مقاله معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد علیه دادستانی تهران در روزنامه دولت

محمدعلی رامین در مقاله ای که درروزنامه ایران منتشر کرده نوشته است: 
بیانیه حیرت‌انگیز دادستانی محترم تهران نسبت به اظهارات ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران حقیقتاً تأمل‌برانگیز است.هیأت نظارت بر مطبوعات وظیفه صدور مجوز، نظارت بر عملکرد مطبوعات، توقیف و لغو مجوز نشریات را بر‌عهده دارد. این هیأت عالی نهادی فراقوه‌ای است که علاوه بر نمایندگان سه قوه، افرادی از سوی حوزه علمیه قم، دانشگاهیان کشور، شورای‌عالی انقلاب فرهنگی و نماینده مطبوعات کشور نیز در آن عضویت دارند.به نظر می‌رسد اگر دستگاه قضایی با اقدامات اخیر خود ـ که کم‌سابقه یا بی‌سابقه در تاریخ انقلاب اسلامی است ـ تصمیمات هیأت نظارت را که طبق قانون قطعی است، بدون توجه به الزامات فضای خاص رسانه ای خنثی کند در این صورت عملاً نظارت بر مطبوعات را باید دادستان محترم تهران خود به تنهایی بر‌عهده بگیرد.
اگر ما مجازات قانونی را صرفاً علیه افراد بی‌بضاعت در‌نظر بگیریم و اغنیا و قدرتمندان را از دایره قانون و اجرای مجازات خارج سازیم، فلسفه وجودی حکومت اسلامی را که اجرای عدالت است، بشدت آسیب‌پذیر کرده‌ایم.
آیا اگر نشریه‌ای تخلف کرد و معاونت مطبوعاتی و هیأت نظارت آن را توبیخ و یا لغو مجوز نمود، باید اقدامات دادستانی آنچنان شدید و غلاظ باشد که علاوه بر دستور توقیف و تحت تعقیب قرار دادن مسئولان آن نشریه، حتی مدیرکل مطبوعات داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را به عنوان متهم احضار نموده و ساعت‌ها تحقیقات از وی به عمل آورند و با پلمب کردن چاپخانه‌ها و ایجاد رعب و وحشت، مدیریت نظارت بر مطبوعات در وزارت ارشاد را با ایراد اتهاماتی عجیب متزلزل سازند؟! آیا در کنار این شیوه غیر‌متعارف دادستانی محترم که حتی تصمیم هیأت نظارت بر مطبوعات مبنی بر لغو مجوز یک روزنامه به نام «فرهنگ آشتی» را کان لم یکن اعلام و صدور مجوز انتشار مجدد را برای آن روزنامه صاحب نفوذ مقتضی بداند، آیامی‌توان از این پس نظارت دقیق بر عملکرد جراید را از معاونت مطبوعاتی و هیأت نظارت انتظار داشت؟!