روزنامه الاهرام در مقاله‌ای به قلم احمد عبدالتواب با عنوان «اتحادیه عرب حامی کیست؟!» از مواضع اتحادیه عرب در قبال تحولات سوریه و بیانیه اخیر آن در انتقاد از تلاش نظام سوریه و متحدان آن برای آزاد سازی حلب از باندهای تروریستی و متهم کردن آنها به جنایت علیه شهروندان غیرنظامی و درخواست برای ارجاع آنها به دادگاه جنایی بین‌المللی به شدت انتقاد کرده و می‌نویسد: نادیده گرفتن جنایت بی سابقه تروریست‌ها در اعدام و کشتار و سوزاندن و سنگسار زنان و فروش آنها در بازارهای برده فروشی، آن هم در قرن بیست و یکم و تحمیل احکام اسلامی با توسل به زور به عنوان لکه ننگی برای اعراب و انسانیت و مایه رسوایی اتحادیه عرب است.
بنا بر برخی آمار تعداد قربانیان جبهه النصره تنها در حلب به حدود 12 هزار نفر می‌رسد و قابل تامل اینکه بیانیه اتحادیه عرب همسو با مواضع کشورهایی است که دشمن تاریخی منطقه هستند و چشم طمع به ثروت‌های منطقه دوخته‌اند.
اتحادیه عرب تجربه بی سابقه‌ای از تفکر عربی است که بیش از 70 سال بر این بی هدفی و سیاستهای مبهم و عملکردی آشفته و ناتوان از تحقق هیچ امر مفیدی پای می‌فشارد.
هرکس که معتقد به سودمندی اتحادیه عرب است دچار توهم است، زیرا اتحادیه عرب فایده‌ای جز توزیع پست‌ها با حقوق‌های آن چنانی برای تعدادی خوش شانس ندارد؟ چه وقت شاهد آن خواهیم بود که پرده از روی توجیهات سیاستهای اتحادیه عرب فرو بیافتد؟ شاید اتحادیه عرب بعنوان یک موسسه فرهنگی برای ارتباط اعراب با فرهنگهای جهان و شناسایی فرهنگ عربی مفید باشد، ولی حتی در این حد هم نبوده است!
52310
نظر شما