به گزارش خبرآنلاین، در این ضیافت شام که با حضور مدیرعامل این موسسه، محمدافسر ره بین، رایزن فرهنگى افغانستان در جمهورى اسلامى ایران، اجمل عازم، رییس اتحادیه ناشران افغانستان و مدیران انتشاراتى افغان، حاضر در بیست و هفتمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار شد، تعدادى از حاضران در جلسه، به بحث و تبادل نظر درباره چگونگى افزایش تعاملات بین ناشران دو کشور پرداختند.
گزینش آثار و جنبه اقتصادی تعامل را جدی بگیریم
بنابراین گزارش، ره بین، رایزن فرهنگى افغانستان در کشورمان در این نشست گفت: بر این باور هستم که نباید روابط دو کشور برادر افغانستان و ایران را بر اساس اشتراکات بررسى کرد، بلکه این دو کشور داراى میراث مشترک هستند. براى نمونه خود من از کودکى با حافظ بزرگ شده ام و وقتى از حافظ، سنایى، مولوى، ابن سینا، فارابى و حتى از نیما، شاملو، سهراب و فروغ نام برده مى شود، از میراث هر دو کشور نام برده مى شود.
وى با تأکید بر اینکه میان فرهنگ افغانستان و ایران مرزى وجود ندارد، گفت: فعالیت در حوزه کتاب، اگر از سویى کار صدور اندیشه است، از سویى دیگر یک فعالیت تجارى است. در خصوص این فعالیت و گسترش تعاملات آن میان افغانستان و ایران، از دو جنبه همکارى هاى دولتى و همچنین تعاملات شخصى و فردى قابل بررسى است.
ره بین سخنان خود را اینگونه ادامه داد: پیشنهاد من در این تعاملات این است که مسأله گزینش آثار را مورد توجه قرار دهید. اگر گروهى را تحت عنوان ناظر انتخاب کنید، با بررسى هاى دقیق به شما راهنمایى خواهند داد که چه کتابى با چه تعداد تیراژى چاپ و منتشر شود.
ره بین همچنین با اشاره به گستردگى حوزه تمدنى زبان فارسى گفت: باید بتوانیم ناشران افغانستان و ایران را براى سرمایه گذارى در حوزه نشر و پخش کتاب به هم نزدیک کنیم. البته این همکارى ها نباید محدود به این دو کشور باشد؛ چون حوزه زبان فارسى از تاشکند تا سند و از بغداد تا بلخ است.
80درصدی که سودی برای ایران ندارد
اجمل عازم، رییس اتحادیه ناشران افغانستان، دیگر سخنران این مراسم بود. وى در آغاز سخنان خود با اشاره به شروع فعالیت ها براى معرفى و فروش کتاب هاى افغانستان در ایران گفت: متأسفانه تنها حضور ناشران افغان در ایران هنگام برگزارى نمایشگاه تهران است و این ١٠ روز، زمان کافى براى پاسخ دادن به نیاز ایرانیان و افغان هاى مقیم ایران نیست و تمامى افغان هاى مهاجر هم امکان دسترسى به این نمایشگاه را ندارند.
وى در ادامه با اشاره به اینکه هدف فعالان حوزه کتاب افغانستان، رشد صنعت نشر در این کشور است، گفت: به خاطر مشکلات خاص افغانستان و نبود مدیریت، بازار کتاب این کشور نیازسنجى نشده و کتاب ها براساس نیازمندى و بررسى دقیق علمى وارد افغانستان نشده اند.
وى همچنین با اشاره به نقش واسطه ها در انتقال و توزیع کتاب در افغانستان گفت: این فعالیت ها سبب مى شود که قیمت کتاب در افغانستان بسیار بالا باشد و به همین دلیل افرادى پیدا شده اند که کتاب ها را در پاکستان با چاپ افست و در تیراژاى بالا به افغانستان قاچاق مى کنند.
وى با اشاره به این نکته که ناشران افغان توانایى مالى براى وارد کردن و توزیع و فروش کتاب از ایران را ندارند، بیان کرد: باید ترتیبى اتخاذ کرد که ناشران در افغانستان به طور مستقیم با مرکز پخش معتبر در ایران در ارتباط باشند. در این صورت آمار فروش کتاب ایران در افغانستان افزایش خواهد یافت.
وی با اشاره به قاچاق روزانه حدود ٥ کامیون کتاب ایرانى از پاکستان به افغانستان گفت: ایران به این صورت٨٠ درصد بازار کتاب افغانستان را در اختیار دارد، درحالیکه سود بسیار کمى از آن را به خود اختصاص مى دهد و در واقع در این جریان ناشران ایران و افغانستان و مخاطبان افغان متضررند و تنها قاچاقچیان کتاب منفعت مى برند.
