محبوبه عمیدی: هواپیمای X-51A WaveRider، ساخته مشترک ارتش آمریکا و چندین شرکت خصوصی همکار با طراحی بدنه‌ای یکپارچه و منسجم، توانست بیش از 3دقیقه و سی ثانیه با سرعت 5 ماخ بر فراز اقیانوس آرام پرواز کند و علاوه بر شکستن سرعت صوت، رکورد پیشین را که متعلق به X-43 ساخته ناسا بود، بشکند.
به گزارش نیوساینتیست، چهارشنبه‌شب گذشته این هواپیما توسط یک بمب‌افکن بی-52 دور از سواحل کالیفرنیا بر فراز اقیانوس آرام رها شد تا پیش از آغاز به کار موتور هوادم آن، توسط یک موتور کمکی با سوخت جامد 4.5 برابر سرعت صوت (4.5 ماخ) شتاب بگیرد. موتور هوادم اسکرم‌جت توانست شتاب لازم برای حرکت هواپیما را برای 150 ثانیه از 211 ثانیه پرواز و پیش از سقوط آن به آب‌های اقیانوس تأمین کند.
پرواز موفقیت‌آمیز بود و رکورد تازه‌ای به جا گذاشت؛ اما کمی با پیش‌بینی‌های اولیه متفاوت بود: مهندسان از ایکس-514 انتظار داشتند با سرعت 6 ماخ و به مدت 300 ثانیه بر فراز اقیانوس پرواز کند. مشکل دیگری هم وجود داشت، سرعت هواپیما یک لحظه پیش از شتاب‌گرفتن دوباره، کاهش پیدا کرده بود.
کریستینا کلی، سخنگوی بخش دفاع، فضا و امنیتی بویینگ که این هواپیما را طراحی کرده است، می‌گوید: «کار ما حدود 95درصد رضایت‌بخش بود. ایکس-514 با موفقیت از بی-52 رها شد و پس از آن مسیر دقیق و پیش‌بینی شده را در آسمان پیش گرفت».
پیش‌بینی می‌شود بررسی مشکلات ایجاد شده و علل آن حدود 2 ماه زمان ببرد. پس از آن تصحیحات لازم روی سه هواپیمای دیگر سری ایکس-51 که به احتمال قوی پیش از پایان سال میلادی جاری پرواز خواهند کرد، اعمال خواهد شد.
این پروژه 250 میلیون دلاری/250 میلیارد تومانی که بیش از 8 سال از آغاز آن می‌گذرد، یکی از چندین پروژه در حال انجام برای بهبود موتورهای اسکرم‌جت (موتورهای رم جت احتراقی مافوق صوت) در جهان است. این موتورها می‌توانند سرعتی معادل سرعت موشک داشته باشند، اما مانند موشک‌ها نیازی به حمل اکسیژن نخواهند داشت. موتورهای اسکرم‌جت به شکلی طراحی شده‌اند که می‌توانند در سرعت‌های مافوق صوت هوا را به درون بکشند، فشرده کنند و از اکسیژن آن برای احتراق استفاده کنند.
ایکس-514 مزیت دیگری هم دارد، موتور هوادم آن اولین موتور اسکرم‌جت است که با سوخت هیدروکربنی کار می‌کند.
به نظر می‌رسد این موتورهای هوادم سریع در نهایت در موشک‌هایی به کار گرفته شوند که می‌توانند ظرف مدت حداکثر یک‌ساعت به هر کجای زمین پرتاب شوند. شاید هم روزی با عبور از جو زمین برای انجام مأموریت‌های فضایی به کار گرفته شوند، البته باید پیش از آن راهی برای غلبه آنها بر جاذبه اندیشیده شود.
نظر شما