تراژدی افغانستان

زهرا خدایی:تراژدی اسفباری که ناتو و نیروهای غرب در افغانستان به راه انداخته اند، رو به وخامت می رود و جنگی که از هفت سال پیش آغاز شده ،در حال محو کردن اندک بقایای زیرساختهای ویران افغانستان است.

افغانستان به ویتنامی دیگر تبدیل شده است که پایان مشخصی برای آن دیده نمی شود . این سرزمین به محلی برای آزمایش سلاح های ممنوعه نظامی  مبدل شده  و سیاستهای مستنبدانه این نیروها به تحقیر ملت ستمدیده افغان، شکلی افسار گسیخته داده است. هیچ امیدی به بهبود و گسترش اقتصاد ویران افغانستان-که سایه استعمار بر آن سنگینی می کند-وجود ندارد.

سازمانها و نهادهای بین المللی نیز که برچسب حمایت از افغانستان را بر خود دارند، یکی از مهمترین فاکتورها در بیمار کردن اقتصاد افغانستان به شمار می روند. جامعه بین الملل همانند همیشه سکوت اختیار کرده و چشمان خود را بر روی جنایاتی که در افغانستان صورت می گیرد،بسته است.

روزهای تاریکی که افغانستان پشت سر می گذارد فی الواقع همان روزهایی است که ویتنام در جنگ با آمریکا به خود دیده بود نیروهای نظامی که در حال حاضر تعداد آنان به بیش از هفتاد هزار سرباز-که بیشتر آنان نیروهای اروپایی هستند-می رسد، دلیل اصلی مرگ و میر  و کشتار ملت بی گناه افغان بوده که در هر عملیات نظامی خود علیه شورشیان، تعدادی از غیرنظامیان افغانی را قربانی می کنند.

طبق اعلام جان هلمز،معاون موسسه کمکهای اضطراری سازمان ملل در حدود هفتصد شهروند افغانی طی شش ماه اول سال 2008 توسط نیروهای بین الملل و اکثراٌ در جریان حملات هوایی در افغانستان جان خود را از دست داده اند . در این میان ابزارهای نظامی که نیروهای ناتو در افغانستان به کار می برند با توجه به موقعیت و شرایط افغانستان و عدم ضرورت آن دامنه بحران را حادتر کرده است.

به عنوان مثال کشور فرانسه اخیرا با ارسال موشکهای مدرن ضدتانک و سایر تجهیزات نظامی (و همچنین افزایش نیروها)،حضور خو درا در این کشور پررنگ تر کرده است. هر عقل سلیمی خود را با این پرسش مواجه می بیند که علت ارسال چنین تجهیزات مدرن و پیشرفته ای به افغانستان چیست؟

طالبان در سال گذشته دارای تانکهای فانتوم بود ،اما بخش عظیمی از تجهیزات نظامی آنان طی یورش نیروهای آمریکایی و ناتو در سال 2001 از بین رفت. بنابراین فرانسویها، موشکهای ضدتانک را با هدف از بین بردن تانکهایی که وجود ندارند،به این کشور ارسال نکرده اند،بدون شک اهداف دیگری در پس این اقدامات نهفته است .

هدف اصلی این موشکها ویران کردن خانه ها،تخریب ساخت و ساز و از بین بردن شهروندانی است که در آن سکونت دارند،دقیقا از زمان آغاز جنگ افغانستان،حملات هوایی نیروهای آمریکایی و ناتو،مشارکت هواپیماهای فرانسوی تحت عنوان مبارزه با تروریستهای طالبان،تعداد زیادی از غیرنظامیان افغان را قربانی کرده که تعداد قابل توجهی از آنان را کودکان و زنان تشکیل می دهند.

بدون شک کاربرد چنین سلاحهایی علیه شهروندان غیرنظامی افغان جنایات جنگی محسوب شده و سران هر یک از کشورهای باید روزی در مقابل دادگاه به عنوان فرماندهان ارشد ارتش پای میز محاکمه حاضر شوند.اقدام آگاهانه نیروهای فرانسوی در استفاده از تجهیزات مدرن به خوبی گویای این واقعیت محرز است که همه حملات مذکور از پیش طراحی شده و عمدی بوده و ارتش فرانسه به خوبی به این امر آگاه است که با استفاده از چنین فناوری نظامی در برهوتی همچون افغانستان تنها شهروندان بی پناه را به کام مرگ می کشاند.

وضعیت اسفبار حاکم بر افغانستان طی هفت سال به خوبی گویای این واقعیت است که راه حل نظامی،نه تنها گزینه مناسبی برای پایان دادن به تراژدی افغانستان نیست بلکه از بین برنده منابع عظیم این سرزمین بوده و نیروهای ائتلاف نیز باید چشمان بسته خود را بر روی این واقعیت بگشایند.