تئاتر ایلام خسته ی مشکلات، از کمبود فضاهای هنری تا مشکلات آموزشی

به گزارش کردپرس،در سالهای اخیر کمتر جشنواره ای در سطح منطقه ای و کشوری بوده که هنرمندان تأتر ایلام در آن کسب موفقیت نکرده باشند.
اما کسب این موفقیتها و طی کردن پله های ترقی دلیلی تأتر ایلام دلیل بر نبود مشکلات پیش روی هنرمندان این عرصه در استان ایلام نیست چرا که مدتها است هنرمندان این عرصه با مشکلات گوناگونی دست به گریبان هستند.
اجرای نمایش تمرینی« وقتی موشها کرگدن می شوند »که در مرحله ی بازبینی در سالن مجتمع اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی ایلام در حال برگزاری بود بهانه ای شد تا با برخی مشکلات این هنر در ایلام آشنا شویم.
تمرین تأتر بدون نور ،دکور و لباس مناسب
" وقتی موشها گرکدن می شوند" کاری با نویسندگی و کارگردانی علی شکری که با اقتباس از "موش و گربه" نوشته عبید زاکانی و تلفیقی با درون مایه ی "کرگدن یونسکو" و "یک دیدگاه سوم" در حال تمرین جهت بازبینی ونمایش در جشنواره ی استانی تئاتر ایلام است.
علی شکری نویسنده و کارگردان این نمایش که سال گذشته با نمایش "این خانه نفروشی است" به جشنواره ی سراسری فجر راه پیدا کرد در مصاحبه ی اختصاصی با خبرنگار ما در خصوص نمایش" وقتی موشها گرکدن می شوند" گفت:ما به مدت سه ماه تمرین داشتیم که به علت پاره ای مشکلات دو نفر از بازیگران ما قادر به ادامه همکاری با ما نشدند و ما مجبور شدیم اثر را بازنویسی کرده و دوباره کار را از سر بگیرم و در حال حاضر مدت دوهفته است که به تمرینات خود ادامه می دهیم و این کار برای جشنواره ی استانی آماده می شود.
شکری در ادامه افزود: امسال سالن نمایش مجتمع فرهنگ و ارشاد اسلامی در اختیار ما بود و آقای امیدی همکاری های لازم را با ما داشته اند اما خب ساعت محدودی در حد دوساعت تمرین در اختیار ما هست که این ساعت تمرین به نسبت حجم کار خیلی کم است.
شکری در لابلای صحبت های خود به مشکل استفاده از نور در دوره ی تمرین اشاره کرد:ما نمی توانیم تا روز جشنواره از نور سالن استفاده بکنیم و این برای نمایش ما که احتیاج به نور دارد مشکل است. سالن مجتمع ارشاد اجاره ای است و ما وسع اجاره ی نور سالن برای تمرین را نداریم.
در جامعه ی ما تئاتر کارکردی ندارد
شکری مقایسه ی کوچکی در حوزه ی امکانات در سطح کشور انجام داد و تصریح کرد:عموما در هر جایی از همان سالنی که قرار است کار اجرا بشود برای تمرین استفاده می شود و قاعدتا تمرین باید با نور و دکور و لباس مناسب باشد که بازیگر و کارگردان بتوانند با کار ارتباط برقرا بکنند و جایی که لازم است کار را اصلاح بکنند اما این سیستم متاسفانه در ایلام وجود ندارد و این یک مشکل بزرگ محسوب می شود.
این کارگردان ایلامی بحث مشکلات تئاتر ایلام را بسط داد و گفت:مشکلات ما در حد نور و سالن تمرین نیست ما مشکلات بزرگتری هم داریم و اینکه ما باید از جیب خودمان هزینه های کار را پرداخت بکنیم. مثلا ما به یک میلیون تومن پول برای طراحی و دوخت لباس نیاز داریم و عموما کمک هزینه ای که در جشنواره ها به ما داده می شود در حدود 300، 400 تومن است که جبران هزینه های از جیب صرفه شده ی ما را نخواهد کرد.
هر سال این مشکلات برای تأتر ایلام هست
شکری از تکرار هرساله ی این مشکلات خبر داد و اذعان داشت:اینکه هنوز تئاتر در جامعه ی ما اهمیت ندارد یا بهتر بگویم اصلا در جامعه ی ما تئاتر کارکردی ندارد یعنی ما هنوز نمی دانیم این هنر به چه دردی می خورد؟این می شود که هر سال همان مشکلات سال قبل وجود دارد. هنوز نمی دانیم تئاتر کجا به درد ما میخورد که برای آن هزینه بکنیم. تئاتر در جامعه ی ما صرفا یک برگزاری و رفع تکلیف است.
تئاتر ایلام دیگر خسته ی مشکلات است
افسانه محمدی بازیگر نمایش " وقتی موشها گرکدن می شوند" و بازیگردان این اثر در مصاحبه ی اختصاصی با کردپرس و در تکمیل بحث مشکلات تئاتر استان گفت:دانش آموزی که وارد مدرسه می شود اول حروف الفبا را یاد می گیرد و بعد یاد می گیرد چطور حروف را به کلمه و کلمه را به جمله تبدیل بکند.بازیگران ما وقتی وارد صحنه می شوند هنوز الفبا را یاد نگرفته اند. در ایلام ما باید اول الفبا را به بازیگر یاد بدهیم و تازه او را برسانیم به حدی که بتواند درک بکند از او چه میخواهیم.
بازیگر توانمند سینما و تئاتر استان در ادامه افزود:این مشکل اکثر گروه های ایلام است و آقای شکری هم جزو کسانی هستند که با این مشکل روبرو هستند و البته ایشان هر سال یک عده ی علاقمند به تئاتر را جذب کار می کنند و به آنها آموزش می دهند.تئاتر ایلام دیگر خسته ی مشکلات است.
محمدی که خود تجربه ی کارگردانی و نویسندگی های موفقی را در کارنامه خود دارد تصریح کرد:در طول سه ماهی که ما در حال تمرین بر روی این کار هستیم آنهم با یک گروه پرجمعیت یازده نفری فقط سه چهار نفر از ما قبلا بازی کرده ایم بقیه همه علاقمند به تئاتر بوده اند که تنها انگیزه ما برای جذب آنها همین علاقمندی آنها بوده است و ما در طول این نمایش مثل یک کلاس آموزشی الفبا را به آنها یاد دادیم و بنده خودم بعد از سه ماه پیشرفت چشمگیری در بین گروه می بینم.
با کمبود آموزش در استان مواجه نیستیم ما با نبود آموزش مواجه ایم
افسانه محمدی با تاسف همراه با امید و شوق به کار تئاتر تاکید کرد:ما از قبل از شروع کار می دانستیم با چه روبرو هستیم و برای همین هم زمان زیادی صرف کردیم تا بچه های گروه به بازیگران گروه تبدیل بشوند.
وی در پایان اشاره کرد:یک تعدادی کلاس در سطح شهر و به صورت مقطعی برگزار می شوند اما همین کلاس ها هم یا مجبور می شوند برای جذب بدون هزینه کلاس برگزار بکنند یا هزینه های خیلی ناچیزی می گیرند و می توان در نتیجه گفت که ما با کمبود آموزش در استان مواجه نیستیم ما با نبود آموزش مواجه ایم.