به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین در اصفهان ایران اسلامی بخشی از آوازه فرهنگ، تاریخ و تمدن خود را مدیون شاعران خوش ذوقی است که در طول قرنها با روحیه لطیف و ذهن پویا و تاثیرگذار خود بر جریان بسیاری از رخدادهای تاریخی نیز تاثیرگذار بوده اند.
صائب تبریزی از جمله شاعران مشهور ایران و بنام ایران است که به بزرگترین غزل‌سرای قرن 11 هجری شهرت دارد؛ او در سال 1016 هجری در خانواده‌ای تبریزی که پدرش تاجر معروفی بود اما در اصفهان به دنیا آمد.
در منابع تاریخی آمده است که خانواده این شاعر بزرگ ایران زمین، از جمله خانواده‌هایی بودند که در زمان صفویه به دستور شاه عباس اول از تبریز کوچ کردند و در محله عباس‌آباد اصفهان ساکن شدند.
اشعار این شاعر دوره صفوی به اندازه ای زیبا و تاثیر گذار است که رهبر معظم انقلاب درباره این شاعر نامی فرموده اند: «هنوز هم که هنوز است واقعا وقتی انسان نگاه می‌کند، صائب اوج قله شعر است.»
اما جای تاسف است که با وجود کشف این مقبره در سال 45، حتی تا سالهای اخیر نیز کمتر کسی از وجود مقبره این شاعر در انتهای باغی در خیابان صائب خبر داشت و شاید بارها وبارها افرادی برای امانت گرفتن کتاب به کتابخانه مجاور آن رفت وآمد و از پس درختان این پارک ساختمانی را مشاهده می کنند اما به دلیل عدم اطلاع رسانی صحیح و عدم کنجکاوی از وجود مقبره صائب در این مکان خبر نداشتند.
طی دو سال گذشته شهرداری اصفهان با قرار دادن سردیسی از این شاعر نامی در ابتدای پارک کوچک مذکور سعی داشته تا این کم کاری را تاحدودی جبران کند اما نکته اینجاست که سالهای سال است که بنای این مقبره علاوه بر زخم یادگارها، در اثر گذر زمان نیز کهنه و فرسوده شده است و به هیچ عنوان شایسته نام این شاعر نیست به گونه ای که خسرو احتشامی شاعر نیز در مراسم بزرگداشت صائب تبریزی از این امر گلایه کرد و گفت: از بزرگترین قله‌های ادب فارسی که تنها با مولانا می‌توان مقایسه‌اش کرد صائب است.
وی با اشاره به مناسب نبودن مقبره صائب افزود: این باغ را در سال 1345 کشف کردند و این مقبره که واقعاً در خور صائب نیست را ساختند؛ من تقاضا دارم در آینده یک مقبره مناسب در اینجا قرار بگیرد.
جای تاسف است که مکانی که می تواند یکی از نقاط پرجاذبه گردشگری واقع شود این چنین دورافتاده می نماید و هنوز که هنوز است بسیاری نمی دانند که صائب تبریزی در گوشه ای از شهرشان خفته است و کمتر گردشگری از این مکان عبور می کند تا لحظه ای قدم سست کند و فاتحه ای برای روح بلند این شاعر پرآوازه صفوی نثار کند.
شاید صائب تبریزی در شهر خود تنهاست!!
نظر شما