استاد ژاله می گوید : " روزی به یکی از دوستان به نام آقای شعبانی که در کارگاه بود گفتم، خوب است که سری به استاد لطفی بزنیم و یکی دو تا از سازها را نزد ایشان ببریم تا نظر استاد را در مورد صدای ساز ها بشنویم. "
وی در ادامه می نویسد : " هنگام غروب با کسب اجازه از استاد به کلاس ایشان ( که فکر می کنم در خیابان حقوقی موسسه چاوش بود ) وارد شدیم. پس از احوالپرسی، استاد یکی از دو ساز را زیر بغل گرفت. ایشان دستی به گوشی گذاشت و بعد از لحظه ای ساز کوک شد و صدای سحر انگیز ساز لطفی گوش هایمان را نوازش داد. "
هنرمند سازنده سازهای ایرانی می گوید : " من ندانسته پرسیدم استاد صدای ساز چگونه بود ؟ استاد با آن نگاه نافذ، نگاه پرمعنایی در من کردند و گفتند : " این چه سوالی بود که کردی ؟ اگر صدایش بد بود همان دقیقه اول ساز را می دادم دستتان ! "
برای مطالعه متن کامل این مطلب اینجا را کلیک کنید.
نظر شما