به گزارش خبرآنلاین، سیدمحمد بهشتی و زنده یاد داد از دهه 60 با یکدیگر همراه بوده و در امور مدیریت سینما مشارکت داشتند. بهشتی خود به عنوان یکی از مدیران موفق سینمای ایران از داد به عنوان مدیری خوشفکر و موثر در سینما نام میبرد که حس اتحاد و همدلی را در دوران مدیریت خود به سینمای ایران بازگرداند.
بهشتی در گفتوگو با خبرآنلاین ضمن آرزوی مغفرت برای زنده یاد سیفالله داد اظهار داشت: «او مردی بسیار خوب، مدیری خوب و هنرمندی بسیار خوب بود. شخصیت «داد» جنبههای متفاوتی داشت و همین موجب میشد تا از جوانب مختلف موقعیت خوبی به دست بیاورد.»
او ادامه داد: «زنده یاد داد، در سالهای بعد از انقلاب پله پله و با جدیت رشد کرد. فیلمهای زیادی نساخت اما آثارش به یادماندنی بودند. در میان اهالی سینما به عنوانی فیلمساز و مدیری فرهیخته شناخته میشد. او به حدی در میان سینماگران محبوبیت داشت که مدتی مسئولیت ریاست هیئت مدیره خانه سینما را سینماگران به او واگذار کردند و همین فردی که تا این حد مورد اعتماد سینماگران بود مدتی بعد مسئولیت مدیریت سینمای ایران را برعهده گرفت.»
بهشتی گفت: «در دوران دولت اصلاحات زنده یاد داد به عنوان مدیر سینمایی فعالیت خود را در شرایطی آغاز کرد که مدتها بود اهالی سینمای ایران شاهد فاصله زیاد میان مدیران و سینماگران بودند. فاصلهها زیاد بود و داد تلاش کرد تا آن را به حداقل برساند و خلاءها را پرکند.»
او اظهار داشت: «در طول سالهای قبل از مدیریت داد اغلب سینماگران از اصل به حاشیه رانده شده بودند و داد تلاش میکرد تا براساس همفکری و مشارکت سینماگران را وارد جریان سینمای ایران کند. او سینماگران را از حاشیه به متن آورد و مجموعاً همه سینماگران خاطره خوبی از شخصیت او دارند.»
بهشتی با تاکید براینکه زنده یاد داد در دوران مدیریت او از گروه همراهش بوده، گفت: «آقای داد در تمام آن سالها همراه ما بود و با ما همکاری میکرد. آنچه در دهه 60 در سینمای ایران رخ داد حاصل همکاری یک گروه بود و اگر موفقیتی به دست آمد نتیجه کار آنان بوده است و یکی از شخصیتهای موثر در این جمع سیفالله داد بود.»
او ادامه داد: «در روزهایی که ما از دور شاهد رخ دادن اتفاقاتی در سینمای ایران بودیم، شاید تصور اینکه دوباره مدیریت و بدنه سینما به هم نزدیک شوند کار دشواری بود. در آن زمان فاصلهای جدی میان سینماگران که نقش اساسی در تولیدات سینمای ایران داشتند با مدیریت به وجود آمده بود و «داد» در مدت زمان کوتاه مدیریت خود در سینمای ایران توانست تمامی این اتحاد مورد نظر را به وجود آورد.»
او با اشاره به مقطعی که قرار بود «داد» مسئولیت سینمای ایران را برعهده بگیرد، گفت: «اتفاقاً زمانی که سیفالله به عنوان مسئول معاونت سینمایی مطرح شد، مخالفت کردم. معتقد بودم داد به دلیل روحیه هنرمندانهاش در عرصه مدیریت کل سینمای ایران ممکن است به مشکل بر بخورد به نظر انجام دادن امور مربوط به معاونت سینمایی برای داد کار دشواری خواهد بود اما در نهایت متوجه شدم که من اشتباه کردم و مدت زیادی طول نکشید تا روشن شد داد، مدیر قابل و توانایی برای سینمای ایران است.»
بهشتی در پاسخ به این پرسش که آیا هنوز میتوان رگههایی از دوران مدیریت داد را در سینمای ایران مشاهده کرد، گفت: «سینما همانند دوی امدادی است. در میان کسانی که در دوی امدادی شرکت دارند هستند کسانی که میدوند و گروهی که کمتر میدوند و میایستند. این ایستادنها نمیتواند ضربه جدی به سینما بزند.»
او ادامه داد: «حاصل کار کسی که مدتی در این جریان دویده بعد از مدتها هم در سینما دیده میشود. کسی که قله اورست را فتح میکند همیشه در قله باقی نمیمامد، از قله پایین میآید اما بین او و کسی که اصلاً به قله راه نیافته حتماً تفاوتی جدی وجود دارد.»
سیدمحمد بهشتی در پایان سخنانش گفت: «سینمای ایران در دوره مدیریت سیفالله داد همراهی، مشارکت و اعتماد متقابل میان مدیریت سینما و سینماگران را درک کرد. اگر کسی باور ندارد نمیتوان میان سینماگران و مدیریت همراهی به وجود آورد میتوان دوران مدیریت زندهیاد داد را به عنوان مثالی موفق نشان داد.»
نظر شما