من اساساً طرفدار فرصت دادن به چهره‌های پیگیر هستم. مثلاً حمید استیلی برای مربیگری پرسپولیس و محسن رضایی برای ریاست جمهوری. شاید واقعاً یک کارهایی بلدند که این همه پیگیر و پا به رکاب ماجرا ایستاده‌اند. فقط باید توجیه شوند که شرح وظایفشان چیست.
مثلاً محسن رضایی گفته: «سربازی را یکساله و به نوعی شغل تبدیل خواهم کرد.»
البته این حرف‌ها به خودی خود بد نیست. مفرح ذات است و در جامعه شادی و خنده و نشاط ایجاد می‌کند.
تهران- پاریس
قالیباف گفته: «تهران اکنون می‌تواند با شهری مانند پاریس از نظر تمیزی و نظافت رقابت کند و چیزی کم از شهرهای تمیز دنیا ندارد.»
من آشنایی چندانی با زبان فرانسه ندارم. اطلاعات من از زبان فرانسوی به اندازه زبان آلمانی است و اطلاعاتم از هر دو به اندازه زبان چینی است. اما یک دوستی دارم که او هم فرانسه بلد نیست ولی می‌گفت پاریس را دیده و قالیباف راست می‌گوید پاریس هم عین تهران است. گویا شهردار پاریس هم همین نظر را دارد.
مرد هنرمند
مهم‌ترین ویژگی سریال «یوسف پیامبر» تعلیق و هیجان غیرقابل وصف آن است. همین ویژگی این سریال را از Lost متمایز می‌کند. طبیعتاً هر اثری نشانی از سازندگانش دارد. مثلاً همین عنصر تعلیق و هیجان را می‌توان در گفته‌های مشاور کارگردان هم پیدا کرد.
مثلا جمال شورجه، مشاور کارگردان «یوسف پیامبر» وقتی قرار است به سریال نمره‌ای بدهد، می‌گوید: «بالای 15» و بعد از ایجاد هیجانی وصف‌ناشدنی بشریت را که دچار این پرسش شده: «یعنی منظورش چنده؟» نجات می‌دهد و تکلیف را روشن می‌کند: «قطعی‌تر بگویم 18».
نمی‌دانم این دو نمره را چطوری کم کرده‌اند اما راوی می‌گوید پس از این جواب، همه حضار یکباره فریاد کشیدند: «عجب مرد هنرمندی!»
کاندیداها
وزیر کشور گفته: «تاکنون بیش از 1000 نفر به صورت اینترنتی برای نامزدی در دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ثبت‌نام کرده‌اند.»
من واقعاً نمی‌دانم چه اتفاقی رخ داده که همه گمان می‌کنند ریاست جمهوری شوخی است و می‌توانند رئیس‌جمهور بشوند؟ شما چه فکر می‌کنید؟
تازه نکته جالب ماجرا این است که محصولی گفته: «در میان این 1000 نفر چهره شاخصی دیده نمی‌شود.» یعنی تازه در میان جماعتی که ماجرا را شوخی گرفته‌اند، کروبی و رضایی هنوز حضور ندارند.
جشنواره فیلم، بدون فیلم
محمد آفریده، دبیر دومین دوسالانه جایزه بزرگ شهید آوینی ویژه مستندهای برگزیده سال گفته با توجه به شعار اصلاح الگوی مصرف، امسال فیلمی در جشنواره نمایش داده نمی‌شود.
از گفته بالا نتیجه می‌توان گرفت که اساساً فیلم مستند چیز بی‌مصرفی است، ولی جشنواره خیلی لازم است. احتمالاً با این حساب به زودی شامل جشنواره تئاتر بدون اجرای نمایش و احداث رستوران‌های بدون غذا و جایزه کتاب سال ویژه کتب چاپ نشده و غیره هم خواهیم بود.
هواپیما بیاورید
کاپیتان خانلری، رئیس سازمان هواپیمایی کشوری گفته است: «همه افراد حقیقی و حقوقی که می‌توانند هواپیمای نو وارد کشور کنند، تسهیلات و مجوز لازم به آنها ارائه خواهد شد.»
با این اوضاع و احوال احتمالاً به زودی شامل موارد زیر هم خواهیم بود:
1- بانک مرکزی: هرکس می‌تواند اسکناس چاپ کند، تسهیلات لازم را دریافت می‌کند.
2- اورژانس تهران: هرکس مریض است خودش آژانس بگیرد، برود بیمارستان، بعداً قبض آژانس را بیاورد ما حساب کنیم.
3- وزارت بازرگانی: ما دیگه خسته شدیم، هرکس می‌تواند یک وزارت بازرگانی کامل از چین وارد کند، بیاید ما کمکش می‌کنیم.
4- هیأت دولت: ما وقت نداریم بیاییم استان شما وعده بدهیم. این ماه خودتان یک وعده‌هایی به خودتان بدهید.
5- به طور کلی هر کی هرچی دستشه، بذاره زمین کارهای ما رو انجام بده.
مردن یا کشته شدن
این نظریه سال‌هاست که ذهن من را به خودش مشغول کرده است. مردها می‌میرند، ولی زن‌ها نمی‌میرند. آنها فقط کشته می‌شوند. برای اثبات این نظریه کافی است یک نگاهی به اطراف خودتان بیندازید. در چند سال گذشته به مراسم ختم چند مرد رفته‌اید؟ آیا تعداد درگذشتگان زن از اقوام و آشنایانتان یک‌سوم مردها هم بوده است؟ خانم‌ها همیشه هستند مگر اینکه به فجعه با مفاجات از دنیا دل بکنند.
تازه من خیلی دست بالا گرفته‌ام که گفته‌ام یک‌سوم. چون طبق آماری که معاون پژوهشی مرکز مطالعات جمعیتی آسیا و اقیانوسیه اعلام کرده، «در ایران تعداد زنان بدون همسر در اثر فوت، شش برابر تعداد مردان بدون همسر در اثر فوت است.»
اعتصاب
برای اینکه خدای ناکرده به «زن‌ستیزی» متهم نشوم، فوراً بعد از مطلب بالا، یک مطلب هم درباره نقش ویژه زنان در عالم سیاست تقدیم می‌کنم که محضر مبارکه نسوان و آقایانی که به چشم خواهری فمینیست هستند.
زنان کنیایی تصمیم گرفته‌اند برای سرعقل آوردن مردان و خاتمه منازعات سیاستمداران کشورشان به مدت یک هفته «اعتصاب ویژه»ای بکنند و به زبان ساده‌تر و استعاری، هر شب قبل از آمدن همسرشان به اتاق خواب درها را قفل کنند. حتی زن نخست‌وزیر کنیا نیز از این حرکت حمایت کرده است.
خدا را شکر که منازعات سیاسی در ایران خیلی بالا نگرفته، فقط من به شدت نگران ماجرای انتخابات هستم. خدا به خیر کند.
مسافرت
قرار است اواسط اردیبهشت آقای احمدی‌نژاد به سوریه سفر کند و البته در راه بازگشت توی مسیر سری هم به برزیل، اکوادور و کشور دوست و برادر ونزوئلا بزند.
در این مورد نظری ندارم. گفته‌اند درباره رئیس‌جمهور ننویس، لذا نمی‌نویسم.
نظر شما