اگر تا به الان معضل‌مان این بود که نمی‌دانستیم «جیبوتی» دقیقا کجاست، از صدقه سری قطع رابطه با مراکش، مشکل آدرس جیبوتی حل شد، اگر به سمت شاخ آفریقا بروید جیبوتی دومین کشور بعد از مراکش است و مراکش هم، همان جایی است که همفری بوگارت با عشقش در کازابلانکا ملاقات کرد و البته با تیم فوتبال ما هم در روسیه دیدار خواهد کرد.
خب؛ نشانی جیبوتی که مشخص شد اما هنوز که هنوز است نفهمیدیم هوش و حواس مدیران‌مان دقیقا کجاست؟ اگر شیر پاک خورده‌ای گفت که هدف مسئولین با این اوضاعی که داریم بطورکلی چیست و آنها می‌خواهند ما را دقیقا به کجا ببرند؛ به این مو قسم، با همین سر کچلم آنقدر دعایش می‌کنم تا آینده‌اش مثل برق سرم، نورانی شود.
بدون هیچ بحثی، مسئولین فیلترگذار ما دچار بیش فعالی و هیجانات کاذب هستند؛آنها می‌توانند از بند تنبان، گودزیلا بسازند و بندازند به جانمان. مثل ولی یک بچه مدرسه‌ای شیطان ما هم هر روز باید دل شوره این را داشته باشیم که مبادا دسته گلی به آب بدهند و پرونده‌اش را زیر بغلش بگذارند. واقعا این بلاها چی می‌زنند که حسرت یک زندگی معمولی را به دل‌مان گذاشته‌اند و ما باید دم به ساعت هول و ولای بلایی را داشته باشیم. رفاه و آسایش و شادی و حتی پیگیری منافع ملی پیشکش، دریغ از اینکه یک روز از خواب بلند شویم و ببینیم که اوضاع ما منوط و مشروط به یک چیز دیگر در آن سر دنیا نیست. همیشه بچه‌مان روی گاز است و ما دل نگران یک اتفاقیم... از بالا پایین کردن ارز و سکه با «جمشید بسم الله» گرفته تا پاره کردن برجام بدون بسم الله، شاید باور نکنید، وقتی ارتباط ترامپ با پورن استارها لو رفت، بنده جلدی پریدم کوچه و از داروخانه محل؛ چیزهای خاصی را خریدم تا قیمت شان بعد از این جریان مشمول گرانی نشوند!
خلاصه؛ یا تحریم دور می زنیم یا یا به پرشال این و آن می‌زنیم و یا جوش هدایت کشوری را در آن سر دنیا می‌زنیم. دنیای‌مان شده عاقبت یزید و ما شده‌ایم بازیگران فیلم‌های هیچکاک ... دائم‌الدلواپس که می‌گویند ماییم و بس!
می گویید آنها به آخر و عاقبت ما فکر می‌کنند و کاری با این دنیای خاکی و فانی ندارند؟ می‌گویید می‌خواهند کاری کنند که همه دنیا مثل خودشان فکر کنند تا آنها تئوری مدیریت جهانی شان را پیاده کنند؟ خیلی هم خوب؛ ما هم کف دستان‌مان را دو کفه ترازو کرده و دعای شان می‌کنیم روزی برسد که عالم و آدم و بطور کلی همه از دم، صم و بکم غلام حلقه به گوش‌شان شوند و اصولا بشوند عین خودشان. حتی چشم و ابرو و هیکل و ناز و غمزه جهانیان هم، به آنها برود.
فقط یک سوال؛ دقیقا چطوری می‌خواهند مردم دنیا را صراط المستقیم کرده و سر عقل بیاورند؟ حالا چه خوب و چه بد... دنیای امروز جوری است که وقتی می‌خواهند خروس قندی هم بخرند؛ اولش، قد و بالایش را برانداز می‌کنند و بعد از کلی بالا و پایین کردن، اگر زیر دندان شان مزه کرد تازه دست به جیب می شوند. حالا با این اوصاف متاع مسئولین ما چیست؟ در ویترین شان کدام مدینه فاضله هست که بگویند اگر با ما باشید این می شوید. متاسفانه چه خوشمان بیاید و چه نیاید کسی حاضر نیست با ضرب و زور زیر بار چیزی که ما دوست داریم برود. قانع کردن عالمیان با این متدی که پیش گرفته ایم کمی سخت است. تجربه نشان داده که موشک و بمب اتم هم، وسایل کمک آموزشی خوبی برای متقاعد کردن نیستند. خلاصه تعیلم و تعلم عبادت است اما با زمزمه محبت ... اگر با همین فرمان برویم خودمان می‌مانیم و حوض‌مان؛ جهانی کردن و جهانی شدن مان پیشکش
جالب اینکه علاقه ای هم نداریم از آزموده ها درس عبرت بگیریم یعنی درست همان بلایی را که به سر تاجیکستان آوردیم و او هم متقابلا سر ما آورد عینا سر مراکش آوردیم و او هم دوباره سر ما آورد! وااقعا حق دارید که تلگرام را ببندید!
البته باید نیمه پر لیوان را هم دید ...
زمانی بود که ما کلی زحمت می کشیدیم و از دیوار سفارتی بالا می رفتیم تا آنها را مجبور به قطع رابطه کنیم اما الان خود کشورها به درجه ای از معرفت و بلوغ رسیده اند که خودشان این کار را می کنند. زت زیاد ...
نظر شما