شایسته سالاری از نوع احمدی نژادی

پرسش هایی از جنس فرهنگ:
نشان «فرهنگ و هنر» به چه کسانی اعطاء می شود؟ مطابق قانون مصوب اینجا ، نشان «فرهنگ و هنر» به کسانی اعطا می شود که فکر، ذوق و احساس خود را در راه بیان مفاهیم ارزشمند اسلامی- انسانی، ایرانی و اشاعه فرهنگ در یکی از جهات زیر به کار می گیرند.

1- اشاعه فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی و پیرایش جامعه از فرهنگ بیگانه

2- گسترش مبانی نظری و استدلالی معارف دینی

3- گسترش فرهنگ ملی و احیاء سنت های ارزشمند اجتماعی

4- ابراز خلاقیت و عرضه آثار بدیع هنری یا ادبی

5- بذل توجه خاص به میراث های فرهنگی، هنری یا ادبی کشور، به گونه ای که در احیاء، نگهداری و بهره برداری آن موثر باشد.

6- معرفی، شرح، تبیین، نقد و عرضه یکی از رشته های هنری یا ادبی در سطوح بین المللی

7- ابداع سبکی نو در یکی از رشته های هنری یا ادبی

8- ترویج فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه

9- خلق آثار فرهنگی هنری شاخص و ارزشمند در جهت انتقال آرمانها و ارزشهای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به نسلهای بعد

حالا آیا این شرایط بر کسی که به تازگی نام او برای دریافت این نشان مطرح شده تطابق دارد؟ به چه دلائل و مستندات فرهنگی و هنری باید اقدامات یک مسئول دفتر رئیس جمهور را در طراز هنرمندان پیش کسوت این مملکت شایسته تجلیل و دریافت نشان درجه یک فرهنگ و هنر دانست؟ آیا این با منطق شایسته سالاری در نظام اسلامی سازگار است؟ از چند سخنرانی جنجال آمیز جناب مشائی که بگذریم، لطفا دولت محترم "به نمایندگی از ملت" فهرست اقدامات موثر فرهنگی و هنری ایشان را نیز منتشر کند.

پرسش هایی از جنس سیاست :
این اقدام احمدی نژاد با سابقه ای که از اقدامات و اظهارات غیر متعارف جناب مشائی و برخوردهای بزرگان حکومت می شناسیم، چقدر  تطابق یا تضاد دارد؟

متن نامه مقام معظم رهبری درباره مشائی را مرور کنید: به یاد داریم در پی انتصاب اسفندیار رحیم مشایی به عنوان معاون اول رییس جمهور، مقام معظم رهبری در نامه‌ای به رییس‌جمهور دستور عزل وی را صادر کردند. متن کامل این نامه بدین شرح است:
بسمه تعالی
جناب آقای دکتر احمدی نژاد، ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و تحیت
انتصاب جناب آقای اسفندیار رحیم مشایی به معاونت رئیس جمهور بر خلاف مصلحت جنابعالی و دولت و موجب اختلاف و سرخوردگی میان علاقمندان به شما است. لازم است انتصاب مزبور ملغی و کان لم یکن اعلام گردد. سیدعلی خامنه‌ای
تصویر دستخط رهبر معظم انقلاب

... و حالا سخنان اخیر رئیس جمهور درباره مشائی را (به بهانه برگزاری جشن استقبال از نوروز !) مرور می کنیم:

• ایشان[مشایی] برای همه مانند برادری دلسوز و امین دلسوزی می‌کنند، من ندیدم کسی با ایشان بدون اراده خاص و قبلی ملاقات کند و شیفته اخلاق، منش و بزرگی ایشان نشود. ایشان صاحب اندیشه است. صاحب نظریه است. در زمینه‌های گوناگون بخصوص در مسایل بنیادین و اساسی جهان و انسان و رابطه انسان با خدا و همچنین مدیریت جهانی. (لطفا دقت کنید: اعطاء نشان ملی فرهنگ و هنر برای رابطه انسان با خدا ! و مدیریت جهانی!)
• من بر خود وظیفه دیدم که به نمایندگی از ملت ایران از ایشان به نمایندگی از فرزندان شایسته این ملت تقدیر کنم، البته برای نصب مدال از ایشان اجازه گرفتم. (به نمایندگی از کدام ملت؟ نخبگان، عوام، متدینین، انقلابی ها، ضد انقلابی ها یا....؟)

• تقدیر از مشایی را جزء افتخارات زندگی خود می‌دانم. علی‌رغم تمام هیاهوهای بی بنیان، خداوند متعال این توفیق را داد که بنده به نمایندگی از ملت از یک فرزند برومند ملت تقدیر کنم. ( آیا هشدارهای مراجع تقلید، سخنان آیت الله مصباح، دغدغه های اندیشمندان پیشکسوت را نیز بایداز نگاه رئیس جمهور "هیاهوهای بی بنیان" بدانیم؟) 
• ملت ایران قدر فرزندان خود را می‌داند و می‌شناسد. اگر بخواهیم آقای مشایی را در یک کلمه معرفی کنیم باید بگوییم مهندس مشایی مردیست بهاری، بهاری، بهاری.

• برای من سخن گفتن از جناب آقای مهندس مشایی سخت است، اما باید شهادت دهم که این مرد دلی دارد همچون آیینه پاک و زلال، قلبی دارد مهربان که عاشق تمام انسان‌هاست و ایمانی دارد به استواری دماوند، الوند، دنا و سبلان. من افتخار آ‌شنایی با ایشان را از 27-28 سال قبل دارم و این آ‌شنایی را جزء عنایات اصلی خداوند متعال به این بنده کوچک می‌دانم. ایشان مدیری است با تدبیر و مسلط.  مرد اخلاق ، هنر و عشق.

... و حالا یک پرسش:

وقتی انتصاب اسفندیار رحیم مشایی به معاونت رئیس جمهور بر خلاف مصلحت رئیس جمهور و دولت است، وقتی حضور مشائی در این کسوت، موجب اختلاف و سرخوردگی میان علاقمندان دولت است، وقتی لازم است انتصاب مزبور ملغی و کان لم یکن اعلام گردد چطور باید اقدام و سخنان امروز رئیس جمهور را درباره مشائی تحلیل کنیم؟