جبهه پایداری البته قدم اول را برداشته است و به همراه جمعیت ایثارگران که آنان نیز در کلیت تفاوتی با پایداری ها ندارند، جلسات مشترکی را تشکیل داده اند؛ این دو البته با تصوراتی حزب موتلفه را هم به جلسات خود دعوت می کنند و البته چندان سخت نیست که حدس زد دلیل دعوت موتلفه ای ها به جمع دو گروه ایثار گرانی و پایداری چیست؛ به نظر می رسد این دو گروه برای افزایش مشروعیت خود در بین اصولگرایان بنای آن را دارند که آیت الله مصباح و موسسه امام خمینی او را به جمع تصمیم گیرنده ها در جامعتین اضافه کنند تا نماینده پرقدرتی در بین تصمیم سازان حوزوی اصولگرایان که تا کنون جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین بوده است، برای خود دست و پا کنند.
در
کنار جلسات پایداری ها و ایثارگرانی ها، تلاش هایی هم البته به صورت منفرد
توسط حجت الاسلام تقوی برای مذاکره با اصولگرایان انجام شده که تا کنون
نتیجه مشخصی دربر نداشته است.
اما
شاید مهم تر از ائتلاف پایداری ها وایثارگرانی ها که احتمالا تعدادی از
فراکسیون اصولگرایان نیز به آنان خواهند پیوست، این فراکسیون رهروان مجلس
و البته رئیس آن علی لاریجانی است که نقشی تعیین کننده در مبارزه
انتخاباتی اصولگرایان خواهند داشت. این علی لاریجانی است که توان سازماندهی
چهره های شاخص اصولگرای بیرون از مجلس را دارد و می تواند محور اصولگریان
درون مجلس و چهره های شاخص اصولگرایان در بیرون از بهارستان باشد.
علی
لاریجانی فعلا سکوت کرده است. سکوتی که در بحبوحه حملات پایداری ها به او و
استقبال اعتدالیون به وی همچنان ادامه دارد. باید دید که اصولگرایان بر
همین سیاق تفرقه و شکاف به انتخابات مجلس می روند یا نه، در مقابل عارف کسی
را به عنوان رئیس شورای انتخابات اصولگرایان انتخاب و معرفی می کنند. هر
چه هست اکنون در مقابل عارف از اصلاح طلبان، علامت سوال بزرگی از
اصولگرایان خود نمایی می کند. آیا جای علامت سئوال را کسی از اصولگرایان
خواهد گرفت؟
1717
نظر شما