فینال جام سیاست عراق به هشت پای پیشگو نیاز دارد

بسیاری از کسانی که به ورزش اهمیت می‌دهند و اتفاقات ورزشی را دنبال می‌کنند، اهمیت ویژه‌ای به این اختاپوس دادند و از این که به درستی نتایج مسابقات را پیش‌بینی کرد، بسیار شگفت‌زده شدند.

پیش‌گویی‌های این اختاپوس عجیب و غریب به گوش سیاستمداران عراقی نیز رسیده است. تعدادی از آنها که تا حالا مشخص نشده چه کسانی بودند، به طنز یا جدی از این اختاپوس خواسته اند که پیش‌بینی کند، نخست‌وزیر آینده عراق کیست. کار ما به جایی رسیده که باید یک هشت‌پا پیش‌گویی آینده سیاسی و اجتماعی مملکت را بکند!

اکنون ما در عراق در مرحله نهایی مسابقات جام‌ سیاست هستیم. هر کس شکست بخورد از او دلجویی می‌کنیم و هر کس هم پیروز شود به او تبریک‌ می‌گوییم. در حال حاضر پیروز این مسابقه بسیار بیش از بازنده آن ما را مشعوف می‌کند چرا که تاخیر در تشکیل کابینه به قدری طولانی شده که هر گشایشی که حاصل شود باعث خوشحالی و ذوق‌زدگی ما خواهد شد.

البته فینال سیاست در عراق بیش از آن که شبیه بازی فوتبال باشد، شبیه مسابقات طناب کشی است که همه از هر طرف آن را می‌کشند. تا حالا طرح‌های بسیاری برای پایان دادن به این مسابقه طناب‌کشی مطرح شده و طرف‌های بسیاری دخالت کردند شاید که این مسابقه بالاخره ختم به خیر شود ولی تا به حال فایده نداشته و همچنان کشیدن طناب ادامه دارد. دیگر این قدر این مسابقه تلخ و پرهزینه شده که تنها آرزوی ما خروج از این بحران است.

موعد نهایی و قانونی برای انتخاب روسای جمهور، دولت و مجلس بسیار نزدیک شده است. همان طور که مسابقات جام جهانی به مرحله فینال رسیده رقابت‌های سیاسی عراقی‌ها نیز به مرحله فینال خود رسیده است. اگر تا آخرین لحظه دولتی تشکیل نشود و توافقی حاصل نیاید همه مچبورند که به ضربات پنالتی تن دهند. البته این ضربات پنالتی را نمایندگان جریان‌های سیاسی نخواهند زد بلکه این مجامع بین‌المللی هستند که قدم به میدان می ‌گذارند و دروازه عراق را هدف قرار خواهند داد. آن موقع این دیگر جامعه جهانی است که تصمیم می‌گیرد به کدام جریان نزدیک‌ شود و چه کسی را نخست‌وزیر کند.

تشابه شگفت‌آوری که میان مسابقات جام جهانی و بازیگران عرصه سیاسی عراق وجود دارد، بینندگان این مسابقه است. مردم عراق در هر دو حالت تنها نظاره‌گر این بازی هستند و اکنون در انتظار اعلام برنده این مسابقه نفس‌گیری سیاسی‌اند. این جا است که می‌تواند هشت‌پای معروف (پائول) نیز وارد میدان شود و با پاهای درازش نام یکی از نامزدهای مطرح برای نخست‌وزیری را احاطه کند و بگوید این آقا نخست‌وزیر عراق خواهد شد. دقیقا همان چیزی که برخی سیاستمداران عراقی مطرح کرده‌اند و فکر می‌کنند که با پیش‌بینی پائول شاید بتوان به برون رفتی از وضعیت فعلی رسید!

اما پائول هشت پا کارش برای انتخاب نخست‌وزیر عراق خیلی سخت‌تر از پیش‌بینی برندگان فوتبال جام جهانی است. چرا که اختلاف‌های سیاسی به اندازه‌ای گسترده است و نامزدهای نخست‌وزیری به قدری متعددند که فکر می‌کنم باید چند تا هشت پا مثل پائول کشف کرد.

استغاثه به هشت پا فکری عملی و شدنی است اما مسئله این است که روباه‌های سیاسی فعال در عرصه سیاسی عراق بیش از آنند که این اختاپوس فکرش را می‌کند و این باعث می‌شود تا هشت پا قبل از رویارویی با نام نامزدهای نخست‌وزیری با روباه‌های متعدد سیاسی درگیر شود. این هشت پا مجبور است به عمق دریای پر تلاطم عرصه سیاسی عراق غوطه ور شود تا ببیند چه چالش‌های سنگینی بر کشور حاکم است. وقتی که مجبور شد به هر طرفی سرک بکشد و هر کسی از یک سو پاهای آن را کشید در نهایت مجبور است در یک نقطه بایستد تا همه راضی از حرکت او باشند، آنگاه می‌فهمد که این پیش‌بینی مثل پیش‌بینی‌های جام جهانی نیست. تنها نکته مثبت ورود این هشت پا به عرصه سیاسی عراق این است که دیگر کسی نمی‌تواند آن را به وابستگی‌های طائفه‌ای یا حزبی یا تعصب‌های قومی متهم کند یا بگوید سکولار است چرا که ذاتا به هیچ جریانی وابسته نیست. پائول بیچاره تازه می‌فهمد که در چه جای پرتلاطمی گرفتار شده است.

مشکل اختاپوس به همین جا ختم نمی‌شود. هیچ تضمینی وجود ندارد که اگر پائول نام نخست‌وزیر آینده را پیش‌بینی کند کسی بپذیرد و امنیت جانی او حفظ شود. به همین دلیل مجبوریم بگوییم، اختاپوس هر چه پیش‌بینی کند اختلاف‌ها بر سر نخست‌وزیری همچنان ادامه خواهد داشت و نه تنها اتفاق تازه‌ای رخ نخواهد داد بلکه شاید حتی امنیت جانی پائول بیچاره نیز به مخاطره بیفتد.

ترجمه: سیدعلی موسوی خلخالی

صادق حسین الرکابی روزنامه نگار و تحلیلگر مسائل سیاسی عراق است که این یادداشت را اختصاصی برای خبر نگاشته است.