جالب است در میان این همه حرف دری‌وری، و آدم‌های بی‌ربط، هر کدام یک شعاری هم از شعارهای کاندیداهای اصلی را تکرار می‌کنند.
پیش‌بینی
در هر کشوری چند حزب و تشکل بزرگ و تأثیرگذار وجود دارد و الباقی احزاب حکم تزئینات و حواشی را دارند. ایران ما هم این‌طوری است و یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین تشکل‌ها که تحلیل‌ها و تفاسیرش در معادلات سیاسی مهمترین نقش ممکن را دارد و با هوادار چندین میلیونی‌اش به راحتی معادلات را به هم می‌زند و اگر بگوید ماست سیاه است، ماست چاره‌ای جز سیاه‌بودن در مقابل این همه قدرت و اقتدار را ندارد، همانا «جامعه اسلامی کارمندان» است که نامش برای همه آشناست. طبیعی است بزرگترین کارشناس سیاسی مملکت هم دبیر کل این تشکل عظیم باشد و حقاً چنین هم هست و او کسی نیست جز «سجادی». مردی که هرچه بگوید، لاجرم محقق می‌شود.
سجادی گفته:«احمدی‌نژاد در دور اول انتخاب می‌شود، مگر آن که اتفاق خاصی بیفتد.» بر اساس این جمله حکیمانه و پرمغز، چند جمله دیگر برایتان می‌نویسم:
1- زمین مکعب است، مگر آن که معلوم شود کروی است.
2- هوا گرم است، مگر آن که سرد باشد.
3- انسان حیوانی است ناطق،مگر آن که نباشد.
4- مثلث همان مستطیل است، مگر آن که گرد باشد.
5 - احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور می‌شود، مگر آن که کسی دیگر بشود.
6- تبلیغات، تبلیغات است، مگر آن که سفر استانی باشد.
اوج خودکفایی
نمایشگاه کتاب راه افتاد. فرصت خوبی است که کتاب «خر دجال» شود و سر و صدا کند و جماعت را گرد آورد. جماعتی که همان چیز را از کتاب می‌خواهند که در آخر زمان از خر دجال خواهند خواست. این‌ها بماند. حضور کشور برادر و دوست «چین» در نمایشگاه امسال چشمگیر است. چینی‌ها در اولین حضورشان با 1000 عنوان کتاب به نمایشگاه آمدند و لابد آمده‌اند که تپه آخر را هم فتح کنند که تپه چینی ندیده باقی نماند. این هم بماند.
آنچه جای شیرین ماجرای حضور چینی‌ها در ایران اسلامی است، در سایت تابناک آمده: «پرچم ایران هم از چین وارد می‌شود.»
حالا که چینی‌ها برایمان عرق ملی و غرور ایرانی هم تولید می‌کنند، ای کاش چند تا کاندیدای معقول هم برایمان بفرستند که اخبار جالبی از وزارت کشور می‌آید. ضمناً ای کاش دولت همت نموده مقدار معتنابهی شرکت‌کننده بالای 18 سال هم وارد کند. برای چین میلیاردی 20 تا 30 میلیون نفر چیزی نیست. آب و دونه‌مان را که چینی‌ها می‌دهند، بیایند عوضمان رأی هم بدهند دیگر.
اهالی ثابت
مدتی است خوانندگان غیور ایراد می‌گیرند که چرا چیزی درباره اهالی ثابت ستون یعنی کروبی و رضایی، چیزی نمی‌نویسی. باور کنید هم این دو بزرگوار استعداد سوژه دائمی شدن دارند، هم من ساده از کنار هر سوژه‌ای نمی‌گذرم. باور کنید مشکل و معضل اصلی «جا» است که علی‌العجاله نداریم امروز. لذا فقط نام این دو بزرگوار را می‌نویسم. شما خودتان به من و ایشان اعتماد کنید و بخوانید: کروبی، رضایی. همین.
حمومی آی حمومی
دکتر اردوان ارژنگ، رئیس دانشگاه یاسوج گفته: «نصب دوربین در این دانشگاه برای شناسایی دزدان است.»
فرمایش متین! لکن با عنایت به شعر قدیمی و فلکلور «حمومی آی حمومی، طاس و دولیچه‌م رو بردند» با حمام‌های خوابگاه چه خواهند کرد؟ در صورت تصمیم مقتضی، چندین متقاضی چشم‌پاک از جوانان غیور و سلحشور فارغ‌التحصیل بی‌کار، موجود است. لذا متمنی است بذل مرحمت نمایید.
اصلاح الگوی مصرف
کمیسیون اجتماعی مجلس که بیشتر از همه با قشر فقیر و بی‌آب‌ودونه مملکت سروکار دارد، در سال اصلاح الگوی مصرف، برای اعضای کمیسیون صندلی خریده‌اند دانه‌ای 600 هزار تومان. فقط مسئله این است که صندلی‌ها کوتاه است و قد میز بلند. تصور کنید 24 عضو کمیسیون فرهنگی را که با صندلی‌های جدید، شانه‌هایشان هم‌سطح میز قرار می‌گیرد و از این دلاوران میزگرد کمیسیون، فقط 24 کله معلوم است! خوب است که آدم اول به قد خودش نگاه کند، بعد صندلی 600 هزار تومانی بخرد که جلوس ملوکانه کند و برای دهک‌های پایین جامعه‌اش تصمیم بگیرد.
نظر شما