استاد «محمدرضا لطفی» موسیقیدان پیشکسوت و از خالقان سرودهای حماسی و انقلابی، بامداد جمعه 12 اردیبهشت در سن 78 سالگی از دنیا رفت.
لطفی که بیش از نیم قرن سابقه فعالیت هنری داشته و در زمینه نوازندگی تار و سه تار چیره دست بود، هم در دوران انقلاب و هم در هشت سال دفاع مقدس، با خلق سرود‌ها و نواهایی به یادماندنی با مردم همراه شد. او از بنیانگذاران گروه موسیقی چاوش بود که در سال 57 به خلق موسیقی انقلابی می‌پرداختند. سرودهایی چون «ای ایران، سرای امید» و «کاروان شهید» ازجمله آثار ماندگار لطفی هستند.
لطفی که در دهه‌های 50 و 60 با محمدرضا شجریان همکاری می‌کرد، در سال‌های بعد با وی دچار اختلافاتی شد و همکاری اش را قطع کرد. همراهی شجریان با جریان کودتای نافرجام سال 88 و مصاحبه هایش با رسانه‌های وابسته به سرویس‌های جاسوسی آمریکا و انگلیس با مخالفت محمدرضا لطفی مواجه شد.
وی در گفت وگویی با ماهنامه آسمان، ضمن انتقاد از شجریان تصریح کرده بود: «من اصلا دوست ندارم هنرمندان‌مان تریبون خودشان را از داخل به خارج از کشور ببرند. به همین دلیل شخص من هرگز با بی‌بی‌سی مصاحبه نکرده‌ام... من حق دارم دوست نداشته باشم به عنوان یک هنرمند در صدای آمریکا و بی بی‌سی انگلستان که به عنوان دو ارگان دولتی مشغول فعالیت هستند، حرف بزنم. من حتی اگر هزار مشکل در ایران داشته باشم ترجیح نمی‌دهم هرگز در تریبون‌هایی که قصد اصلاح و کمک به مردم ایران را ندارند همصدا شوم.»
لطفی، پیش از این به احمدشاملو هم تاخته و نظرات او در حوزه موسیقی و شعر کلاسیک ایرانی را «حقارت آمیز» توصیف کرده بود.
17302
نظر شما