حضرت در خطبه سوم نهج‌البلاغه می‌فرمایند بعضی‌ها وقتی به پست و مقامی می‌رسند، مانند شتر گرسنه‌ای که با علف تازه بهاری مواجه شده است، به جان بیت‌المال می‌افتند.
امیرالمومنین (ع) می‌فرمایند که مراقب باشید و بترسید که خدا نعمتی دهد و شما مست آن شوید. سرچشمه مستی هم غفلت است و اگر کسی مست نعمت شد، عذاب خداوند بر او نازل می شود و چه عذابی بالاتر از اینکه انسان در حالت مستی از دنیا برود؟!
کسی که مست قدرت و ثروت است، هر چه هشدارش می‌دهند، بیدار نمی‌شود و با تعجب می پرسد مگر چه کرده‌ام؟ کسی که حقوق نجومی برداشت کرده و تازه می گوید که سهم خود از انقلاب را گرفته ایم، دچار بدمستی است.
هم آن شتر، هم آن کسی که شرب خمر می‌کند و هم آنکه به چپاول بیت‌المال می‌پردازد هر سه مست هستند اما طبق روایات مستی آخر بدتر است؛ چراکه مستی ناشی از خمر کوتاه‌مدت است اما مستی قدرت و ثروت به این سادگی رفع نمی‌شود.
پیامبر (ص) ۱۰ گروه را راجع به خمر، لعنت کرده‌اند. البته خمر تنها مصداق بارز مسکرات است اما تنها مصداق آن نیست بلکه مصادیقی نیز وجود دارند که بدتر از خمر هستند اما معمولا از آنها غفلت می‌کنند.
پیامبر اکرم (ص) خطاب به ابن مسعود می‌فرمایند: «بترس از اینکه مست گناه شوی؛ چه اینکه مستی گناه شدیدتر و سخت‌تر از مستی ناشی از انگور است». همچنین امیرالمومنین (ع) فرموده‌اند: «به خدا پناه ببرید از مستی ثروت»
خلاصه درس شرح و تفسیر هفتگی نهج‌البلاغه
نظر شما