از طرفی، امام رضا (ع) با تندروی اعتقادی می جنگد، یعنی همانانی که به بنام «غلات» شناخته می شدند و از سوی دیگر، با تندروی رفتاری و افراطی گری عملی روبرو بود و آن را به صراحت مردود اعلام می فرمود و خود و اصحاب واقعی خویش را از آن مبرا می دانست در یک بیان فرمود:
«لعن الله الغلاه .... لا تقاعدوهم و لا تصادقوهم ...»
یعنی: خدا افراطی گرایان اعتقادی را لعنت کند و شما هیچ گاه با آنان مراوده نداشته باشید و آنان را برای رفاقت انتخاب نکرده و تصدیقشان مکنید ...» (عیون الاخبار الرضا ۲ / ۲۰۲)
در بیان دیگری ،امام رضا (ع) وقتی مشاهده فرمود که عده ای افراطی می خواهند خانه مأمون را مورد حمله قرار دهند و آشوبگری کنند، جلوگیری فرمودند و به نقل شیخ صدوق حضرت بر سر آنان فریاد کشید و دستور داد متفرّق شوند. (ر.ک:عیون ۲ / ۱۶۴)
و در نمونه دیگری نیز ، شخصی از امام رضا (ع) خواست که رجاء بن ابی ضحاک که از مسئولان نظام سیاسی عباسی بود را ترور کند، حضرت آن شخص را مورد عتاب جدی قرار داد. (ر.ک:عیون ۲ / ۲۰۵)
این ها نمونه هائی از ده ها نمونه برخورد جدی امام رضا (ع) در برابر هر گونه افراطی گری و تندروی است که متأسفانه جهان اسلام و جامعه، در برخی از موارد ، گرفتار به این بلیه می باشد.
/6262
نظر شما