موزۀ پژوهشی، آموزشی پلاسکو

در اين باره پيشنهاد مي‌شود: با تشكيل جلسه‌اي ويژه از هنرمندان، معماران، موزه‌داران و دست‌اندركاران مي‌توان در گام نخست از نماي آهنگي بزرگي كه نماي ساختمان پلاسكو به آن مشهور بود، يك كار حجمي بزرگ و هنري ساخت.

بسياري از كالاها، مجسمه‌ها و عروسك‌هاي به جا مانده و نيمه آتش گرفته، كلاه‌ها، لباس‌ها، كپسول‌هاي تخصصي، گاوصندوق‌هاي كوچك و حجيم و... بسياري چيزهايي كه شايد در نگاه اول برخي اضافي و نخاله پنداشته شود، هركدام بتوانند حرفي و حديثي از واقعه دردناك و جنگ آتش و فولاد و غلبه آتش بر جان و فولاد، يادآور فداكاري، پيشگيري ... و شود.

تشكيل و ايجاد ساز و كاري مناسب با ساختاري ماندي پاسخگوي اين مسئله است!

پيشنهاد مي‌شود: «موزه پژوهشي، آموزشي و فرهنگي پلاسكو» ايجاد شود! اين موزه علاوه بر آن‌چه از اين ساختمان به جا مانده است مي‌تواند دربر گيرنده «به جا مانده‌هاي» ديگر حوادث مشابه باشد. بخش‌هاي موزه علاوه بر آنچه سخت‌افزاري است مي‌تواند شكلي آموزشي، پژوهشي داشته و هر ساله بسياري از دانش‌آموزان و دانشجويان و مردم با مراجعه به اين موزه خاطره‌ روز واقعه را گرامي داشته و بياموزند چگونه مي‌توان راه را بر ضرر بيشتر بست.

1- بخش موزه كه شرح آن رفت (تصوير، شرح حال و... شهداي راه خدمت و...)
2- بخش پژوهش: دربر گيرنده آثار و تحقيقات
3- تصويري، عكس و فيلم: در اين بخش كليه آثار تصويري، صوتي، مقالات، گزارش‌ها و... در اين بخش گردآوري و به شكلي مناسب قابل بهره‌برداري است.
4- بخش فرهنگي، آموزشي: آگاهي دادن به مردم براي مواجهه درست وقايع و بحران‌هاي مشابه، باز كردن راه براي وسايل نقليه كمكي و چگونگي كمك مؤثر به حادثه ديدگان، بازپروري و رويارويي با بحران و شناخت روش‌هاي مناسب براي غلبه بر بحران‌هاي روحي و... چگونگي مواجهه مردم با دست‌اندركاران و زيان‌ديدگان جاني و مالي و...
5- و از همه مهم‌تر جمع‌آوري اسناد بالادستي، تشكيل ستادي مستمر از كارشناسان شهري، جامعه‌شناسان، روانشناسان، متخصصان شهري و تعامل آنها با همديگر و مردم.

آن‌چه آمد، فقط پيش‌درآمدي و پيشنهادي است و لاغير!