مواضع یک کاندیدای ریاست جمهوری درباره گشت ارشاد، تفکیک جنسیتی، وزیر زن و بستن خانه سینما

محمد سعیدی کیا؛ از کاندیداهای احتمالی ریاست جمهوری در گفت و گو با خبرآنلاین، به سوالاتی پیرامون موضوع حجاب و گشت ارشاد، تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها، انتخاب وزیر زن در کابینه و مشکلات حوزه فرهنگ و هنر پاسخ داد که در ادامه آمده است؛

سال 84 از آقای احمدی نژاد درباره حجاب پرسیدند که گفت مشکل مردم ما موی دختران نیست. موضع شما به بحث حجاب و گشت ارشاد چیست؟
توسعه اجتماعی بستر همه کارها در کشور است تا توسعه اجتماعی اتفاق نیفتد هیچ کار اقتصادی سیاسی خوبی در کشور شکل نمی گیرد. توسعه اجتماعی یعنی فرهنگ عمومی مردم. امام در مورد حجاب فرمودند خانم ها و بانوان ما به علت حیایی که دارند حجاب را انتخاب کردند، نگفتند به دستور یا به زور حجاب را انتخاب کردند، ما این فرهنگ را اگر در کشور ترویج کنیم مشکل حل می شود. اما ما اجبار و سخت گیری و روش های نا مناسب را در پیش می‌گیریم که جواب نمی دهد. حجاب جزئی از دین ماست اما با روش اخلاق اسلامی باید آن را ترویج کنیم نه با فشار و زور و تحکم.

یعنی شما با این ون های گشت ارشاد مخالفید؟
من حرفم را زدم.

برای جذب آرا خانم ها چه برنامه ای دارید؟
مگر این چیزهایی که گفتم شامل خانم ها نمی شود؟ من در جهاد که کار می کردم تولید بخش مهمی از کار ما بود و از بهترین تولیدکنندگان ما هم خانم ها بودند و من حاضرم شما را ببرم و در همین کرج به شما نمونه آن را نشان دهم. یعنی توانایی کار برای خانم ها محدود نیست. در همه رشته ها خصوصا رشته هایی که به درد خانم ها بیشتر می خورد باید فعال باشند. الان هم 60 درصد دانشگاه های ما در اختیار خانم ها هستند مگر می شود جلو فکر و اندیشه و توان کاری اینها را گرفت؟ اما یک چیز را هم فراموش نکنیم که مادر خوب بودن بالاترین صفت یک زن است، در هر جای دنیا هم سوال کنید همین را می گویند اما همین مادر خوب می تواند یک مهندس، کارشناس خوب یا استاد دانشگاه خوب هم باشد. بنابراین مادر بودن اصل است اما همان مادر خوب می تواند این خوب ها را همراه خود داشته باشد. از سوی دیگر جامعه زنان ما به لحاظ فکری بسیار رشد کرده است و نمی توان جلو این رشد را گرفت. اما برای آن مادر خوب بودن هم اخیرا در مجلس 9 ماه مرخصی تصویب کردند که قدم مثبتی بود.

اگر شما رییس جمهور شوید وزیر زن هم خواهید داشت؟
من اینگونه نیستم که بگویم وزیر زن نخواهم داشت. اگر خانمی توانایی وزیر شدن داشته باشد، قدمش روی چشم! البته هرکاری که می خواهیم شروع کنیم باید بسترش را فراهم کنیم. یکی از علت هایی که در این دوران وجود داشت این بود که امروز تصمیم گرفتیم خواستیم پس فردا عملی کنیم! این رویه درستی نبود. چرا؟ چون ما یک جامعه خاص هستیم و این گونه نیست که همه اختیارات دست دولت باشد. روحانیت و مراجع تقلید در کشور وجود دارند. روحانیت یک نهاد است و نمی شود ما تصمیم بگیریم که خانم ها بروند استادیوم و پس فردا بخواهیم آن را عمل کنیم! من چندبار تاکید کردم باید هدف را روشن کنیم، برای همین موضوعات هم باید یک برنامه خوب بنویسیم و آن را خوب اجرا کنیم. اما همین هدف گذاری و سیاستگذاری هم بسترسازی می خواهد و ممکن است یک سال هم طول بکشد، اشکالی ندارد چون باید ما هدفمان را دنبال کنیم و در آن زمانی که طلب می کند اجرایی کنیم. می گوییم خانم ها به استادیوم بروند خب اگر هدف این است که خانم ها از این طریق نشاط و سرزندگی پیدا کنند، پس باید استادیوم را برای چنین هدفی مجهز کنیم. کانال های عبور و پارکینگ ها را برای این کار فراهم کنیم. یک گروه اجرایی خوب هم بگذاریم و بگوییم که مثلا در ظرف یک سال تو باید این کار را عملیاتی کنی. از طرف دیگر هم ملاقات ها و تعاملات را با مراجع و افراد در این خصوص داشته باشیم و توضیح دهیم تا نظرشان را جلب کنیم و بعد کاری را انجام دهیم. در نهایت هم نظارت دائمی وجود داشته باشد.

