به کارتن خوابها شغل بدهیم نه گرمخانه

به تازگی هم اعضای شورای شهر موضوع جمع آوری متکدیان و زنان کارتن خواب را اعلام کرده اند اما راه حل این مشکل با جمع آوری یا اسکان موقت آنها در گرمخانه ها حل نمی شود ، چون در تمام این سالها این کار انجام شده و تنها تعداد آنها افزایش یافته است. راه حل اساسی حل کردن علل این مشکل یعنی عوامل اقتصادی است.تا وقتی در کشور فقر و بیکاری باشد مطمئنا ما در کشور کارتن خواب و متکدی هم خواهیم داشت. از سوی دیگر، زنانی هم که شوهرشان معتاد است یا به زندان افتاده اند ، درآمدی ندارند و ناگزیرند که خیابان را سرپناه خود کنند چون الان کمترین مبلغ اجاره خانه 400 هزار تومان است و کسی که درآمد و شغلی ندارد چطور می تواند پرداخت کند؟
بنابراین همانطور که گفتم حل این مشکل نه با ایجاد گرمخانه توسط شهرداری حل می شود نه جمع آوری آنها از خیابان چون این راه حلها موقت و پاک کردن صورت مسئله هستند . تنها راه حل در حال حاضر ایجاد شغل و درآمد برای افراد جامعه و کاهش تورم است چون الان درآمدها کمتر از خرج و مخارج یک خانواده است. باید دولتمردان به جای ارائه راه حلهای موقت، به گونه ای برنامه ریزی کنند که درآمدها طبق قانون اساسی مطابق تورم افزایش پیدا کند تا خانواده ها مشکلی برای تامین مخارجشان نداشته باشند.دولت باید برای چنین افرادی کار و محل زندگی آماده‌ کند. اگر کار نیست باید جایگاهی برای این افراد بسازد تا بتوانند در آن زندگی کنند.
تا زمانی که زیرساخت‌ها زیاد نشود و مردم روز به روز به سمت بیکاری و فقر بروند، این روند ادامه خواهد داشت. اگر وقتی پدری را به زندان می‌اندازیم، سیستمی نباشد که از خانواده حمایت کند، مادر و کودکان مجبور به کار می‌شوند. ما زمانی که می‌خواهیم دردی را درمان کنیم، چند بیماری جدید ساختیم. گدایی که به خیابان می‌آید اگر امروز به او کمک کنیم می‌تواند روزش را بگذراند اما برای فردا نیز مجبور به گدایی است. مسئولان می‌گویند ما سالی یک میلیون تحصیل کرده بیکار داریم، آیا در این صورت می‌توان به افراد فقیر و معتاد کار داد؟