مهدی عسلی گفت: در صورت دست یافتن به یک فرمول کارشناسی درباره قیمتها میتوان نظام سهمیهبندی را احیا کرد و نیز مانع افت قیمها شد.
مهدی عسلی مدیر امور اوپک و روابط مجامع انرژی یک هفته پس از نشست 167 اوپک،درباره جزئیات این نشست و واکنش اعضا نسبت به نامه وزیر نفت و البته نامه نماینده ایران در هیئت عامل اوپک گفت: پیش از آغاز نشست167 این نامه در اختیار دبیرخانه اوپک قرار گرفته بود و در نشست 167 میان اعضا توزیع شد، بنابراین همه اعضا از نظر ایران آگاه هستند و این موضوع در جلسه دسامبر آینده اوپک مورد بحث قرار میگیرد. البته پیش از ارسال این نامه، ما رایزنی های دوجانبهای با برخی از اعضای اوپک انجام داده بودیم و آنها حمایت خود را از ایران اعلام کرده بودند.
وی افزود: من فکر میکنم این کشورها خودشان هم متوجه هستند اگر به سخنان ایران مبنی بر اینکه با بازگشت کشورمان باید کشورهایی که بازارمان را گرفتهاند تولیدشان را کم کنند تا ورود ایران سبب افت قیمتها نشود توجه داشته باشند؛ بدون شک بازار با بازگشت دوباره ایران همچنان تعادل خود را حفظ می کند. این را نیز بگویم که این کشورها متوجه هستند که اگر پیشنهاد ایران را قبول نکنند اوپک به یک سازمان بدون اثر تبدیل می شود.
عسلی با بیان اینکه کشورهایی که نسبت به نامه ایران حسن نیت دارند مشخص هستند، تصریح کرد:اما اینکه میگوییم کشورهایی که با تحریم ایران بازار ما را گرفتند و تولید خود را افزایش دادند باید مقدار تولید خود را به همان مقدار که نفت ما وارد بازار میشود، بکاهند تا ایران بتواند تولید را خود را افزایش دهد، این یک بحث کارشناسی و منطقی است.
وی افزود: کشورهایی مثل عربستان و کویت که تولید خود را افزایش دادند و بازار ایران را گرفتند به نفعشان است که تولید خود را کاهش دهند زیرا در غیر این صورت با افزایش عرضه و کاهش قیمتها درآمد آنها نیز کاهش مییابد. در این میان ما از لحاظ مالی ضرر نمیکنیم، فرض کنید صادرات ایران از یک به دو میلیون بشکه در روز برسد، در بدترین شرایط حتی اگر قیمتها نصف شود بازهم درآمد ما خیلی تغییر نمیکند زیرا صادراتمان را دوبرابر کردهایم، اما آیا عربستان میتواند صادرات خود را دوبرابر کند؟ خیر نمیتواند، بنابراین درآمد آنها نصف میشود. پس بهتر است کشورهای عضو با ما همکاری کنند زیرا این مسئله به نفع خود آنهاست و سبب می شود قیمتها ثابت بماند و اعضای اوپک نیز ضرر نکنند.
اوبه جنگ عراق به کویت اشاره کرد و گفت:درجریان حمله عراق به کویت، تولید نفت این دو کشور قطع شد و اعضای اوپک برای این که بازار با خللی روبرو نشود تولید خود را افزایش دادند؛ اما پس از اینکه جنگ آنها به پایان رسید و دوباره تولید خود را از سر گرفتند به تدریج کشورهایی که بازار عراق و کویت را گرفته بودند تولید خود را کاهش دادند تا جا برای عراق و کویت باز شود، بنابراین ایران نیز درخواست غیر قابل قبولی نداشته است. به دلیل تحریمها بخشی از صادرات نفت ایران قطع شد و حال که قرار است تحریمها لغو شود ایران از کشورها میخواهد همکاری کنند و به همان مقداری که تولید خود را افزایش دادهاند کم کنند تا ما بتوانیم بازارمان را به دست آوریم.