در این دولت با برخی تناقضات رویکردی، گفتاری و عملی روبرو بودیم. از یک سو بحث رفتن خانم ها به استادیوم و وزیر زن را داشتیم و از سوی دیگر بحث تفکیک جنسیتی مطرح بود. موضع شما در خصوص این نوع تصمیمات خصوصا بحث تفکیک جنسیتی چیست؟
مگر الان مشکلی وجود دارد که تفکیک جنسیتی لازم باشد؟ این وضع موجود مشکل است؟ من نمی دانم مشکل این وضع چیست که می خواهند جدا کنند؟! چون جدا کردن نیازمند امکانات خیلی بیشتری است، استاد، کلاس و ... لازم دارد. هدف از این کار چیست؟

برخی می گویند راندمان تحصیلی از این طریق بالاتر می رود؟
اگر الان مشکلی وجود دارد برویم آن مشکل را ببینیم چیست؟ اگر نیست که وضع موجود قابل قبول است.

در بخش فرهنگ و هنر چه برنامه ای دارید؟ اصلا شما سینما می روید آقای مهندس؟
ما در هر بخشی که بخواهیم تصمیم بگیریم باید جمع خوبی از آن جماعتی که در آن کار هستند را انتخاب کنیم و آن کار را با کمک آنها پیش ببریم. مثلا اینکه می گویند سینما مرده یعنی چه؟ من با بستن خانه سینما مخالفم. بدون اینکه خیلی تخصص داشته باشم این حرف را می زنم و آنکه گفتم هنر رییس جمهور مدیریت است همین جاست. می گوییم چرا خانه سینما را بستید؟ می گویند مشکل دارد! خب بروید مشکل را حل کنید، چرا اینگونه حل مشکل می کنید؟ حل مشکل هم این است که افرادی که برای مدیریت این بخش می گذاریم افرادی قوی، توانا و با روحیه تعامل باشند. یعنی خوب های هنر و فرهنگ را جمع کنیم با آنها مشورت کنیم و بگوییم با کمک خودتان طرح بدهید تا این مشکل حل شود. من خودم این کار را کردم که دارم می گوییم. مردم که می خواهند رای دهند به گفتار تنها نباید رای بدهند باید بروند ببیند این کاندیدا اگر حرفی می زند در گذشته این کار را عملی کرده یا نه.

تصمیمات دستوری بدون مشورت با فعالان آن بخش عکس العمل منفی به دنبال خواهد داشت. اما وقتی تصمیم را با خودش گرفتی آنها هم خود را ملزم به رعایت این تصمیمات می دانند. بنابراین سیاست‌ها، بهتر عملیاتی می شوند. من در وزارت مسکن هم این کار را کردم. قبل از من بین نظام مهندسی و وزارتخانه کشمکش بود. شورایی بود به نام شورای مشورتی برای وزیر که از 7 نفر از رشته های مختلف تشکیل شده بود. من این را با مشورت معاون ذی ربطش به 33 نفر رساندیم. بعد گفتند این گوره مشورتی است گفتم نه من حق تصمیم را به شما می دهمو هرچی تصویب کردید و خلاف قانون نباشد من عمل می کنم و باور کنید من 3 سال این کار را کردم، هیچ اشکال پیش نیامد و همه دفاع می کردند از این سیاست های وزارت مسکن. در هنر هم به همین شکل است ما باید اجازه دهیم خود هنرمندان تصمیم ساز باشند. مقام رهبری تا کنون چقدر درباره هنر حرف زدند، این هنر را باید رشد دهیم و این رشد دادن تنها از طریق تعامل بین سیاستگذاران با هنرمندان می توانند رشد یابد. البته تحت حمایت و نظارت دولت.

مشروح این مصاحبه را اینجا بخوانید.

/29220