رضا استادی : علاقمندان آثار دفاع مقدس روز گذشته در قالب دو انیمیشن ۳۵ دقیقه‌ای شاهد آثاری جذاب و زندگینامه‌ای با موضوع زندگی شهیدان «مصطفی چمران» و «عباس دوران» بودند. فیلم‌هایی که رضا میرکریمی ساخته بود و در قالب برنامه‌ای با عنوان «سینما روایت» در مجتمع فرهنگی ـ هنری اسوه رونمایی شد.
طبق اعلام قبلی قرار بود این دو فیلم از ساخته‌های رضامیرکریمی نمایش داده شود. فیلم‌هایی که در قالب مجموعه‌ای به اسم «نام‌ها» ساخته شده و زندگی دیگر قهرمان‌های دفاع مقدس را نیز در برمی‌گیرد.
میرکریمی در این جلسه از دغدغه شخصی خود برای ساخت این آثار سخن گفت و اضافه کرد: «من این کار را دلی انجام دادم و به‌نظر من اگر بخواهم مصداقی برای قهرمانان یک کشور بگویم تنها شهدای آن کشور هستند.»
او با بیان اینکه «با تولید این آثار سعی کردم تا دین کوچکی را به این شهدا ادا کنم» افزود: «خیلی سخت است که قهرمانان جامعه را در ۳۰ دقیقه توصیف کرد، به همین دلیل تصمیم گرفتیم چیزهایی را بگوییم که برای خیلی‌ها تا به حال نگفته باقی مانده بود. این کار دلی بود؛ متاسفانه گاهی اوقات از شهدا طوری استفاده می‌شود که فضای یک سویه‌ای رقم می‌خورد، من سعی داشتم که به شدت از این فضا پرهیز کنم.»
کارگردانی که علاقه‌اش به موضوع‌های اجتماعی پیش از این با اقبال مخاطبان مواجه شده بود، معلوم نبود، نخستین تجربه‌اش در زمینه سینمای دفاع مقدس، قرار است چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد؟! میرکریمی که آخرین بار در جشنواره فیلم فجر با اثری ضد قصه به نام «امروز» حضور داشت، در این دو فیلم که به گفته خودش با تکنیک کامیک‌موشن تولید شده بود، اثری صد درصد قصه‌پرداز و قهرمان پردازانه را ارائه کرده بود. در این فیلم انیمیشن، خبری از صحنه سقوط هلی کوپتر نبود و تکلیف کارگردان با روایت ماجرا روشن بود.
به همین دلیل برخلاف تصویر عظیم و بزرگی که سال گذشته از زندگی این قهرمان در جشنواره فیلم فجر بر روی پرده عریض برج میلاد دیدم و جذبم نکرد، این تصویر که این بار بر روی پرده‌ای کم عرض افتاده بود مرا مجذوب خود کرد. چمران در این فیلم شخصیتی آرمان گرا است که با زبان سینما به تصویر کشیده شده است. روایت از زمانی آغاز می‌شود که قصد دارد همسرش را به فرودگاه ببرد و به این بهانه ماجرا به گذشته رفته و زندگی او را مرور می‌کند. از زمان تولد تا تحصیل در دانشگاه و حضور در امریکا و.... صدای گرم پرویز پرستویی مکمل خوبی برای این فیلم است.
آرمان گرایی و این مطلب که چمران ابراهیم وار، فرزندانش را قربانی می‌کند تا به نهضت ضد ظلم بپردازد، به خوبی در فیلم جا افتاده است. فیلم چمران نیازی ندارد تا سازنده‌اش خود را به اثر سنجاق کند و توضیح دهد که منظورش درهر یک از این پلان‌ها چه بوده است.
فیلم خودش گلیمش را از آب بیرون می‌کشد و به سختی تعارض شخصیت چمران جنگجو با چمران عاشق را به تصویر می‌کشد و حتی از بیان تاثیر اندیشه‌های دکتر علی شریعتی، امام موسی صدر و امام خمینی بر او غافل نمی‌ماند. چمران بار دیگر به کمک سینما زنده شد و این بار با یک چمران دوست داشتنی طرف هستیم که عاشقانه دنبالش می‌کنیم.
5757
نظر شما