اسفند ماه گذشته در گرماگرم بررسی لایحه بودجه امسال در مجلس، خبرآنلاین بر پایه داده های این لایحه پیش بینی کرد که بهای دلار در سال 89 به 1256 تومان می رسد.
آن زمان هر دلار آمریکا در بازار غیررسمی در تلاش برای رسیدن به رکورد یکهزار تومان بود. اما طی روزهای اخیر رکورد یکهزار و 45 تومانی نیز برای دلار آمریکا ثبت شد. رکوردی که با واکنش آرام رییس کل بانک مرکزی مواجه شد.
دیر زمانی قبل، علاوه بر این که حفظ ارزش پول ملی جزو وظایف اصلی بانک مرکزی بود، مقاومت در برابر گران شدن دلار یک ژست سیاسی در برابر ایالات متحده آمریکا بود. اما اینک گویا این سد مقاومت دولت شکسته شده است. به طوری که رییس کل بانک مرکزی در واکنش به افزایش قیمت دلار گفت، قیمت دلار همان چیزی است که خرید و فروش می شود.
همین عبارت کافیست تا تعبیر لازم از ناچاری دولت برای تن دادن به افزایش قیمت دلار شکل گیرد.
چرا که طی روزهای اخیر بهای نفت ایران در بازارهای جهانی به تبع افت جهانی قیمت نفت، به پایین تر از 65 دلار رسیده است. قیمتی که روابط مالی قانون بودجه سال جاری بر پایه آن شکل گرفته است.
در واقع پیش بینی قیمت نفت از سوی خبرآنلاین هم با توجه به صادرات نفت به میزان دو میلیون و 350 هزار بشکه در روز و بر پایه قیمت فروش 65 دلاری انجام شده بود.
حال که قیمت نفت به پایین تر از 65 دلار رسیده است، در واقع دولت ناگزیر است برای تامین منابع ریالی مورد نیاز در قانون بودجه دلار را همچنان گران کند تا بر کاهش قیمت نفت غلبه کند.
اما قصه دلار به همین جا ختم نمی شود، گزارش های تازه تری حاکی از این است که نفت ایران بسته به نوع و کیفیت آن، برای غلبه دولت بر جو سیاسی حاکم بر بازار، با تخفیف هایی 3 تا 7 دلاری به فروش می رسد.
بدین ترتیب اگر بحران اقتصادی اروپا تا پاییز ادامه یابد و تابستان و پاییز به نسبه گرم تری در پیش باشد، آن گاه دولت همچنان باید در برابر دلار بیشتر عقب نشینی کند.
نظر شما