این کلیدی‌‌ترین نکته گفت‌وگوی خبر با رئیس سابق سازمان تربیت بدنی بود. محسن مهرعلیزاده بعد از واکنش مدیران فعلی سازمان ورزش به مصاحبه‌اش درباره ورزش مدت‌هاست مصاحبه نمی‌کند و به گمان یک گفت‌وگوی اقتصادی حاضر به مصاحبه با خبر شد؛ اما وقتی در عمل انجام شده قرار گرفت به پرسش‌های ما پاسخ داد تا به گفته خودش بعد از مدتها گفت‌وگویی ورزشی داشته باشد:
ابتدا می‌خواستم بدانم شما بعد از سال‌ها حضور در ورزش چه تعریفی از مدیریت ورزشی دارید؟
در هر مقوله‌ای از جمله ورزش مدیریت نقشی محوری بازی می‌کند. به خصوص ورزش که مقوله‌ای پیچیده است و ابعاد دیگری از جمله مسائل فرهنگی و اجتماعی و حتی سیاسی - امنیتی را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. ارزشمندترین دارایی هر کشوری سرمایه انسانی آن کشور است و بالاترین بهره را کشوری می‌برد که دارای دانش مدیریتی برای بهره‌گیری از این سرمایه عظیم باشد.
و حالا این دانش در سطح ورزش به خدمت گرفته شده است؟ آیا سرمایه‌های انسانی در ورزش درست مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند یا مدام در حال فرصت‌سوزی هستیم؟
4 سال پیش در همین فصل تیم ملی صعودش را به جام جهانی جشن گرفت. تمام کشور غرق در شادی بود و امید و انگیزه از تیم ملی به جامعه منتقل می‌شد. این خاصیت ورزش است. آن تیم ملی یکی از تیم‌های بی‌سابقه در فوتبال ایران بود. ارتباط بازیکنان با هم، ارتباط بازیکنان با کادر فنی و ارتباط کادر فنی با فدراسیون. همه این روابط، مثال‌زدنی بود؛ اما چه بر سر آن تیم آمد؟ همان تیم با دو سه مصاحبه رئیس جدید سازمان تربیت‌بدنی به نحوی متزلزل شد که هیچ امیدی به موفقیت در جام جهانی نمی‌رفت. کادر فنی کارش را مأیوسانه دنبال می‌کرد و می‌دانست بعد از جام جهانی هیچ بختی برای بقا ندارد. رئیس فدراسیون و مدیرانش هم می‌دانستند عاقبتشان بعد از جام جهانی چیست. در داخل تیم هم پراکندگی و اختلاف به وجود آمد و نتیجه آن شد که دیدیم. تیم با توقعی نسنجیده به نام حضور در مراحل بالا روبه‌رو شد و نتوانست قابلیت‌های عادی خودش را هم بروز دهد و در بازگشت هم آن برخورد نامناسب با رئیس فدراسیون فوتبال صورت گرفت تا زمان زیادی را به دلیل همین تصمیم از دست بدهیم.
شما فکر می‌کنید اگر تیم در جام جهانی نتیجه می‌گرفت هم رئیس فدراسیون نمی‌ماند؟
من چیزی در این باره نمی‌گویم ولی می‌دانم برخوردی که فیفا به دلیل همین تعلیق با سازمان ورزش ما کرد، برخورد مناسبی نبود. من همان زمان مصاحبه‌ای کردم که آقایان خوششان نیامد و من هم تصمیم گرفتم دیگر درباره ورزش حرف نزنم ولی این دلیل نمی‌شود که از اتفاقاتی که در ورزش می‌افتد ناراحت نباشم. آنها کاری کردند که ما مجبور شدیم تمام دیکته‌های فیفا را مو به مو انشا کنیم. من نمی‌گویم ما نباید از فیفا حرف‌شنوی داشته باشیم چون قوانین بین‌المللی است و باید آن را اجرا کرد ولی اینکه بگویند نقطه به نقطه این موارد را باید اجرا کنیم و برای اجرای دقیق آن ناظر می‌گذاریم، این کار درستی نیست.
بعد از کمیته انتقالی، آقای کفاشیان آمد. کار ایشان چطور بود؟
بعد از ماه‌ها که وقت ما برای تعلیق و کمیته انتقالی تلف شد آنها آمدند به دلیل آنکه نمی‌توانستند خودشان در انتخابات شرکت کنند فردی را کاندیدا کردند که خودش در جاهای دیگر ورزش گرفتاری‌های خاص خودش را داشت. کفاشیان آدم بسیار خوبی است. در زمان مدیریت من هم یار غار ما بود. ولی این بنده خدا جای دیگر باید کار می‌کرد. اگر هم در اینجا باید کار کند باید استقلال داشته باشد. نه آنکه به او حکم کنند این را بگذار آن یکی را بردار. در زمان انتخاب سرمربی تیم ملی یک روز بگویند آقای ایکس باید باشد و روز بعد بگویند آقای ایکس را بردار و یکی دیگر را بگذار. اینکه رئیس فدراسیون حتی در حد انتخاب سرمربی تیم ملی هم اختیار نداشته باشد خیلی بد است.
یعنی معتقدید رئیس فدراسیون اختیار لازم را نداشت؟
یکی از آفت‌های مدیریت، تمرکز و ندادن اختیار لازم به اندازه مسئولیتی مدیران است. آقای کفاشیان در یکی از برنامه‌های تلویزیونی به این نکته اشاره کردند که اختیار لازم را ندارند. همه اهالی ورزش باید به این نکته مهم برسند که در فدراسیون آدم آبروداری هست که آزادی به تیمی می‌بازیم که تاکنون نتایج خوبی نگرفته و وضعیتی پیدا می‌کنیم که صعود به جام جهانی را برای ما مثل یک رؤیا می‌کند. اینها فقط نتیجه بد کار کردن فدراسیون نیست. باید جنبه‌های دیگری از ضعف مدیریت را در سطوحی بالاتر از فدراسیون هم دید چون این مشکلات و ضعف‌ها در کشتی، ورزش‌های رزمی و رشته‌های دیگر هم دیده می‌شود. زمان مدیریت آقای هاشمی‌طبا ما 3 طلا از المپیک گرفتیم. زمان مدیریت من با وجود آنکه معتقدم طلای علیرضا حیدری و آرش میراسماعیلی از ما گرفته شد 2 طلا، 2 نقره و 2 برنز گرفتیم ولی توقعات فراوان باعث شد در المپیک 2008 یک طلا و یک برنز گرفتیم.
با این اوصاف شما سازمان تربیت بدنی را مقصر می‌دانید. آیا با این وضعیت امکان تغییراتی در سازمان تربیت بدنی یا قبل از آن در فدراسیون فوتبال وجود دارد؟
برای این تغییراتی که شما می‌گویید خیلی دیر شده است. چه در فدراسیون فوتبال و چه در سازمان تربیت بدنی. چهار ساله ریاست جمهوری در حال پایان است و هیچ مدیری در این زمان دست به تغییر نمی‌زند. خود من هم اگر رئیس‌جمهور بودم رئیس سازمان تربیت بدنی را عوض نمی‌کردم ولی معتقدم اگر همین دولت در انتخابات آتی رأی آورد آن وقت بازنگری در مدیریت سازمان تربیت بدنی باید در دستور کار قرار بگیرد.
نظر شما