وارد دادگاه شد و حتی توانست بدون بازرسی بدنی که در کل از کلیه مراجعین و وکلاء به عمل می‌آید، وارد محوطه دادگاه شود و محافظان خود را تا محوطه داخلی دادگاه کیفری استان به همراه ببرد در حالی که بر اساس دستورالعمل تردد مراجعین فقط شخص شاکی و متهم و وکلای قانونی آنها حق ورود به دادگاه ها را دارند و مامورین مکلف بودند از تردد افراد غیرمرتبط به دادگاهها خود داری کنند هرچند شعبه 76 از ورود آنها به داخل جلسه رسیدگی ممانعت به عمل آوردند ولی آنها به راحتی توانستند تلفن همراه خود را وارد محوطه دادگاه کنند و حتی شخص متهم نیز با تلفن همراه وارد جلسه رسیدگی شد. طرفه‌تر اینکه رانندگان خودروهای حامل شخص متهم توانستند خودروی خود را داخل محوطه دادگاه تجدیدنظر به صورت آماده باش پارک کنند.
برای بنده جالب بود که چه نیازی هست که چنین فردی بتواند از پنج محافظ استفاده کند؟ و اساسا پول محافظین را خودش پرداخت می‌کند یا از محل سازمان تامین اجتماعی که بنده عضو آن هستم پرداخت شده یا از محل مالیات پرداختی مردم پرداخت می‌شود؟
در ورود روزانه‌ام به دادگاهها با بازرسی‌های بدنی‌ای مواجه می‌شوم که به صورت وارسی دستی توسط سربازان نیروی انتظامی انجام می‌شود و حتی حق نداریم تلفن همراه و لپ‌تاپ همراه داشته باشیم و عموما ورود اسلحه به داخل محوطه دادگاهها ممنوع است؛ ولی این که چرا در آن روز اینطور شد من تعجب می‌کنم؟!!!
آیا خون کسی که آن روز جلسه محاکمه وی بود از خون ما رنگین‌تر بود؟ یا شاید وی همچنان قاضی است و قصد محاکمه داشته است نه قصد محاکمه شدن! ولی نه رنگین نبوده است گو اینکه در جلسه رسیدگی به ایشان فرموده‌اند که بلند شود و در جایگاه متهمان بنشیند!
اما شندیم که از تمام مراجعین به دادگاه که در عداد شکات بودند، کارت شناسایی خواسته شده است در حالی که از آقای س. م فرزند احمد، نه! و حاضرین گفته‌اند از وی نیز کارت شناسایی خواسته شود!
یاران فرد یاد شده، درب متروکه دادگاه را باز کرده بودند و طوری وانمود می‌کردند که او می‌خواهد از این در خارج شود؛ جایی که کلی صندلی و بخاری در اطراف در متروکه رها شده بود و من ناراحت شدم که نکند از این در خارج شود و خبرنگاران برای کسب خبر اقدام به تهیه عکس و گزارش تصویری کنند و جلوه دستگاه قضا مخدوش شود که متوجه شدیم آقای متهم از درب پشتی سوار خودرو شده و حضور افراد ایشان در این در به قصد انحراف افکار صاحبان رسانه بوده است تا تهیه گزارش و کسب خبر از آنها میسور نگردد.
هرچه که هست، از این پس درد بازرسی بدنی بنده به هنگام مراجعه به دادسراها و دادگاهها، چه به عنوان وکیل دادگستری و چه به عنوان فرد عادی؛ مرا رنج خواهد داد و همیشه تبعیض بین خودم و متهم کهریزک را، به یاد خواهم داشت.
*وکیل پایه یک دادگستری
45234
نظر شما