با مردم چه کردیم که برای بخشیدن 45هزار تومان به التماس افتادیم

این روزها بیش از هر موضوعی انصراف از یارانه مرحله دوم در رسانه ها، اجتماعات افراد، خانه، محیط کار و... شنیده و دیده می شود.این یک استراتژی رسانه ای است که مردم را در یک به اصطلاح« منگنه» یا حیا قراردهد تا از یارانه انصراف دهند.حال این که زمان ثبت نام را نیز قبل از اضافه شدن قیمت حامل های انرژی انتخاب کردند خود با تدبیر بود تا مردم هم موافقت خود را با انصراف از دریافت یارانه ها اعلام کنند.این اقدام خوبی است که مردم مشارکت کنند.دولت هم گفته انصراف دهندگان از بیمه رایگان برخوردار می شوند و چه و چه و چه .....
کمی به عقب برگردیم.چند سال قبل همین مردم جانشان و جان فرزندان جوانشان را برای حفظ کشور فدا کردند، سلامت خود را از دست دادند و مال خود را بخشیدند و چشم داشتی هم نداشتند.
کمی فکر کنیم که چه شده امروز برای مبلغ ناچیز 45 هزار تومان از هیچ کاری دست بردار نیستیم.بدون شک آرامش و پویایی خواسته قلبی من و شماست.ولی فراموش نکنیم که اعتماد سازی، و اطمینان بخشی مولفه های تاثیرگذار در خودانصرافی هستند.حال ما با مختلسین محترم چه کردیم تا اطمینان حاصل شود یا بر سر مجرمین یقه سفید چه بلایی آوردیم و یا چقدر مدیران کارآمد بدون در نظر داشتن صرف وابستگی خانوادگی و سیاسی منصوب کردیم و... را شما بهتر از من می دانید.فراموش نکنیم که سرمایه اجتماعی این گونه بدست نمی آید و افزایش هم پیدا نخواهد کرد.