رکود ساخت و ساز؛ سنگ زیرپای شیشه گران زنجانی

رئیس اتحادیه شیشه‌بران زنجان با اشاره به این‌که 80 واحد فعال و 20 تا 30 واحد نیمه فعال در شهر وجود دارند، به همشهری می‌گوید: این اتحادیه شامل رسته‌هایی چون شیشه‌بران و نصابان ساختمانی، درب اتوماتیک، شیشه سکوریت و شیشه ماشین می‌شود که در میان آنها نصابان و فروشندگان شیشه‌های ساختمانی بیشتر هستند.
«محمد دوستی» می‌افزاید: امسال 4 مجوز در دست اقدام است که صاحبان آن تا 3 ماه دیگر وارد عرصه اشتغال در این اتحادیه می‌شوند. از ابتدای امسال 2 مجوز ابطال شده است که یکی از دلایل آن سختی کار با شیشه است.

محل تهیه شیشه
دوستی با بیان این‌که در استان کارخانه تولید شیشه وجود ندارد، بیان می‌کند: شیشه مورد نیاز این واحدها عمدتا از استان مرکزی و شهرستان ساوه تهیه می‌شود. این شهرستان عمده نیاز شیشه کل کشور را تامین می‌کند و از مرغوبیت بسیار بالایی برخوردار است. در این میان مقدار کمی از شیشه مورد نیاز نیز از کارخانه موجود در قزوین تامین می‌شود که میزان تولید بسیار کمی دارد.
رئیس اتحادیه شیشه‌بران وجود کارخانه تولید شیشه را در شهر مثبت ارزیابی می‌کند و می‌افزاید: وجود چنین کارخانه‌ای در استان ما نه تنها بر افزایش اشتغال موثر خواهد بود بلکه در میزان هزینه‌هایی که افراد برای انتقال شیشه خریداری شده از شهرهایی چون ساوه به زنجان پرداخت می‌کنند، تاثیر به سزایی دارد و هزینه‌ها را حداقل تا نصف کاهش می‌دهد. امروزه بیشتر خریداران هنگام تهیه شیشه به اندازه یک دستگاه خاور محصول خریداری و به طور متوسط 4 میلیون تومان صرف خرید و حمل اجناس خود می‌کنند.
دوستی ادامه می‌دهد: شیشه‌ها به انواع رفلکس، شیشه ساده درجه 1 تا 3 (به لحاظ کیفیت) و همچنین شیشه‌هایی با ضخامت 2 تا 20 میل تقسیم‌بندی می‌شوند. این شیشه‌ها از 6500 تومان تا 26 هزار تومان در هر مترمربع خریداری می‌شوند. ضخامت و نوع شیشه‌ها در قیمتشان تاثیر مستقیم دارد.

هزینه نصب شیشه‌ها
رئیس اتحادیه شیشه‌بران در خصوص نصب شیشه‌ها در ساختمان‌ها نیز می‌گوید: قیمت نصب شیشه به صورت متری محاسبه می‌شود. نصب کمتر از 5 متر به صورت توافقی و بالاتر از این مقدار در هر متر 15 هزار تومان برای مشتری هزینه خواهد داشت. زمان نصب شیشه نیز به نوع شیشه نصب شده و همچنین چگونگی محل قرارگیری آن مربوط می‌شود.

اشتغال بربادرفته
پیش‌تر شیشه‌بران شاگردانی برای خود داشتند اما حالا از این خبرها نیست. همانگونه که دوستی نیز بر مشکلات فعالان این صنف اشاره می‌کند و می‌گوید: از زمانی که ساخت ساختمان و خانه راکد شده است کار نیز به نوعی به خواب رفته است. کمتر کسی برای نصب شیشه ساختمان خود به سراغمان می‌آید. به همین دلیل کمتر شیشه‌بری برای خود شاگرد می‌گیرد. وی ادامه می‌دهد: همین حالا نیز وقتی واحد صنفی جنس شیشه‌اش از راه می‌رسد به جای این‌که شاگردی داشته باشد که در تخلیه بار خود از آن کمک بگیرد به سراغ هم‌صنفی خود می‌رود. بیشتر هم‌صنفی‌ها به کمک هم می‌آیند تا کار یکدیگر را راه بیندازند و توان قبول شاگرد را ندارند. با این حال هستند اندک افرادی که هنوز هم برای خود شاگرد می‌پذیرند.

سرمایه اولیه
شروع هر کاری در هر زمان، سرمایه اولیه می‌خواهد موضوعی که در عصرهای مختلف رقم متفاوتی را نشان می‌دهد. در واقع اگر اوضاع بازار مسیر روشنی را طی کند با حداقل سرمایه نیز می‌توان شغلی را دست و پا کرد و بعد از چند سال سری در میان‌سرها درآورد. اما حالا که وام چند میلیونی نیز هزاران بروبیا دارد، فراهم کردن رقم‌های چند ده میلیونی گره کور زندگی بسیاری از افراد است؛ گرهی که باز کردن آن از عهده هر کسی برنمی‌آید تازه معلوم نیست کاشت و برداشت آن چه سودی حاصل کند.
رئیس اتحادیه شیشه‌بران در این باره می‌گوید: وقتی خرید محصول شیشه و حمل و نقل آن به محل کار چند میلیون تومان برای کاسب آب می‌خورد، کف سرمایه او حداقل 20میلیون تومان را می‌طلبد و گرنه شروع کار شیشه‌بری از نقطه صفر برای علاقه‌مندان یا کارجویان ممکن نخواهد بود.

بازار بی رونق کار
کاهش پذیرش شاگرد از یک طرف و کاهش ساختمان‌سازی از طرف دیگر، رکود بازار شیشه‌بران را در کنار دیگر صنوف رقم زده است. به اندازه‌ای که مرز خطر هر روز به واحدهای صنوف مرتبط و گاه غیر مرتبط بیشتر و بیشتر می‌شود. دوستی در این باره اضافه می‌کند: وضعیت کار ما طوری نابسامان شده که اگر وضعیت کنونی ادامه پیدا کند تا آخر امسال 10 تا 15 واحد صنفی مجوز خود را ابطال می‌کنند.

عمرکوتاه شیشه‌های رنگی
کسانی که کودکی خود را در منزل والدین مادر و پدری خود گذرانده‌اند شکل و شمایل آن روز خانه‌ها را به خاطر دارند. اتاق‌هایی با پنجره و شیشه‌های رنگ و وارنگ. اما گاه در محیط اطرافمان ساختمان‌هایی دیده‌می‌شوند که قسمت مربوط به آسانسورها را به جای مصالح، با شیشه‌های رنگی نیز تزئین می‌کنند.
رئیس اتحادیه شیشه‌بران می‌گوید: در گذشته خانه‌ها اتاق‌های زیادی داشتند و چهاردری‌ها همه با شیشه‌های رنگی پر می‌شدند اما حالا خبری از آن شیشه‌ها نیست. خانه‌ها یکدست شده‌اند و چهاردری در آنها دیده نمی‌شود و با این‌که گاه قسمت‌هایی از ساختمان‌ها باشیشه تزئین شده اما حجم‌کاری افراد نسبت به گذشته کاهش یافته است.