فیلم «مردی برای تمام فصول» در دوره دانشجویی ما آمد. در آن دوره بیشتر روشنفکران کشور انقلابی بودند. اما انقلاب بیشتر نقش سلبی دارد تا ایجابی. انقلاب که ظالم و ستمگر را نابود می‌کند، آیا ظلم و ستم را هم می‌تواند نابود کند؟ نکته دیگر اینکه انقلابیون به انقلاب اصالت می‌دهند، گویی خود انقلاب ذاتا اصیل و مستقل است در حالی که انقلاب مرحله‌ی گذار از چیزی به چیزی دیگر است. مرحله‌ی گذر از بدی به خوبی، از پلیدی به پاکی، از ظلم به عدالت، از سیاهی به روشنایی، پس باید خوبی و پاکی و عدالت و روشنایی اصالت داشته باشند نه مرحله‌ی گذار... بسیاری مانند دکتر شریعتی و رژی دبره فکرمی‌کردند و پیروانشان فکر می‌کنند که خود انقلاب اصالت دارد و برای اینکه انقلاب زنده بماند و به نظام تبدیل نشود، نظریه‌ی انقلاب در انقلاب را پرداختند؛ بنا بر این نظریه، ما باید همیشه در حال براندازی باشیم و نه سازندگی! چون سازندگی به قانون و به نظم و آرامش احتیاج دارد، و این‌ها به ثبات و عقلانیت نیازمندند. و ثبات در برابر انقلاب است. پس برای زنده نگه داشتن انقلاب به براندازی خودشان ادامه می‌دهند!
رضا کیانیان اضافه کرد: الان در کشور ما کسانی مدام به فکر براندازی طرف مقابل هستند، یا فکر می‌کنند دیگران دنبال براندازی آن‌ها هستند. در حالی که وقتی انقلاب میکنیم، قرار است مصلحانی بیایند تا آن چه را نبوده است، بسازند و مردم را به خوشبختی و روشنایی برسانند و برای رسیدن به خوشبختی به ثبات نیازمند هستیم.
17302
نظر شما