بررسی آمارهای بانک مرکزی نشان می دهد نرخ رشد هزینه و درآمد خانوارهای شهری کشور در دوره فعالیت دولت نهم نسبت به دولت هشتم کاهش پیدا کرده است.
نسبت رشد درآمدخانوارهای شهری درپایان فعالیت دولت هشتم نسبت به سال آغاز کار این دولت معادل 75.7 درصد رشد داشته است در حالی که در همین دوره نرخ رشد هزینه ها معادل 72.2 درصد بوده است و به عبارتی نرخ رشد درآمدخانوارهای شهری کشور در این دوره نسبت به هزینه ها معادل 3.5 درصد بیشتر رشد داشته است.
در حالیکه این ارقام در دوره فعالیت دولت نهم نشان از یک افت نسبی دارد، یعنی نرخ رشد درآمدخانوارهای شهری کشور در درپایان فعالیت دولت نهم نسبت به سال آغاز کار این دولت معادل 70 درصد رشد داشته است و این نسبت در مورد هزینه خانوارها معادل 67.9 درصد بوده یعنی نرخ رشد درآمد خانوارها در دولت نهم نسبت به هزینه همین خانوارها معادل 2.2 درصد رشد داشته است که این مسئله نشان از کاهش 1.3 درصدی نرخ رشد خالص درامد خانوارها در دولت نهم نسبت به دولت نهم است.
حال در صورتی که این روند را با در مقایسه با نرخ متوسط نرخ رشد تورم دوره دو دولت مقایسه کنیم می بینیم در حالی که نرخ تورم در دوره فعالیت دولت هشتم در حدود حدود 14.5 درصد بوده است در حالیکه این رقم در دولت نهم به 16.5 درصد افزایش پیدا کرده است یعنی در دولت نهم در حالی که نرخ رشد خالص درآمد مردم نسبت به دولت هشتم معادل 1.3درصد کاهش داشته است میزان مردم مجبور به تحمل 2 درصد تورم بیشتر هم شده اند که این مسئله در ترکیب سبد هزینه های مردم نمود پیدا کرده است.
بطور مثال سهم مصرف مواد غذایی در سبد خانوار از 27.3 درصد در سال 83 به 25.4 درصد در سال 87 رسیده ولی در مقابل هزینه مسکن از 29.4 درصد درسال 83 به 35.3 درصد درسال 87 رسیده است یعنی هزینه های خورد وخوراک خانوارها برای حفظ سقف بالای سرشان هزینه شده است، این مسئله در مورد سهم تفریحات و کالاهای فرهنگی، پوشاک و لوازم منزل نیز صادق است.
نظر شما