نمایشگاه مطبوعات و من

مسير پر ترافيك خيابان شهيد بهشتي را با تاكسي طي مي كنم تا به در جنوبي مصلاي امام خميني رحمت الله عليه مي رسم. دم در مصلا يك ون گشت ارشاد نيروي انتظامي به حالت آماده باش متوقف است. متعجبم، چرا كه هفته گذشته عصر روز جمعه كه براي بازديد از نمايشگاه معماري و شهر سازي به مصلي آمده بودم از ون نيروي انتظامي خبري نبود. داخل مي شوم. پوستر نمايشگاه مطبوعات جلب نظر مي كند. بر روي آن همه گروه سني از كودك و نوجوان و ميان سال و كهنسال ديده مي شود مگر جوان!؟

پياده راه طولاني در ورودي تا شبستان را با تلفن همراهم صحبت مي كنم تا بخشي از پيگيري هاي شغلي ام را نيز هم هنگام انجام داده باشم. به شبستان مي رسم سوگمندانه شلختگي طراحي غرفه هاي ورودي مرا به ياد سال هاي نخست انقلاب و نگاه هياتي به سيما و منظر مي اندازد! از ميانه شبستان عبور مي كنم چند غرفه با گرافيك و طراحي چشم نواز ديده مي شود كه عمدتا مال مطبوعات و خبرگزاري هاي دولتي است.

غرفه روزنامه سينما پرازدحام است و چند تصوير بردار نيز در حال تهيه برنامه. ضلع شمالي شبستان نيز غرفه استان ها است و البته كم رونق. به سراغ خبرگزاري هاي محبوبم خبر آن لاين، ايسنا و ايلنا مي روم. از غرفه وب سايت تابناك و روزنامه شرق بازديد مي كنم. نمايشگاه عكسي از طولاني ترين مذاكرات بين المللي ميان ايران و پنج به علاوه يك در ضلع شمالي شبستان داير است كه بسيار جذاب مي نمايد. در اين نمايشگاه عكس آنچه بيشتر به چشم مي آمد هنر ديپلماسي(لبخند و گفت و شنود) جواد ظريف وزير هوشمند و با كفايت امورخارجه كشورمان، است.

ضلع جنوبي شبستان غرفه آراسته اي نظرم را جلب مي كند. نزديك تر مي شوم كسي در اين غرفه نيست اما اعلاني در كنار ش آويزان است و نام نشريات و خبر گزاري هاي همسو با دلواپسان و حاميان دولت پاكدست تاريخ ايران زمين را به عنوان اعتراض و تحريم نمايشگاه عيان مي كند. از كنار غرفه نشريه محيط زيست مي گذرم. پروفورمنسي از دو هنرپيشه سياه و سپيد توجه اغلب بازديد كنندگان را به اين غرفه جلب مي كند. هنگام خروج با حسين انتظامي معاون مطبوعاتي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي مواجه مي شوم. سلامي رد و بدل مي كنيم و ايشان از اينكه نتوانسته مطالبه سنوات خدمتم در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي را به نتيجه برساند فروتنانه عذر خواهي مي كند. من در پاسخ اش ضمن تشكر از لطف شان، مي گويم كه نظام متصلب اداري را به خوبي مي شناسم و قدردان كوشش نافرجامش هستم.
پس از دو ساعت گشت و گذار ، نمايشگاه را ترك مي كنم و رو به دخترم مي گويم آيا امكان و تدبيرش نبود تا براي همه شركت كنندگان تيتر و عنوان يك پارچه و جذاب بر اساس لوگوي شان توسط برگزار كنندگان نمايشگاه طراحي و اجرا مي شد تا از اين همه شلختگي منظر پيشگيري شود؟