راه اندازى چرخه توزیع حرفه اى
در ادامه این نشست، علی محمد سابقى، نویسنده، فعال فرهنگى و رایزن سابق کشورمان در برخى کشورهاى آسیایى، دقایقى به بیان نظرات خود پیرامون موضوع مورد بحث پرداخت. وى گفت: الهدى، سال ها قبل بذر اولیه صنعت نشر را در کابل کاشت. پس از آن نیز، برگزارى نمایشگاه هاى کتاب در کابل و همچنین برگزارى نخستین جایزه کتاب بلخ، از دیگر فعالیت هاى رشد و توسعه صنعت چاپ و نشر در افغانستان از سوى ایرانى ها است.
وى ادامه داد: اگر هر کشورى بخواهد در زمینه چاپ و نشر با کشور دیگرى همکارى کند، به دلیل استفاده از نویسنده و مترجم براى تولید محتوا و فعالیت هاى اینچنینى، هزینه هاى بسیارى را متحمل خواهد شد اما ایران و افغانستان به دلیل هم زبانى، از این هزینه ها مبرا هستند.
سابقى ادامه داد: تولید اثر در یک کشور و انتقال آن به خانه ها، مدارس و دانشگاه هاى کشورى دیگر، هزینه بسیارى مى طلبد اما این موضوع درباره فعالیت بین ایران و افغانستان در حوزه کتاب صدق نمى کند و آثار هر دو کشور در کشور دیگر به راحتى قابل عرضه است. این فعال فرهنگى در پایان سخنان خود اظهار کرد: اگر ناشران دو کشور، خود همکارى و هم افزایى نداشته باشند، پیشرفتى حاصل نمى شود و در نتیجه بیشترین لطمه به مردم و کتابخوانان دو کشور وارد خواهد شد.
همچنین عبدالامین، مسئول نمایندگى انتشارت الهدى در افغانستان گفت: در خصوص نحوه انتقال کتاب و فرهنگ باید عنوان کنم که این انتقال باید دوطرفه باشد و هیچ یک از طرفین به تنهایى موفق نخواهند شد.
چرخه معیوبی که اصولی نیست
در ابتداى این جلسه نیز، حمیدرضا شاه آبادى، به عنوان نخستین سخنران و میزبان جلسه، ضمن عرض تسلیت به مناسبت وقوع رانش زمین در ولایت بدخشان افغانستان، به تشریح اشتراکات بین دو کشور ایران و افغانستان پرداخت و گفت: ما داراى زبان، اعتقادات دینى و تاریخى مشترک هستیم. وى افزود: زبان واحد ما یعنى فارسى، زمانى زبان علم و براى سال هاى متمادى و وسیله انتقال تجربیات بشرى و اندیشه اندیشمندان بوده است و اگر در حال حاضر آن جایگاه گذشته خود را ندارد، به دلیل کم کارى هاى ما فعالان فرهنگى است.
این نویسنده و فعال فرهنگى در ادامه با انتقاد از نبود تعاملات فرهنگى اصولى به ویژه در حوزه کتاب بین ایران و افغانستان گفت: تا آنجا که شنیده ام، حدود ٨٠ درصد از کتاب هاى بازار افغانستان محصول ایران است؛ اما این ارتباط تجارى به شکل اصولى نیست و داراى معایبى است که هر دو طرف ایران و افغانستان از آن متضرر مى شوند.
وى ادامه داد: چون روند صدور کتاب از ایران به افغانستان داراى نظم و نظام علمى نیست و در آن آشفتگى دیده مى شود، تنها عده اى سودجو که به جریان قاچاق کتاب دست مى زنند، از این فرصت سوءاستفاده مى کنند.
شاه آبادى همچنین با اشاره به حضور بیشتر کتاب هاى فنى- مهندسى و علوم پزشکى ایران در افغانستان اشاره کرد و گفت: باید جاى آثار ادبى هم بین این کتاب ها باز شود و علاوه بر آن شرایطى ایجاد شود که ادیبان و نویسندگان هر دو کشور با همدیگر آشنا شوند و آثار ادبى آنها بین طرفین رد و بدل شود. در حقیقت یکى از آرزوهایم، ذائقه سازى در افغانستان براى آثار ادبى، فرهنگى و هنرى است.
شاه آبادى همچنین گفت: ما در حال حاضر ٢ نمایندگى در شهر کابل داریم و بسیار علاقمندیم تا در شهرهاى هرات، بامیان و مزار شریف هم نمایندگى هاى الهدى را راه اندازى کنیم.
6060
نظر شما