امپراتوری اصفهانی ها در فوتبال ایران/ آنها صندلی کفاشیان و اسدی را هم نشانه گرفته اند

اسماعیل حیدرپور/ خبرآنلاین البرز، یک کار برنامه ریزی شده و حساب شده از سوی کسانی که ظاهرا هدفشان خارج کردن فوتبال از دو قطبی بودن انحصاری به سبک و سیاقی بود که استقلال و پرسپولیس را به عنوان دو تیم دور از دسترس و در عین حال تامین کننده اصلی نیروی انسانی تیم ملی معرفی و مطرح می کرد. به غیر از این، محبوبیت فوق العاده دو تیم تهرانی و تاثیرگذاری آنان بر همه معادلات فوتبالی و مراودات اقتصادی، اجتماعی و بعضا سیاسی و از همه مهم تر رانت هایی که به واسطه بودن در تشکیلات سرخابی ها نصیب عده ای خاص می شد، جمع اصفهانی های فعال در فوتبال ایران را وسوسه کرد تا قبل از هر کاری یک سناریو برای به هم زدن شرایط فوق به نگارش درآورند. سناریویی که در چند بخش و البته به بهانه خارج کردن فوتبال از دو قطبی استقلال و پرسپولیس توسط نیروهای اصفهانی فعال در پشت پرده فوتبال به رشته تحریر درآمد. بدیهی است برای این مهم ابتدا لازم بود تا زمینه تضعیف دو تیم پرطرفدار تهرانی را که با امکانات کمتر از اغلب تیم های سرتاسر ایران همه عناوین را کسب می کردند و در هر بازی مهم هم صد هزار تماشاگر را به استادیوم می کشاندند فراهم نمایند. در این مسیر تضعیف بنیه مالی سرخابی ها از طریق اهرم هایی که در اختیار داشتند یک اقدام فوق العاده بود و به نظر می رسید واریز کردن بخش قابل توجه تری از پول و امکانات به سوی دو تیم اصفهانی تکمیل کننده این پروسه ظاهراً ملی بود. شعار در خفای این آقایان خارج کردن فوتبال از نوع دو قطبی بودنی بود که ادعا شد توسط تهرانی ها طراحی شده بود تا فوتبال در سرتاسر ایران رونق بگیرد. اما کیست که نداند از همان ابتدا هم همه کارها در جهت تقویت دو تیم اصفهانی و تبدیل کردن دو قطبی استقلال و پرسپولیس به دو قطبی ذوب آهن و سپاهان برنامه ریزی شده بود. البته این پروسه در سالیان اولیه شکست خورد و آقایان دیدند تنها با صرف تضعیف بنیه مالی سرخابی ها و برعکس تقویت مالی اصفهانی ها نمی توان حاکمیت فوتبال را به نفع خود تغییر دادف بخش دوم این پروسه یعنی یورش به صندلی های مهم تصمیم گیری در فوتبال را هدف قرار دادند. یک کار موفقیت آمیز که ثمراتش را امروز در همه زمینه ها می بینیم:

- دو تیم اصفهانی ضمن اینکه مشکلات مالی ندارند برای تصاحب سکوهای مهم از حمایت بی چون و چرای عوامل تصمیم گیرنده در فوتبال برخوردارند. امروز به غیر از تاج و اسلامیان که به ترتیب رئیس سازمان لیگ و نایب رئیس اول فدراسیون فوتبال محسوب می شوند، مدیر فعال چون محمدرضا ساکت هم به عنوان عضوی تاثیرگذار در تشکیلات فدراسیون برای پیشبرد اهداف فوتبال اصفهان فعالیت دارد و البته این نفوذ در اتحادیه باشگاهها هم وجود دارد و غیر از مدیران عامل سپاهان و ذوب آهن که معمولاً از افراد متعصب به استان اصفهان انتخاب می شوند می بینیم که اینها تا محدوده مدیرعاملی پرسپولیس و استقلال هم نفوذ کرده اند! البته محمدرضا رحیمی نتوانست در پرسپولیس دوام بیاورد اما در نهایت حضور او و بهرام افشارزاده در راس دو باشگاه سرخابی در حالی که به اندازه کافی در بین پیشکسوتان استقلال و پرسپولیس مدیر وجود دارد کمی شائبه برانگیز بود.
- گفته می شود که یک حرکت برنامه ریزی شده برای تصاحب صندلی علی کفاشیان و دبیرکل فدراسیون یعنی دکتر علیرضا اسدی آغاز شده است اگرچه با توجه به دوراندیشی و قدرت مدیریت بسیار بالای دکتر اسدی این پروسه برای مدیران اصفهانی فوتبالی هزینه های سنگینی در بر خواهد داشت. دبیرکل فعلی فدراسیون متوجه بسیاری از حرکات پشت پرده شده و حال قصد تقابل دارد. کفاشیان هم در صدد پیدا کردن یک مدیر نزدیک به تفکرات خود است که در وقت مناسب او را برای ریاست فدراسیون تربیت کند! لبته حمایت وزارت از دکتر اسدی غیر قابل کتمان است و کفاشیان هم دل به مقررات فیفا و AFC بسته است تا در این مسئولیت باقی بماند.
- مدیران اصفهانی تشنه حضور در راس تشکیلات فوتبال هم همچنان دل به اهرم های قوی مالی و سیاسی پشت پرده خود بسته اند. در این میان یک نکته مهم را نمی توان نادیده گرفت و آنهم هوشیاری مردم و به ویژه طرفداران میلیونی پرسپولیس و استقلال است که به نظر می رسد کاسه صبرشان لبریز شده و با قاطعیت از دولت تدبیر و امید و به ویژه رئیس جمهور روحانی می خواهند تا در ماجرای تضعیف برنامه ریزی شده تیم های محبوب فوتبال ایران ورود کند. این اتفاق حتی اگر با ورود دکتر روحانی به ماجرا وارد بخش مهم دیگری شود اما هرگز باعث دست کشیدن حلقه مدیران فعال اصفهانی از جاذبه های موجود در یکه تازی فوتبال شهرشان نخواهد شد. آنها از 25 سال پیش که سردار اکبر ترکان به عنوان رئیس هیات فوتبال اصفهان حرکتی اصولی را برای به رخ کشیدن فوتبال اصفهان در برابر قدرت تهرانی ها را آغاز نمود تا امروز بسیاری از سنگرها را یکی پس از دیگری فتح کرده و در این مسیر به اندازه کافی باعث تضعیف فوتبال تهران و به ویژه سرخابی ها شده اند. عطش آنان در این چند سال اخیر به شدت بالا رفته و همان طور که گفتیم علاوه بر پست های کلیدی فعلی دنبال میز ریاست و دبیرکلی هم هستند. البته فراموش نباید کرد که محبوبیت بی نظیر سرخابی ها حتی در شهر اصفهان مانع اصلی عملی شدن همه اهداف پشت پرده ی این دوستان خواهد بود. به ویژه در لیگ پانزدهم که هواداران استقلال و پرسپولیس نشان داده اند با یک برنامه ریزی منظم می خواهند حق تیم های خود را قاطعانه از فوتبال ایران بگیرند. حال اگر مدیران اصفهانی برای قدرتمند کردن ذوب آهن و سپاهان از هیچ تلاشی فرو گذار نیستند، این فقط جدال فوق را زیباتر و هیجان انگیزتر خواهد کرد.
فراموش نباید کرد هر وقت فوتبال ما استقلال و پرسپولیس را در اوج دیده دارای قوی ترین و مهمترین تیم ملی در آسیا بوده ایم.