بابک حمیدیان در بایکوت سینمایی قرار گرفته است. این بازیگر به خاطر ایفای نقشی ارزشمند از سوی کسانی که هیچ‌گاه نامشان مشخص نمی‌شود از کار‌های سینمایی کنار گذاشته می‌شود تا به اصطلاح مجازات شود!
بابک حمیدیان بازیگر پرکار جشنواره سی و دوم فیلم فجر که با پنج فیلم در این جشنواره حضور داشت، توانست به خاطر بازی در نقش سنگین و حساس شهید اصغر وصالی سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به دست آورد. سیمرغ مهمترین جایزه سینمای ایران است و اعطای آن به یک سینماگر نشانه آن است که وی در سطح اول سینما حضور دارد و اعتباری برای کار‌های بعدی بازیگر به شمار خواهد رفت. اما در مورد بابک حمیدیان انگار این اعتبار دستخوش نگاه‌های غرض‌ورزانه‌ای شده است که نمی‌خواهند این بازیگر جوان دوباره در سطح اول سینمای ایران حضور داشته باشد. بابک حمیدیان خود درباره اتفاقاتی که برایش رخ داده است، می‌گوید: رضا کاهانی به خاطر اینکه مرا برای بازیگری درفیلمش انتخاب کرده، مورد انتقاد و سرزنش قرارگرفت، زیرا من در فیلم «چ» بازی کرده‌ام.
قبل از این هم شاهد بایکوت بازیگران توسط گروه به ظاهر روشنفکر بوده‌ایم. وقتی فیلمی ساخته می‌شود که ورای مقاصد اقتصادی، هدفی ارزشمند را دنبال می‌کند به سرعت با هجمه مواجه می‌شود. جماعتی هستند که نمی‌توانند موفقیت‌های این گونه فیلمها را تحمل کنند، به خاطر همین در جشن‌هایشان به این فیلمها جایزه نمی‌دهند حتی در لیست بهترین فیلمها رتبه‌های آخر را برای آنها در نظر می‌گیرند که مثلاً به اصطلاح خود تحقیرشان کنند. بازیگران این فیلمها هم تا مدت‌ها از سوی فیلمساز‌ها دعوت به همکاری نمی‌شوند.
به یاد بیاوریم فیلمی مانند قلاده‌های طلا که ابتدا قرار بود مریلا زارعی در آن بازی کند اما آنقدر به وی فشار آوردند تا از کار کنار کشید و بازیگرانی که باقی ماندند هم تا مدت‌ها طعم تهمت و بی‌احترامی را از همین گروه خاص می‌چشیدند. البته توجیه‌هایی درباره این رفتار‌ها هم وجود داشت از جمله اینکه چون این بازیگر‌ها در فیلمی سیاسی بازی کرده‌اند باید تنبیه شوند اما بابک حمیدیان چرا باید بایکوت شود؟ چون در نقش یک سردار شهید بازی کرده است؟ چون ایفای نقش یک قهرمان ملی را برعهده داشته است؟ به خاطر اینکه شهید اصغر وصالی یکی از گمنام‌ترین شهدای جنگ تحمیلی با ایفای نقش بابک حمیدیان گویا دوباره زنده شده است؟
در اوضاع اسفناک سینمای ایران، این گروه که شاید از نظر تعداد اندک نیز باشند، دارای قدرت تأثیرگذاری شده‌اند و همان طور که بازیگر فیلم«چ» اشاره می‌کند، با نفوذی که این روشنفکر‌ها دارند و دهن‌بینی که در سینمای ما ریشه دوانده، می‌توانند مانع از فعالیت کسانی شوند که مخالف امیال و خواسته‌های آنها رفتار کرده‌اند.
نکند آنها منتظرند تا مثلاً حمیدیان هم مانند بازیگران فیلم پایان‌نامه از حضور درفیلم «چ» ابراز ندامت و پشیمانی کند تا دوباره در سینمایی که با پول دولت جمهوری اسلامی ایران سرپا است بتواند ادامه فعالیت بدهد! آیا سینمای ایران تا این حد ضعیف شده است که گروه‌های شبه مافیایی اینقدر آزادانه فضای آن را مسموم کنند؟!
17302
نظر شما