*بزرگ‌ترین مشکل جبهه پایداری نخست آن است که برچسب تندروی برآنها چسبیده و نمی‌توانند از آن خلاص شوند. دوم آنکه میان جلیلی و احمدی‌نژاد در نوسانند ولی فعلا چون مرغ سرکنده به این سو و آن سو می‌پرند ولی در واقع هدف دقیقی نداشته و هدفشان فقط مخالفت است و بس. البته افراد صادق و علاقه‌مند به انقلاب در میان آنان کم نیست ولی آنها هم سوار کشتی بدون قطب نمای پایداری هستند .
*احمدی‌نژاد با هوشمندی با پایداری بازی می‌کند و نهایتا می‌کوشد آنها را مثل کاتالیزور به‌کار گیرد یعنی در فعل و انفعالات هستند ولی در نتیجه نخواهند بود. از آن طرف پایداری هم هنوز درگیر خاطرات دوران احمدی‌نژاد است. نزدیکی مشایی و احمدی‌نژاد در ظاهر برای پایداری‌ها کمی غیرقابل تحمل بود، اما به هر حال جایگزینی برای او در برنامه‌هایشان نمی‌بینند. به همین دلیل نمی‌توانند او را از پس‌زمینه ذهنی خود پاک کنند و فکر هم میکنند که گزینه‌هایشان تا اینجا همچون کامران باقری لنکرانی و سعید جلیلی هم نتوانسته‌اند پتانسیل لازم برای اجماع را از خود نشان دهند.
*پایداری می‌داند اگر لحظه‌یی بایستد اختلافات درونش شعله می‌کشد لذا برای دیده نشدن اختلاف‌ها فقط با فریادهای سیاسی می‌دود. پایداری اگر لحظه‌یی بایستد حداقل به سه گروه تقسیم می‌شود. به فریادهای پایداری نباید گوش داد، بسیاری از فریادها از ترس و نگرانی است نه از سر شجاعت!
17302
نظر شما