درسهایی که باید از جهاد سازندگی بگیریم

عضو هیات علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در آغاز مطلبش نوشته است:

«جهاد سازندگی از بطن انقلاب متولد شد. این نهاد از درون جنبش دانشجویی که خط مقدم نیروهای مبارز روشنفکری دوران مبارزه بر علیه پهلوی و همچنین سال های نخست پس از پیروزی انقلاب را شکل می‌داد، نشات گرفت. مهمترین استدلال دانشجویان و جنبش دانشجویی برای تاسیس جهاد نیز این بود که انقلاب اهدافی را دنبال کرده است که مهمترین آن برقراری عدالت است؛ آزادی، استقلال و در حوزه‌ی اقتصادی خودکفایی و تقسیم اراضی نیز البته جزو همین اهداف به شمار می‌آمد.»
عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه مطلبش می نویسد:
«اکنون حدود سه دهه که از شکل گیری جهاد سپری شده است و من فکر می‌کنم اندیشه‌ها و ایده‌های سال‌های نخست انقلاب و نقاط ضعف و یا قوت آن را باید در چارچوب همان دوران مورد بررسی قرار داد. اینکه گاه گفته می‌شود، جهاد کارایی لازم را نداشت، قضاوتی غیرمنصفانه است. جهاد سازندگی باید در بستر تاریخی ابتدای پیروزی انقلاب مورد بررسی قرار گیرد...
دقیقا یادم هست که در دومین سمینار سراسری جهادسازندگی که در خردادماه 1360 در مسجد الجواد تهران برگزار شد، مرحوم شهید بهشتی گفتند که به ما ایراد می‌گیرند که شما با تخصیص اعتبار به جهادسازندگی موجب اجرای ناصحیح طرح‌ها می‌شوید. اما من در برابر به آنها می‌گویم که اگر 2 میلیارد تومان هم به جهاد اختصاص دهیم و همه آن هم تلف شود جای دوری نمی‌رود. چون ما نیاز داریم که کادرهای انقلاب را در جایی تربیت کنیم. چه جایی بهتر از کارگاه‌های جهادسازندگی!»
عضو هیات موسس جهاد سازندگی در بخشی از مطلبش آورده است:
«مدیریت جهادی در فضای پیروزی انقلاب که تمام ساختارهای فن‌سالارانه کشور از هم گسیخته بود و ضرورت پاسخگویی فوری به نیازهای فوری احساس می‌شد به وجود آمد. نیازهایی مانند عدالت، رسیدگی به مناطق محروم و تغییر آشکار در تخصیص منابع به نفع پایین‌ترین طبقات یا در شرایط جنگ که بخشی از آن روانی و ذهنی می نمود؛ اما وقتی این شرایط سپری می‌شود، ناگزیر، باید مفاهیمی چون کارآیی، بهره وری، توسعه و رشد و ارتقای تکنولوژی مورد توجه قرار گیرد...
اگر جامعه‌ی ایران از دوران انقلاب همین یک درس را گرفته باشد که توزیع اداری منابع، سرآغاز تمام مفاسد است و دیگر هیچ‌گاه به سمت آن بازنگردد، درس بزرگی است. لیکن عملکرد هشت سال گذشته نشان داد که هنوز مساله اصلی سیاست‌مداران ایران توزیع اداری منابع است. یعنی ما از انقلاب حتی این یک درس را نیز نگرفته‌ایم.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.