شقایق لامع زاده: پارلمان کوزوو در تاریخ یکشنبه ۱۷ فوریه 2008 میلادی اعلامیه استقلال کوزوو را تصویب کرد. ۱۰۹ نماینده حاضر در پارلمان کوزوو، استان جنوبی صربستان را به عنوان " کشوری مستقل و دموکراتیک" اعلام کردند.
اعلامیه استقلال که از سوی هاشم تاجی نخست‌وزیر کوزوو به پارلمان ارائه شده بود کوزوو را از صربستان جدا شده و یک کشور مستقل اعلام کرد .
بخش‌هایی از متن بیانیه استقلال که توسط هاشم تاجی نخست‌وزیر کوزوو به پارلمان ارائه شد به قرار زیر است:
"ما رهبران ملت خود، که به شیوه دموکراتیک انتخاب شده‌ایم، کوزوو را به عنوان کشوری مستقل و دموکراتیک اعلام می‌کنیم. این بیانیه بازتاب‌دهنده خواست و اراده ملت ماست که با پیشنهاد مارتی آتیساری، نماینده ویژه سازمان ملل در امور کوزوو مطابقت دارد. ما از حقوق همه اعضای جامعه حمایت کرده ، خواهان آن هستیم و اطمینان می‌دهیم که همه از حقوق یکسان برخوردار باشند. ما قول می‌دهیم به همه پیشنهادهای مارتی آتیساری درباره حقوق اقلیت صرب عمل کنیم.
ما به‌خاطر فرهنگ‌مان و وضعیت تاریخی و موقعیت جغرافیایی‌مان، عمیقاَ براین باوریم که آینده ما در بودن با اتحادیه اروپاست. کوزوو دارای مرزهای شناخته‌شده بین‌المللی است و ما سوگند یاد می کنیم که مرزهای همسایگانمان را نیز به رسمیت بشناسیم. اعلام استقلال کوزوو نشانه پایان روند انحلال یوگسلاوی است.
ما برعزم خود به برقراری مناسبات حسن همجواری با کل منطقه تاکید می‌کنیم. این مناسبات خوب در آینده نزدیک با صربستان نیز امکانپذیر است، کشوری که ما به‌طور تاریخی همواره با آن همکاری اقتصادی داشته‌ایم.»
اعلام استقلال یکجانبه کوزوو، واکنش موافقان و مخالفان را در پی داشته و همان گونه که انتظار می‌رفت، صربستان و روسیه مخالفت جدی خود را با استقلال این منطقه اعلام کردند.
مخالفان استقلال کوزوو
دولت صربستان در نخستین واکنش به اعلام استقلال کوزوو تأکید کرد که هرگز استقلال این منطقه را به رسمیت نخواهد شناخت.
«بوریس تادیچ»، رئیس‌جمهور صربستان در واکنش به قرائت اعلامیه استقلال در پارلمان کوزوو اعلام کرد: صربستان هرگز کوزوو را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت نخواهد شناخت. تادیچ از به کار بردن همه توان دیپلماتیک خود برای جلوگیری از استقلال کوزوو خبر داد.
«وجیسلاو کوشتونیتسا»، نخست‌وزیر صربستان در یک سخنرانی تلویزیونی با انتقاد از جورج بوش، رئیس‌جمهوری آمریکا به سبب حمایت وی از استقلال کوزوو گفت که نام بوش با کلمات سیاه در تاریخ نوشته خواهد شد.
در پی اعلام استقلال کوزوو، وزارت خارجه روسیه نیز این اعلام استقلال را محکوم کرد و با صدور بیانیه‌ای، خواستار نشست فوری شورای امنیت سازمان ملل متحد برای بررسی این موضوع شد.
روسیه با باطل اعلام کردن این استقلال گفت: ما انتظار داریم تدابیری فوری از سوی دفتر سازمان ملل اندیشیده شود و نیروهای ناتو در کوزوو به وظایف خود عمل کنند و این اعلامیه را که از سوی دولت خود خوانده در پریشتینا خوانده شده، باطل کنند.
سفیر صربستان در پاریس در گفت‌وگو با شبکه فرانس 24 ضمن یکجانبه خواندن این اعلام استقلال به شدت آن را رد کرد و گفت: این مورد قبول نیست و صربستان این بیانیه را رد می‌کند.
موافقان استقلال کوزوو
جورج بوش، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، لحظاتی پیش از اعلام استقلال در دارالسلام اعلام کرد که کشورش به همراه متحدین خود تلاش خواهد کرد تا از برخورد و خشونت‌های پس از اعلام استقلال جلوگیری کند.
«شون مک کورمک»، سخنگوی وقت وزارت خارجه آمریکا گفت: ما متوجه هستیم که امروز کوزوو استقلال خود را اعلام کرد و و از تعهد روشن دولت این کشور برای حمایت از جوامع اقلیت قومی استقبال می‌کنیم.
یک سخنگوی وزارت خارجه انگلیس نیز اعلام استقلال کوزوو را یک پیشرفت بزرگ خواند، اما پذیرش استقلال را به پس از دیدار وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا موکول کرد.
برنار کوشنر، وزیر خارجه فرانسه که در سرزمین‌های اشغالی است، در یک نشست خبری برای کوزوو، آرزوی موفقیت کرد و گفت: این تحول یک موفقیت برای جامعه بین‌المللی و اروپا به شمار می‌رود.
فرانک - والتر اشتاین مایر وزیر خارجه آلمان نیز همه گروه‌ها را در صربستان به خویشتنداری دعوت کرد. «سالی بریشا»، نخست‌وزیر آلبانی نیز با استقبال از این موضوع، امروز را روز پیروزی مقاومت آلبانی‌تبارهای کوزوو اعلام کرد.
گفتنی است منطقه کوزوو به وسعت 11 هزار کیلومتر مربع در جنوب صربستان واقع شده تقریبا دو میلیون نفر آلبانیایی تبار و 100 هزار نفر شهروند صرب در آن زندگی می کنند . کوزوو به لحاظ اقتصادی در سطح یک کشور جهان سومی است .
میزان بیکاری 50 درصد تخمین زده میشود ، دارای بالاترین میزان افرایش جمعیت در اروپا بوده و در آمد سرانه تقریبا 150 یورو برآورده میشود .
پس از فروپاشی یوگسلاوی سابق دولت ناسیونالیست و چپگرای اسلوبودان میلوسویچ نوعی نسل کشی اعلام نشده را علیه شهروندان آلبانیایی تبار این منطقه آغاز کرد .
اقدامات جنایتکارانه دولت صربستان در این منطقه تنها پس از مداخله نظامی نیروهای ناتو علیه ارتش یوگسلاوی در سال 1998 میلادی و تحمیل یک شکست نظامی سنگین به حکومت بلگراد امکانپذیر شد .
از آن زمان تاکنون این منطقه تحت نظارت نیروهای حافظ صلح سازمان ملل و ناتو اداره می شود .
نظر شما