یثرب در ربیع الاول سال 622 شاهد ورود پیامبر اکرم (ص) به این شهر بود. به یمن حضور آن حضرت ، یثرب را مدینه النبی نامیدند . این بهترین شرافتی بود که مدینه به آن دست یازید.
پیامبر خاتم (ص) فرمودند:
" خداوندا! ابراهیم مکه را حرم قرار داد و من مدینه را ، آنگونه که خونی در آن ریخته نشود و سلاح برای جنگی در آن حمل نگردد."
علاقه پیامبر به مدینه وصف ناپذیر بود . در کتب تاریخی بر این موضوع صحه بسیار گذارده اند.پیامبر (ص) مدینه را برای زندگی برگزیده بود . در سال هشتم هجرت ، زمانی که غرور قریش با فتح مکه فرو ریخت، او باز هم دل در گرو مدینه داشت. هنگامی که از مدینه بیرون آمد فرمود:
" خدایا ! همانگونه که مرا از سرزمینی که بیش از همه جا دوستش داشتم خارج کردند، مرا در سرزمینی که بیش از همه دوستش دارم وارد کن."
همچنین از حضرتش روایت شده است:
" اگر کسی بتواند به گونه ای زندگی کند که مرگش در مدینه باشد ، چنین کند، من برای کسی که در آنجا بمیرد ، شفیع خواهم بود"
تمجیدهای پیامبر خدا از مدینه موجب شد تا این شهر، زیباترین نام ها را به خود اختصاص دهد. یکصد نام برای مدینه در روایات و کتب تاریخی ضبط شده است که مهمترین این نامها عبارتند از : " دارالابرار ، ارض الله ، دارالسلام،حرم رسول الله، قلب الایمان، قبه الاسلام ، المعصومه، سیده البلدان ، و طیبه " .
پیامبر اعظم مدینه را اینگونه می نامد: " مدینه محل هجرت من ، محل قبر من و محلی است که من از آنجا برانگیخته خواهم شد."
( برگرفته از کتاب میخانه و پیمانه نوشته جعفری چمازکتی )
نظر شما