تهران که در هشت سال گذشته به خاطر اختلاف دیدگاه‌های سیاسی، محل رویارویی دولت و شهرداری شده بود با روی کار آمدن دولت جدید و در پی آن همسو شدن شورای شهر با ریاست جمهوری در انتقال حل بسیاری از مشکلات دیرینه خود است. در دولت پیشین، محمود احمدی‌نژاد و محمد‌باقر قالیباف، دو رقیب سر‌سخت سکان کشور و شهر تهران را در دست داشتند و این موجب شد که مشکلات شهر تهران در کشمکش بین اختلاف‌های قدیمی حل نشود یا پابرجا بماند. از سوی دیگر شهرداری تهران که در دوره شهرداری غلامحسین کرباسیچی به جلسه‌های هیأت دولت دعوت می‌شد، در دولت پیشین جایی در کابینه نداشت که این براختلاف‌ها و مشکلات دامن زد. اکنون رئیس شورای شهر پایتخت که با دولت همفکر و هم‌جناح است و حتی قرار بود سمتی در کابینه نیز داشته باشد، از برنامه‌ریزی برای بهبود روابط مدیریت شهری و دولت سخن به میان می‌آورد. با احمد مسجد‌جامعی، رئیس شورای شهر تهران در مورد رابطه دولت و مدیریت شهری و برنامه‌ها در این زمینه گفت‌وگویی داشتیم که در پی می‌خوانید.
این روز‌ها بحث حضور یک نماینده از سوی مدیریت شهر تهران در هیأت دولت مطرح است، به‌طور کلی نظر شما در مورد ضرورت تعامل دولت و مدیریت شهری چیست؟
ارتباط و تعامل دولت با مدیریت شهری امری ضروری است. اکنون نیز نسبت خوبی بین دو طرف وجود دارد. یک زمانی یعنی در هشت سال گذشته حتی تبادل اطلاعات بین کمیسیونهای تخصصی شورای شهر با دولت منشأ ناراحتی دستگاه اجرایی می‌شد. حتی در حوزه فرهنگ هم اگر کاری انجام شد دستگاه اجرایی موضع منفی نشان می‌داد. اما اکنون مناسبات نزدیکی بین شورای شهر و شهرداری با دولت برقرار است. حتی وزیران به جلسه‌های شورای شهر دعوت می‌شوند. دستگاه اجرایی نیز با کمک مدیریت شهری بسیار موفق‌تر خواهد بود. از این حیث برنامه‌ریزی‌هایی در شورای شهر برای برقراری تعامل بیشتر با دولت طراحی شده است. اکنون کمیسیونهای تخصصی شورا با دستگاه اجرایی روابط نزدیکی دارند. فکر می‌کنم این به نفع شهروندان تهران است و در سطح ملی نیز آثار مثبتی را برای دستگاه اجرایی و برای کشور به همراه خواهد داشت.
فکر می‌کنید نبود نماینده مدیریت شهری تهران در هیأت دولت طی هشت سال گذشته چه آسیبهایی را برای شهر تهران به دنبال آورد؟
خب، این وضعیت آسیب‌های زیادی را به شهر وارد کرد. در هشت سال گذشته نوعی رقابت بین دولت و مدیریت شهری وجود داشت که این به شهر آسیبهایی زد. البته این آسیب‌ها تنها ناشی از نبود یک نفر در هیأت دولت نبود. به‌طور مثال بسیاری از اعتباراتی که قرار بود از جانب دولت تخصیص داده شود و در اختیار شهرداری قرار بگیرد به صورت تعریف شده آن محقق نشد. از سوی دیگر مشکلاتی در شهر وجود داشت که به بدون همکاری دستگاه اجرایی قابل حل نبود. البته نکته جالب توجه در این میان این است که در جلسه‌هایی که با شورایاری‌ها داشتیم مدیران منطقه‌ای خود به این نتیجه رسیده بودند که از طریق مشارکت با شورایاری‌ها در مدیریت منطقه موفق‌تراند واز این رو بین دو طرف تعامل خوبی برقرار بود. در برخی موارد برخی نهادهای اجرایی بودند که با شورا‌ها و شورایاری‌ها ارتباط خوبی داشتند. اما اینها در سطح خرد بود و به سطح کلان نمی‌رسید. به همین خاطر متأسفانه این تعامل‌ها و نتایج حاصل از این تعامل‌ها وقتی به سطح کلان می‌رسید مثمر ثمر نمی‌شد.