وی خاطرنشان کرد: خیلی از کشورها منتظرند تحریمها لغو شود و بعد ببینند آینده بازار نفت چه میشود. وزیر نفت ایران هم در ششمین سمینار اوپک گفتند بلافاصله پس از لغو تحریمها در مرحله نخست 500 هزار بشکه و تا 6 ماه پس از این تاریخ، 500 هزار بشکه دیگر به صادرات ایران اضافه میشود. این سخنان برای شرکتهای نفتی اهمیت قابل ملاحظهای دارد؛ آنها میخواستند بدانند جزییات این تصمیم چیست.
وجود اوپک به نفع ایران و همه اعضای سازمان
مدیر امور اوپک و روابط مجامع انرژی با اشاره به اینکه در هرحال عربستان همیشه میخواهد القا کند که رهبری اوپک رابر عهده دارد و میخواهد با کشورها همکاری کند تا منافع آنها حفظ شود؛تاکید کرد: اما در عمل میبینیم رقابت سنگینی میان کشورها برای به دست آوردن بازار وجود دارد و هر کشوری به دنبال این است تا بازار بیشتری را به دست آورد، با این حال عربستان درباره افزایش ظرفیت تولید موضع تدافعی دارد و بعید است بتواند به صورت مستمر 10.5 میلیون بشکه در روز تولید کند.
وی اضافه کرد: البته این کشور در مقاطعی این مقدار تولید را داشت، اما تنها چندماه و دوباره تولیدشان به کمتر از 10.5 میلیون بشکه بازگشته است؛ از طرف دیگر در این شرایط ایران میگوید بازار من را پس دهید، طبیعی است که سعی کند موضوع را کم اهمیت جلوه دهد، نمیخواهد توجه چندانی به این مسئله داشته باشد؛ با این حال بدون شک موضوع را دوستانه بررسی می کنیم. در هر حال تقاضا برای نفت در حال افزایش است و این امکان وجود دارد که نیازی نباشد تا عربستان یا دیگر کشورهای عضو اوپک تولید خود را افزایش دهند، تنها کافی است این کشورها تولیدشان را افزایش ندهند تا ما بازارمان را به دست آوریم.
عسلی تاکید کرد: من همیشه گفتهام که وجود اوپک به نفع ایران و همه اعضای آن سازمان است. به هرحال اگر کشورها باهم همکاری کنند مانع از سقوط قیمتها میشود، بنابراین بودن در اوپک و همکاری در درون آن به نفع کشورهاست که سبب میشود قیمتها سقوط نکند، بویژه اگر بتوانیم به نظام سهمیههای تولید پیشین اوپک بازگردیم.
وی خاطرنشان کرد:منطق افتصادی حکم میکند که سازمانی مانند اوپک تاثیر گذار است. به دلیل مسائل اقتصادی و جایگاه بینالمللی معتقدم که ما باید در این سازمان باقی بمانیم. اوپک همچنان یک سازمان موثر در بازار نفت است و اهمیت آن در سالهای آینده افزایش می یابد، زیرا بخش بزرگی از نفت متعارف دنیا در اختیار اعضای این سازمان است و در آینده تقاضا برای نفت افزایش مییابد. تصمیمهای این سازمان همیشه روی بازار اثرگذار بوده و اختلاف نظر میان اعضا هم یک امری طبیعی است.
