آقای دکتر ثنایی! آمریکا اعلام کرده است در اجلاس 1+5 دیپلمات‌های کشورش حضور خواهند داشت. حضور مستقیم نماینده آمریکا در این اجلاس را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اگر غرب یعنی اروپا و آمریکا از خود حسن نیت نشان دهند به مرحله مناسبی برای حل پرونده هستهای ایران رسیده‌ایم. باتوجه به اینکه ایران از لحاظ چرخه سوخت و غنی‌سازی اورانیوم با استفاده از دانش داخلی به پیشرفت دست پیدا کرده و اینکه اروپا و آمریکا قبول کرده‌اند که این مذاکرات با حضور مستقیم ایران و همچنین نماینده آمریکا صورت گیرد، نشان می‌دهد که عوامل و لوازم موردنیاز برای تأثیرگذاری مذاکرات، فراهم شده است.
به نظر شما مواضع غرب نسبت به ایران تغییر کرده است؟
بله، ضمن آنکه شرایط جهان نسبت به سالهای پیش تغییر کرده و طبعاً نیاز به بازنگری کلی در سیاست خارجی آمریکا و اروپا نسبت به کل خاورمیانه احساس می‌شود که از رفتارهای دوگانه دوری بشود و به صورت عادلانه با مسائل برخورد کند. بنابراین در صورتی که یک بازنگری کلی در سیاست خارجی غرب انجام شود، می‌تواند روند سازنده‌ای برای حل پرونده هستهای ایران باشد.
خانم کلینتون روز گذشته اعلام کرد که تولید هفت‌هزار سانتریفیوژ نوع رفتار آمریکا را دچار تردید می‌کند. این تردید آیا تأثیری در این اجلاس خواهد گذاشت؟
طبعاً همانطور که پیشروی ما در حوزه انرژی هستهای گامهایی به جلو برای ما محسوب می‌شود، نگرانی در طرف مقابل را نیز افزایش می‌دهد و مذاکرات شکل پیچیدهتر پیدا می‌کند اما این موضوع دو حالت دارد؛ یک حالت آن است یک تغییر در سیاست خارجی آمریکا و اروپا صورت گیرد، از سوی دیگر برداشتن این گامها برای ما مفید است زیرا ما را به مرز و سرحد نزدیک‌تر شدن آن توافق می‌رساند.
اگر توافق حاصل نشود و آمریکا و غرب تغییر سیاست ندهند ایران چه موضعی باید اتخاذ کند؟
چنانچه اراده تغییر در سیاست خارجی در غرب به‌وجود نیاید و صرفاً تاکتیک‌هایشان تغییر کرده و ظاهرسازی باشد طبعاً نوع مذاکرات پیچیدهتر خواهد شد ضمن آنکه موضع سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران آن است که به هیچ عنوان نباید از مواضع خود عقب‌نشینی کند و نخواهد کرد زیرا دست‌یابی به انرژی هستهای یک امر ضروری برای مردم و کشور ما محسوب می‌شود و از این‌رو باید شتاب بیشتری هم به کارهای خود بدهیم.
در نهایت اجلاس 1+5 را چگونه ارزیابی می‌کنید و این اجلاس چه نتایج مثبتی برای ما خواهد داشت؟
باید منتظر تغییرات جدی در نگاه گروه 1+5 باشیم. باتوجه به حضور آمریکا و دعوت ایران مشخص شده که مجموعه صحبت‌های اوباما و موضع‌گیری‌های او و شکلی که از احترام متقابل سخن می‌گوید ادبیات جدیدی است در حالی که ما در گذشته با این ادبیات روبه‌رو نبودیم بنابراین روند مذاکرات تا حدودی تغییر کرده اما اینکه چه توافقاتی حاصل می‌شود و طرفین چه مباحثی را مطرح می‌کنند یک معادله پیچیده چند مجهولی است که باید منتظر آن باشیم.
رفتار دیپلماتیک ما در این اجلاس باید چگونه باشد؟
در مجموع، نظام بین‌المللی آن نظم قبلی خود را از دست داده و نظم منطقه‌ای هم از دست رفته و نظم جدیدی در حال شکل‌گیری است بنابراین ابتکار و راهکارهای جدید و استفاده از سخنان راهبردی مناسب، از جانب دیپلماسی سیاست خارجی ما بسیار مهم است.
نظر شما