متن زیر را به این بهانه نوشتم که یک روز قبل در سایت موسیقی ما منتشر شد.
اگر چه دو روز بعد از انتشار خبر و عدم انعکاس خبری دیگر در این زمینه و به رغم دیدار مقامهای دولتی از استاد شجریان( برادر ريئس جمهور، وزیر بهداشت و استاندار تهران) در بیمارستان،دیگر هیچ خبری منتشر نشد تا عملا همان شق دوم تیتر من اثبات شود که این یک استثناء بود و نه قاعده.
شاید تهدید روزنامه کیهان هم بیتاثیر نبوده تا بر و بچههای ۲۰ و ۳۰ حسابی غلاف کنند وگرنه چه دلیلی داشت و دارد که خبری با این درجه از اهمیت برای مردم و علاقهمندان موسیقی و بهانههای خبری برشمرده شده بالا سبب شود که آنها به سراغ یک مجتمع ساختمانی در دارقوزآباد بروند و گزارشی تهیه کنند اما هیچ استمراری در پی گیری و اطلاع رسانی درباره بیماری معروفترین چهره موسیقی ایران نداشته باشند.
درباره رویکرد خبری برنامه ۲۰ و ۳۰ به بیماری استاد شجریان؛ استثناء یا قاعده
آغاز: بخشی از وظیفه ما روزنامهنگاران، رصد کردن تحولات در حوزه و موضوعی است که از منظری تخصصیتر آن را پوشش خبری میدهیم. رصد کردنِ اینگونه، به ما این امکان را میدهد تا با نگاهی پژوهشی به اتفاقات نظر افکنیم و افکار عمومی را نسبت به آن موضوع حساس کرده و اطلاعرسانی خود را با صحت و دقت افزونتری در اختیار مخاطبان قرار دهیم.
در این حیطه، نهادهای دولتی که از بودجه و امکانات عمومی ارتزاق میکنند، بیشتر از نهادهای خصوصی باید زیر نگاه ما قرار بگیرند و قوت و ضعف آنها بیان شود. چرا که برابر قانون «حق انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات»، این نهادها وظیفه دارند رفتارهای خود را با قانون منطبق کنند و در غیر این صورت، باید مورد نقد و داوری قرار بگیرند تا حداقل مدیران آن دریابند که در بخشهایی از نهاد زیرمجموعه آنها، چه حرکتهای غیرقانونی در جریان است.
از سوی دیگر، اگر همین حرکتهای غیراخلاقی و غیرقانونی با برخی رفتارهای درست و منطبق بر عرف و اخلاق حرفهای تغییر جهت داد، میبایست آن بخشها و رفتارها را نیز رصد کرد و نسبت به آن اطلاعرسانی و جامعه را نسبت به برخی رفتارهای متناقض و مختلفالاضلاع در یک سازمان آگاه نمود.
میانه: یکی دو هفته قبل که برنامه «دستان» و پخش آن از شبکه آموزش تلویزیون تعلیق شد -و متأسفانه این تعلیق همچنان ادامه دارد- در یادداشتی که در روزنامه «شرق» منتشر شد، بر این کارِ دستاندرکارانِ شبکه آموزش خرده گرفتم و نوشتم که تعلیق یک برنامه، به خاطر آنکه مجری آن برنامه با استاد «شجریان» دیدار کرده، نه قانونی است و نه به مصلحت؛ کاری است ضد اخلاق حرفهای یک رسانه.
اکنون اما یکی از برنامههای دیگر صدا و سیما (برنامه اخبار 20:30 شبکه دو) خبر حضور استاد «شجریان» در بیمارستان و بیماری مختصرشان را انعکاس داده و برایشان آرزوی سلامتی کردهاند. طبیعی است که این خبر دوم از منظر رسانهای در جای درست و با شکلی حرفهای تنظیم شده است. چرا که هر اتفاق غیرمترقبهای که برای چهرهای چون «شجریان» رخ دهد، از جنس خبر است و باید به آن پرداخت. چرا؟ چون یکی از معیارهای خبر همین دربرگیری یا شمولیت و شهرت موضوع خبر است که استاد «شجریان» به تمام و کمال واجد آناند و خبرنگار یا دبیر بخش به درستی به آن پرداخت. اگرچه نوع پرداخت آن با توجه به امکانات و بودجهای که صدا و سیما دارد، باید بهتر از این باشد. به این معنا که صدا و سیما باید یک دوربین میبرد بر بستر استاد آواز ایران و یا با پزشکان درباره وضعیت استاد گفتوگو میکرد تا جامعهای که درباره بیماری استاد همچنان کنجکاو است، اقناع شود.
انجام: نگارنده ضمن تقدیر از این کار صدا و سیما که حرکت در جهت مثبت و مورد علاقه افکار عمومی است -که بخشی مهم از بودجه این سازمان از جیب آنها پرداخت میشود- امیدوار است که این حرکت، مقطعی و تاکتیکی نبوده و بلکه نگاهی استراتژیک و درازمدت در پس و پشت آن نهفته باشد. در همین ایام البته آن روزنامه هتاک که خبرش مستمسک حذف برنامه دستان شده است، بر همان طبل کهنه و فرسوده هتاکی به استاد موسیقی ایران کوبیده و چه خوب که صدا و سیما و بهخصوص برنامه 20:30 که بسیاری معتقدند صورت دیگری از آن رسانه هتاک است، در چنین مسیری گام نزده و حساب خود را از آنها جدا کرده است.
آن رسانه معتقد و باورمند به جذب هیچ و دفع اکثری است و چه خوب که صدا وسیما استراتژیاش را بر همان اصلی بنا نهد که بزرگان نظام به آن توصیه کردهاند و آن را نصبالعین خود قرار دهد؛ دفع حداقلی و جذب حداکثری.
با این حساب، علاقهمندان موسیقی منتظرند تا در هفته آینده شاهد تماشای برنامه «دستان» باشند و نه آنکه بشنوند فردی و گروهی که این خبر را از استاد «شجریان» تهیه کردهاند، از کلیت برنامه 20:30 حذف و مورد مجازات قرار گرفتهاند.
چهار نعل به سمت دفع حداکثری و جذب هیچ/ درباره حذف برنامه دستان از شبکه آموزش
افکار عمومی و روزنامهنگاران حوزه موسیقی تحولات روزهای آینده صدا و سیما را رصد میکنند و امیدوارند که اتفاقی را شاهد باشند که سالهاست آرزو دارند. یعنی صدا و سیمایی که به شخصیتهای ملی و افتخارات هنری این مرز و بوم حرمت و احترام بگذارد.
خبر بیماری استاد شجریان و بستری شدنش در رسانههای ایران واکنشهای متفاوتی داشت. روزنامه کیهان همانند سابق دو خبر هتاکانه در این زمینه منتشر کرد اما صدا و سیما نه. برنامه ۲۰ و ۳۰ بر خلاف روال معمولش که این گونه خبرها را با نیش و کنایههای کیهانی منتشر میکند، در این مورد خاص نیش و کنایهای نزد .
کد خبر 452955
نظر شما