او با ذکر این مثال که فرض کنید اوپک وجود نداشت و کشورهای عضو اوپک برای این که سهم بیشتری از بازار به دست آورند باهم رقابت میکردند، گفت: در این میان طبیعی است که قیمتها سقوط میکرد و حتی ممکن بود به میزان هزینه تولید برای کشورهای تولیدکننده برسد. هر چند در سالهای گذشته در نشستهای اوپک تغییری در تعیین سهمیههای اوپک نداشیتم و نظام سهمیهبندی تولید اوپک در عمل کنار گذاشته شده بود با این حال تعیین سقف تولید برای اعضای اوپک خود به نوعی مانع از کاهش شدید قیمتها شده و رقابتها هم در همان محدوده 30 میلیون بشکهای باقی مانده است. در واقع تعیین سقف تولید مانع از کاهش شدید قیمت میشود، در نتیجه درآمد کشورها نیز کاهش نمی یابد.
تغییر سقف تولید را نمیتوان سیاست منفعل
مدیر امور اوپک و روابط مجامع انرژی با بیان اینکه تصمیم به تغییر سقف رسمی تولید باید با اجماع باشد و حتی اگر یک کشور نیز مخالفت کند، تصمیم گرفته نمیشود،گفت: همانطور که در کنفرانس پیشین شاهد بودیم هشت کشور موافق کاهش سقف رسمی تولید و چهار کشور مخالف بودند، بنابراین تصمیمی گرفته نشد. به همین دلیل تصمیم نگرفتن به تغییر سقف تولید را نمیتوان سیاست منفعل نامید آن هم برای کشوری که صادراتش به دلیل تحریمها کاهش یافته است.
وی ادامه داد: ایران در این نشست موفق شد، نخست تصمیم خود را برای بازگشت به بازارهای نفت طرح و پذیرش ضمنی کنفرانس برای این تصمیم را بگیرد. دیگر آن که با طرح موضوع بازگشت به نظام سهمیهبندی این موضوع به طور اجتنابناپذیری در کنفرانسهای بعدی مطرح و تصمیمگیری می شود که از نتایج اقدامهای ایران در کنفرانس اخیر بود. نخست این که این واقعیتی است که عربستان بیشترین ظرفیت تولید و صادرات را در اوپک دارد و به همراه سه کشور کویت، قطر و امارات که از متحدان عربستان به شمار می آیند بیش از 50 درصد تولید اوپک را تشکیل میدهند.
او گفت: بنابراین طبیعی است که بدون جلب همکاری با این کشورها نمیتوانیم کاری را از پیش ببریم؛ اما اینکه برخی رسانهها معتقدند نتایج نشست اخیر اوپک همسو با سیاستهای غرب بود، ادعای صحیحی نیست. در هر حال کنترل سطح تولید سرانجام به نفع تولیدکنندگان است و مانع از سقوط قیمتها میشود. در حالیکه اگر اوپک سقف تولید را افزایش میداد بدون شک شاهد کاهش بیشتر قیمتها میشدیم.
جزییات نامه ایران به اوپک
عسلی درباره جزییات نامه نماینده ایران به عامل اوپک گفت: این نامه پیش از کنفرانس و به مناسبت بررسی راهبرد بلندمدت اوپک در دبیرخانه به دبیرکل فرستاده شده بود تا در اختیار اعضای کمیته بررسی راهبرد بلندمدت این سازمان گذاشته و در جلسه آینده بحث شود که ارتباط مستقیمی با نشست 167 اوپک نداشت.
وی افزود:در این نامه اصول راهبرد بلندمدت پیشنهادی ایران برای اوپک در برابر راهبرد کنونی طرح شده است. با توجه به اینکه هدف اصلی کشورها در اساسنامه اوپک و نیز در سند راهبرد بلندمدت کنونی اوپک حداکثر کردن درآمد اعضای سازمان در بلندمدت است، بنابراین ما نیز براساس این اصل، راهبرد پیشنهادی ایران را اعلام کردیم.
مدیر امور اوپک و روابط مجامع انرژی اصول راهبرد پیشنهادی ایران را شامل چهار مرحله و یا اقدام عنوان کرد و گفت: نخست برآورد یک قیمت منصفانه و در عین حال رقابتی برای نفت اوپک با توجه به هزینه تولید سوختهای جایگزین و نیز وضع اقتصادی جهان. دوم برآورد تقاضا برای نفت در دنیا مبنی قیمت منصفانه مورد نظر اوپک و وضع اقتصادی جهان.
