روزنامه جمهوری اسلامی یک جانبه نبیند، لطفا!

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود با عنوان «حراست از جایگاه ریاست جمهوری» از پایین آمدن جایگاه ریاست جمهوری و طرح مسائل خارج از توان و بی پشتوانه از سوی کاندیداهای ریاست جمهوری سخن گفته است،طرح بخشی از مسائل سطحی و سخیف و شبیه شوخی را قبول دارم ،امانکته ی قابل توجه این است که کاندیداهای ریاست جمهوری به هرحال هریک دارای پشتوانه ی فکری و یا مطالعات خاص در زمینه ای بوده اند و یا تجربه ی کاری دارند و هریک از آن ها از دریچه ی فکر و اندیشه ی خود در جمع بندی به این نقطه رسیده اند که می توانند درمان مشکلات کشور باشند،اما نکته این است که در نظر گرفتن جمع پیشنهادها ،طرح ها و نظرهای آنان گنجینه ی ارزشمندی است که نه فقط برای ریاست جمهوری که برای قوای مقننه و قضائیه هم می تواند مفید باشد.ما که احزاب قوی، روشمند و دارای برنامه نداریم ،پس ناچاریم به همین نوع مشورت های انفرادی تکیه کنیم .مشکلاتی را که آقایان کاندیداها طرح می کنند، در الفبای سیاست انباشت مطالبات می نامند.این انباشت مطالبات همان هایی است که در خانه،اداره،تاکسی و یا در جمع های کوچک زمزمه می شود که معمولا بیشترین آن ها مربوط به فساد برخی سواستفاده کننندگان از اموال عمومی و انواع بی عدالتی ها و تبعیض هاست.برای استمرار و ثبات سازی یک نظام سیاسی نیاز به طرح این مشکلات است و اتفاقا در رقابت های انتخاباتی این مطالبات با شفافیت و قدرت بیشتری طرح می گردد.همه ی رژیم های سیاسی جهان در روندی منطقی و عقلایی در چهارچوب این مطالبات پیگیر رفع مشکلات مردمند.نظام ما باید با اقتدار و فقه پویای خود توانایی لازم برای مدیریت این مطالبات داشته باشد.انتخابات ریاست جمهوری معمولا در کشور نقطه ی امیدی برای پیشرفت ،توسعه و رضایت مندی ملت است ،لذا رئیس جمهور( و سایر قوایی که برخی از این پیشنهادها مربوط به آنان است) در آینده برای موفقیت بیشتر در امور، علاوه بر اعلام برنامه های خود در اداره کشور، باید فهرست گفته ها و پیشنهادات سایر کاندیداها راهم ملحوظ و اجرایی نماید تا در نوسازی دولت و ثبات سازی نظام موفق شود ودر غیر این صورت چه نیازی اصلا به انتخابات است.