* بین امام خمینی سال 42 با امام خمینی سال 57 تفاوتی قائل هستید؟ تعریف شما از امام در این دو مقطع چیست؟
- در دهه 40 امام برای ما یک مرجع تقلید دینی و سیاسی بود، اما در دهه 50 برای ما یک رهبر انقلاب شد و بعد از پیروزی انقلاب هم که مشخص است. یک رهبر انقلاب و نظام جمهوری اسلامی. بستگی به شرایط برای امام جایگاه تعریف می‌کردیم.
* آن مقطعی که در آغاز دهه 40 شما امام خمینی را به عنوان مرجع تقلید انتخاب کردید، هم در تهران، هم در مشهد، هم در قم و هم در نجف مراجعی بودند. چرا از میان آنها امام خمینی را انتخاب کردید؟
- برداشت ما این بود که ایشان از نظر علمی و فقهی کمتر از بقیه مراجع نیست. از نظر فقه و اصول و مبانی دینی شاید قوی‌تر هم بود. اما مشخصا بعد شجاعت و روشن‌بینی، جهان‌بینی، ضدخرافاتی عمل‌کردن او، ضد مرتجعین‌بودن او، بعد سیاسی بودن ایشان بارزتر بود. بویژه اینکه امام در آن مقطع ما را از در غلتیدن به دامن شرق و غرب حفاظت می‌کرد. مانع در غلتیدن ما به نظام کمونیسم و سرمایه‌داری می‌شد.
* شما درباره قیام 15 خرداد کتاب منتشر کرده‌اید و پژوهشهایی دارید. یکی از انتقادات مارکسیستها و مخالفان نهضت امام خمینی این است که جنبش 15 خرداد، جنبش کور بوده. شما چه جوابی به این اشکال دارید؟
- البته مارکسیستها تا 17 شهریور 1357 حرکت امام و نهضت اسلامی را شورشی کور می‌نامیدند. همان موقع درزندان به ما می‌گفتند که بالاخره دیدید که مذهب به طور کلی شکست خورد و حالا دوره ظهور مارکسیسم در ایران است. همان موقع ما به آنها جواب دادیم که اینطور نیست و مذهب با این چیزها شکست نمی‌خورد و بعد دیدیم که پیش‌بینی آنها به واقعیت نپیوست.
* آیا تصور می‌کردید که انقلاب به پیروزی برسد؟
- من تا 14 آبان 1357 خیلی امید به پیروزی نداشتم؛ ولی وقتی شاه آمد پشت رادیو - تلویزیون و آن سخنرانی مشهور را کرد و گفت که صدای انقلاب شما را شنیدم و عذرخواهی کرد، ما به انقلاب امیدوار شدیم. بعد هم که از زندان آزاد شدیم دیگر به یقین رسیدیم که انقلاب به پیروزی خواهد رسید. عملا دولت حاکم نبود و کشور در اختیار مردم بود. رژیم در حال جان کندن بود و مرگش فرارسیده بود.
2323
نظر شما