وی ادامه داد: سوم قرار دادن تقاضا برای نفت اوپک به عنوان سقف تولید و یا تولید هدف اوپک و تخصیص تولید بین کشورهای عضو در چارچوب یک نظام کارآمد و منصفانه سهمیهبندی تولید است، به طوری که در مجموع عرضه نفت اوپک به اندازه تقاضا برای نفت او باشد و نه بیشتر و چهارم ایجاد یک سیستم نظارتی برای نظارت بر رعایت سهمیهها در تولید و تخطی نکردن از میزان تولید تخصیص یافته به کشورهای عضو.
وی خاطرنشان کرد: پیش تر چنین چیزی حداقل به این صورت سیستماتک و منسجم نداشتیم. چیزی که بوده در واقع برآوردی از تقاضا برای نفت اوپک و تخصیص تولید برای هر کشور عضو بوده است که نظارت قوی هم برای رعایت سهمیهها نبوده است. در واقع اگر چنین سیستمی در کار بود قیمت هرگز تا این حد سقوط نمیکرد، زیرا اوپک در مقاطع 6 ماهه (برگزاری کنفرانس وزیران) برآوردی از قیمت منصفانه (که در عمل زیر هزینه سوختهای جایگزین باید باشد) به عمل میآورد و برای دفاع از آن قیمت، تولید خود را تنظیم میکرد و در چارچوب سهمیهها تلاش میشد بیش از آن تولید نشود.
این کارشناس انرژی تاکید گرد: اگر این سیستم وجود داشت هرگز کنترل اوپک بر بازار نفت کاهش نمی یافت. نماینده ایران در هیئت عامل اوپک در این نامه از دبیرخانه خواسته است مطالعه کارشناسی بی طرفانه در این باره انجام دهد و قیمت منصفانه نفت برای سال آینده و نظام سهمیهبندی صحیح تولید را پیشنهاد کند.
او بابیان اینکه ایران باید هزینه تولید سوختهای جایگزین نفت اوپک را در نظر گرفته و قیمتی را در نظر بگیرد که در عین حال که سرمایهگذاری بلندمدت را برای ایجاد ظرفیت تولید نفت تشویق کند،گفت:این ظرفیت آن قدر هم نباید بالا باشد. قدم دوم آن است که ببینیم در این قیمت و باتوجه به وضع اقتصادی دنیا و پیشرفتهای فناوری و غیره تقاضا برای نفت اوپک چند میلیون بشکه در روز است.
عسلی خاطرنشان کرد: با برآورد تقاضا برای نفت اوپک در قیمتهای منصفانه پیشنهادی، آن را سقف تولید اوپک قرار داده و سعی میکنیم با تطبیق تولید به اندازه تقاضا در آن قیمت، از قیمت منصفانه نفت دفاع کنیم که در واقع درآمد اعضای اوپک را حداکثر میکند. حال این سقف تولید میتواند با توجه به رشد اقتصادی و تقاضای موجود، 30 میلیون بشکه یا هر عدد دیگری باشد. در واقع میخواهم بگویم اوپک باید تقاضا برای نفت خود را سقف تولید خود قرار دهد و این موضوع را به طور دائم برآورد کرده است و به روز و تولید خود را براساس آن تنظیم کند، نه آن که یکبار سقف تولید بگذارد و چندین سال بدون توجه به تغییرات بازار به همان سقف تولید بچسبد. اما وقتی که سقف را تعیین کردیم میتوانیم آن را میان اعضای اوپک تقسیم کنیم. این تقسیمبندی هم براساس معیارهای قابل قبول مانند ذخیره کشورها، ظرفیت تولید، جمعیت و تولید ناخالص داخلیشان و غیره میتواند باشد که باید روی آن هم کار کارشناسی قوی بشود.
