به گزارش خبرآنلاین، رابرت کارلاک به یاد می‌آورد اولین بار که مجموعه «30 راک» برنده جایزه بهترین سریال کمدی از امی در سال 2007 شد چه تغییرات ناگهانی رخ داد.
کارلاک که مدیر تولید این سریال است، می‌گوید:«سال اول که سریال پخش شد همه چیز روزانه و لحظه‌ای بود. شبکه ان‌بی‌سی زمان پخش ما را عقب می‌انداخت و ساعت منظمی برای پخش سریال نداشتیم، اما احتمالا این جایزه به آنها این اعتماد را داد که این سریال بیننده دارد. وقتی با جایزه برگشتیم نیویورک همه چیز آرام و روبه‌راه شده بود.»
تیم بروکس، نویسنده برنامه‌های تلویزیونی در این زمینه می‌گوید:«با بردن امی حلقه‌ای نورانی دور برنامه را می‌گیرد به این معنی که «این برنامه یا بازیگران با کیفیت هستند.» مردم هم کیفیت را دوست دارند، چون ماندگار است. کیفیت می فروشد.»
اما ارزش واقعی امی جای بحث دارد. برعکس اسکار که فروش فیلم و دی وی‌دی آن را افزایش می‌دهد، تاثیر امی در ابهام است. این جایزه بیش از هرچیزی برای افراد آسیب‌پذیر در تلویزیون مهم است؛ برای بازیگران ناآشنا، برنامه‌های کمتر دیده‌شده و تلاشگر و شبکه‌هایی که سودای «برند شدن» در سر دارند.
تاثیر این جایزه بر یک شبکه می‌تواند برجسته باشد. زمانیکه سریال «محافظ» از شبکه اف‌ایکس در سال 2002 برای بازی مایکل چیکلیس یک جایزه امی دریافت کرد به اولین شبکه کابلی تبدیل شد که به این افتخار رسیده بود و به صنعت تلویزیون ثابت کرد که اف‌ایکس زباله‌دانی سریال‌های بی‌ارزش نیست.
شبکه اچ‌بی‌او تمامی اعتبارش را مدیون جوایز متعددش از امی است. همینطور شبکه ای‌ام‌سی که سریال‌های جدیدش چون «مردان خشن» و «بدبیاری» جوایز متعددی نصیبش کرده‌اند و انتظارات از این شبکه را تغییر داده‌اند.
لیندا شوپک، مدیر بازاریابی شبکه ای‌ام‌سی می‌گوید: «این جایزه مهرتائیدی است بر برنامه‌های ما. در مجموع در میان شبکه‌های کابلی ما بیشترین تعداد نامزدی جوایز امی را داشته‌ایم. این زمینه خوبی برای ما و برنامه‌هایمان است. می‌توانیم این زمینه را برای افرادی که برای تبلیغ تلویزیونی پیش ما می‌آیند تعریف کنیم، ما همان شبکه‌ای هستیم که آنها دنبالش هستند.»
این گفته شوپک کاملا درست است؛ سریال «محافظ» به دلیل داستان خشن و خونینش به زحمت تبلیغات تلویزیونی جلب می‌کرد، اما به محض بردن امی همه چیز عوش شد.
بروکس می‌گوید: «اگر برنامه‌ای امی بگیرد و به عنوان برنامه‌ای باکیفیت معرفی شود، توجیهی برای مدیران تبلیغاتی می‌شود، با خود می‌گویند شاید سریال کمی افراطی باشد اما در هر حال سریال با کیفتی است. و سیل تبلیغات میان‌برنامه‌ای برای آن مجموعه جاری می‌شود.»
متیو وینر که تاکنون دوبار برای سریال «مردان خشن» جایزه امی را به خانه برده به شکلی ملموس‌تر از تاثیر امی می‌گوید: «افتخار بردن جایزه امی روی دی‌وی‌دی سریال، پوسترهای آن و غیره قرار می‌گیرد، و موجب می‌شود سریال تا 30 سال بعد فراموش نشود.»
بردن جایزه امی یک چیز است و حفظ بینندگان سریال چیزی دیگر: سریال «جناح غربی» محصول شبکه ان‌بی‌سی به محض بردن جایزه امی بهترین سریال داستانی بینندگانش نصف شد، سریال «30 راک» بخش قابل توجهی از بینندگانش را از دست داد و سریال «لاست» که بینندگانش به اوج رسیده بود با بردن جایزه امی در سال 2005 دیگر به آن اوج نرسید.
اما جالب اینجاست که بردن جایزه امی برای «مردان خشن» و «بدبیاری» خیل عظیم بینندگان جدید را به همراه داشته است، این دو سریال از دو سال پیش که به امی دست یافته اند مدام رکورد بینندگانشان را می‌شکنند.
بروکس در این زمینه می‌گوید: «برعکس جایزه تونی در تئاتر و اسکار در سینما، جایزه امی تاثیر ویژه‌ای روی آمار بینندگان نمی‌گذارد. برای بینندگان اهمیتی ندارد چه جایزه‌ای برده‌اید.»
تاثیر جایزه امی بر زندگی حرفه‌ای عوامل سریال به ویژه بازیگران نیز چندان واضح و مسلم نیست.
جان لورنس، یکی از اعضای ارشد آکادمی تلویزیون که مسئولیت اهدای جوایز امی را برعهده دارد می‌گوید: «گرفتن جایزه امی فرصت‌های فرد را بیشتر می‌کند. البته این به معنای پول بیشتر نیست، به این معنی است که چشم مدیران بازیگریابی به شما می‌افتد.»
این اتفاق برای کریستین بارانسکی افتاد، او امسال برای سریال «همسر خوب» نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل و برای سریال «نظریه انفجار بزرگ» نامزد بهترین بازیگر مهمان است. زندگی حرفه‌ای او از سال 1995 که برای بازی در «سیبل» جایزه امی برد تغییر کرد. خودش می‌گوید: «جایگاه مرا در تلویزیون بالا برد. بعد از «سیبل» خیلی‌ها از من می‌خواستند که برنامه خودم را راه بیندازم.»
این قضیه برای کاترین هیگل نیز رخ داد، او که روزهای بازیگریش در سینما به بن‌بست می‌رسید با بردن جایزه امی در سال 2007 برای بازی در «آناتومی گری» به ستاره‌ای در تلویزیون تبدیل شد.
اما بازیگران بسیاری هم هستند که امی برای آنها سودی نداشته است: کتی بیکر در دهه 1990 سه بار برنده جایزه امی بهترین بازیگر زن در نقش اصلی برای سریال «تیرهای پرچین» شد، اما پس از پایان سریال کسی به یاد او نیفتاد. جیلیان اندرسن هم در سال 1997 برای سریال «پرونده‌های مجهول» به این جایزه رسید، اما با پایان سریال کسی سراغ او هم نرفت، برعکس همبازی او در این سریال یعنی دیوید دوکاونی که امی نبرده بود به بازیگری محبوب بدل شد.
امسال نیز افراد بسیاری امیدوار هستند با گرفتن جایزه امی بختشان در دنیای تلویزیون باز شود، سریال‌هایی چون «خانواده مدرن» و «همسر خوب» و بازیگران آنها. باید دید جوایزی که روز 29 اوت اهدا می‌شود چه آینده‌ای برای برندگانشان رقم می‌زنند.
رویترز / 2 اوت / ترجمه: حسین عیدی‌زاده
نظر شما