اشاره کردید که حضور یک نماینده مدیریت شهری تهران در هیأت دولت، امری نمادین است. لطفاً در این مورد بیشتر توضیح دهید...
منظور این است که تعامل دولت و مدیریت شهری باید بسیار گسترده‌تر از حضور یک نماینده در هیأت دولت باشد. همچنین بسیاری تعامل را در اعبارات و بحث‌های مالی می‌دانند در حالی که از این بعد نیز تعامل معنایی بسیار وسیع‌تر دارد. به طور مثال دولت در دوره قبل اعتبارات را در اختیار مترو قرار نمی‌داد اما این تنها یک بخش از نبود تعامل بین دولت و مدیریت شهری است. مثال‌هایی که مندر پاسخ به پرسش‌های پیشین شما بیان کردم تعامل را در سطحی بسیار عمیق‌تر مطرح می‌کرد. به‌طور مثال در مورد سلامت شهروندان تنها با اعطای اعتبارات از سوی دولت مشکل حل نمی‌شود بکله باید دولت و مدیریت شهری در بسیاری جنبه‌های دیگر با یکدیگر تعامل کنند تا سلامت شهروندان برقرار شود. همه چیز در اعتبارات خلاصه نمی‌شود. اگر می‌خواهیم یک شهر ایرانی مناسب داشته باشیم باید به بحث‌هایی فرارتر از اعتبارات بپردازیم. یعنی جنبه نرم‌افزاری روابط بسیار مهم است که گاهی این جنبه فراموش می‌شود. در آن زمان که من در دولت حضور داشتم شاهد بودم که به صرف حضور یک تن در هیأت دولت تعامل بین دستگاه اجرایی و مدیریت شهری برقرار نمی‌شود. بلکه دو طرف باید با یکدیگر همکاری، همدلی و برنامه‌های مشترک داشته باشند.
شورای شهر در حال حاضر چه برنامه‌هایی برای بقراری ارتباط بهتر بین دولت و مدیریت شهری در پیش دارد؟
تلاش ما در شورای شهر این است که این همکاری را بیشتر کنیم. به‌طور مثال کیمسیون‌‌های تخصصی شورا را با نهادهای مرتبط دولت هماهنگ می‌کنیم. در مثالی دیگر د راجرای پروژه‌های گسترش مترو، شورا جنبه‌های فرهنگی را بررسی می‌کند و اجازه نمی‌دهد که پروژه‌ای آسیب‌زا اجرایی شود. بنابراین باید گفت‌وگویی بین شورا و دولت برقرار باشد تا در این زمینه‌ها بتوان به نتیجه رسید.
اگر قرار باشد نماینده‌ای از مدیریت شهری تهران در هیأت دولت حضور داشته باشد به نظر شما این نماینده باید از شهرداری که نهادی رسمی است انتخاب شود یا از شورای شهر که یک نهاد مردمی است؟
به نظر من چندان فرقی نمی‌کند. مهم این است که این ارتباط بین دولت و مدیریت شهری برقرار شود. ما در شورای شهر در تلاشیم تا این ارتباط را ساختار‌مند و قاعده‌مند بکنیم. در نظام شورایی تعامل دولت و مدیریت شهری را تعریف می‌کنیم تا ازاین طریق رابطه دو‌سویه دولت و مدیریت شهری چندان تحت‌تأثیر دولت های مختلف و نگاه‌های مختلف قرار نگیرد.
47301
نظر شما