مدیر امور اوپک و روابط مجامع انرژی با تاکید براینکه با این کار به نظام سهمیه بندی بازگردیم،گفت: البته با یک فرمول منصفانه این کار انجام می شود.در واقع بدون اجرای یک سیستم سهمیهبندی، اوپک کنترل واقعی بر بازار نخواهد داشت بنابراین معیارهای مختلفی را میتوان در نظر گرفت و براساس آن فرمول نظام سهمیهبندی مناسبی را تعیین کرد که به نحوی اجماع هم حاصل شده است و همه اعضای اوپک آن را قبول کنند. پس از اینکه این فرمول به تایید رسید هر کدام از کشورها میتوانند طبق سهم خود تولید کنند که این موضوع سبب میشود تولید و درآمد اعضا افزایش یابد.
شرایط بهتر پیش روی صنعت نفت ایران
به گفته وی در هرحال افزایش ظرفیت تولید ایران باتوجه به اتفاقهایی که رخ میدهد اجتنابناپذیر است و اگر ایران بخواهد یک میلیون بشکه به ظرفیت صادرات خود اضافه کند و از طرف دیگر اعضای اوپک به این مسئله توجهی نشان ندهند بدون شک آنها که سهم ایران را گرفتهاند و تولیدشان را بالا بردهاند ضرر میکنند. اگر ما یک میلیون بشکه را به بازار اضافه کنیم و آنها به این مسئله توجه نکنند، بدون شک ضرر میکنند.
او تاکید براینکه 6 ماه زمان داریم تا درباره استراتژی پیشنهادی مان رایزنی داشته باشیم،گفت: نشست اوپک هر 6 ماه یکبار برگزار میشود درحالی که بازنگری در راهبرد بلندمدت اوپک هر پنجسال یکبار برگزار میشود و امسال هم سال پنجم آن است و باید راهبرد تازه اوپک را برای پنج سال آینده یعنی تا 2020 تدوین کنیم، بنابراین ما به عنوان یکی از اعضای اوپک پیشنهاد خودمان را درباره راهبرد آینده اوپک در اختیار دبیرخانه قرار دادیم تا اعضا درباره آن بحث کنند و بتوانیم به اجماع برسیم.
او ادامه داد: حتی اگر مذاکرات هستهای ادامه یابد، در عمل فکر میکنیم که دیگر تحریمها به شدت پیش نخواهد بود، ضمن اینکه امروز ایران در حال تعامل با دنیاست و آمریکا هم دیگر نمیتواند تحریمهای سنگین علیه صنعت نفت ما اعمال کند. با اینکه هنوز تحریمها لغو نشده است با این حال هنوز هم بسیاری از کشورها تمایل دارند با ما ارتباط داشته و از ما نفت بخرند.
مدیر امور اوپک و روابط مجامع انرژی عنوان داد: میخواهم بگویم برای اینکه امروز تقاضا برای نفت ایران در دنیا وجود دارد به نوعی ساختار تحریمها سست شده است و بسیاری از کشورها تمایل دارند با ما ارتباط داشته باشند، بنابراین ما خوشبین هستیم و فکر میکنیم میتوانیم سهم از دست رفتهمان را در بازار بدست آوریم و تعامل با اوپک هم مثل همیشه وجود خواهد داشت.
به گفته وی در گذشته تحریمها علیه کشورمان تشدید میشد و آینده نفت هم نامعلوم بود، اما امروز دیگر تحریمها شدیدتر از پیش نمی شود و اگر مذاکرات هستهای هم به نتیجه برسد شرایط برای صنعت نفت بهتر خواهد بود، بنابراین طبیعی است که شرکتهای نفتی به ایران توجه کنند چراکه فرصتهای فراوانی برای سرمایهگذاری در این صنعت وجود دارد.
3539
نظر شما