کابوس بوشهر، عذاب اسرائیلی ها

رژیم صهیونیستی بیشترین نگرانی را نسبت به افزایش توان هسته‌ای ایران ابراز کرده و اینک بر این نقطه تمرکز کرده است که چگونه باید با توان هسته‌ای ایران مقابله کرد. با این وجود می‌توان گفت تفکری که معتقد بود هیچ قدرت هسته‌ای نباید موجودیت این رژیم را تهدید کند، با نزدیک شدن به زمان آغاز به کار نهایی نیروگاه بوشهر کم کم رنگ می‌بازد. با این حال و با نگاهی به تحرکات اخیر، موضع رسمی رژیم صهیونیستی آن است که باید به هر نحو ممکن با ایران هسته‌ای مقابله کند حتی اگر این راه، به حمله نظامی ختم شود؛ هر چند اقدام نظامی علیه ایران خالی از پیامدهای سوء برای این رژیم نخواهد بود.

بسیاری از تحلیل‌گران سیاسی معتقدند رژیم صهیونیستی به دلیل همین پیامدهای سوء، حاضر نیست به تنهایی ریسک حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را بپذیرد و در همین راستا به دنبال جلب نظر ایالات متحده آمریکا است. اما مشکلی که رژیم صهیونیستی با آن روبروست، این است که مقامات آمریکایی اعتقادی به استفاده از گزینه نظامی برای توقف فعالیت هسته‌ای ایران ندارند و شیوه تحریم و چانه‌زنی دیپلماتیک را با توجه به هزینه کمتر آن ترجیح می‌دهند.

 ترس از توان نظامی ایران
یکی دیگر از مواردی که رژیم صهیونیستی را در اعمال گزینه نظامی علیه ایران دچار تردید و آشفتگی کرده است، توان نظامی و دفاعی ایران است که در سالهای اخیر رشد چشمگیری پیدا کرده است.

در روزهای اخیر خبری منتشر شد که رژیم صهیونیستی قصد دراد در روز افتتاح، نیروگاه را مورد حمله قرار دهد؛ ادعایی که بیشتر از اینکه به واقعیت نزدیک باشد، به یک «ترفند تبلیغاتی» برای سنجش میزان آمادگی دفاعی ایران شبیه است. موضوعی که به یکی از محورهای سوالات دیروز از وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در کنفرانس خبری وی تبدیل شد. او در این باره می‌گوید: «اگر رژیم صهیونیستی به نیروگاه بوشهر حمله کند در این صورت ما یک نیروگاه از دست می‌دهیم ولی حیات رژیم صهیونیستی به خطر خواهد افتاد.»

 رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت امور خارجه هم روز سه شنبه در این باره تصریح کرد: «بر اساس مقررات بین‌المللی، نمی‌توان به تاسیساتی که دارای سوخت هسته‌ایی باشد صدمه‌ای وارد کرد. سوخت واقعی نیروگاه بوشهر هفته‌ی آینده شروع به تزریق می‌شود و عملا ظرف مدتی که حدود سه ـ چهار هفته طول می‌کشد تمامی سوخت لازم وارد قلب نیروگاه بوشهر خواهد شد و از هم‌اکنون که سوخت در مجاورت نیروگاه قرار گرفته هر نوع تعرض به این نیروگاه می‌تواند عکس‌العمل‌های شدیدی را داشته باشد.»

علاوه بر این، انهدام سه فروند هواپیمای بدون سرنشین توسط پدافند سپاه که با هدف ارزیابی میزان آمادگی سکوهای پدافند هوایی مستقر در اطراف نیروگاه بوشهر از سوی ستاد کل نیروهای مسلح به پرواز درآمدند نشان از اوج آمادگی دفاعی ایران دارند. انتقال ستاد فرماندهی نیروی دریایی سپاه به بندرعباس در یک ماه گذشته هم تاکتیکی برای مقابله با حمله احتمالی مد نظر بوده است. در همین راستا 12 فروند از شناورهای اژدر افکن و موشک‌انداز ذوالفقار در سه کلاس متفاوت در بندرعباس به آب انداخته شدند تا توان کنترل نیروی تهاجمی دشمن از دریا نیز افزایش یابد.

در صنایع موشکی نیز ایران در سالهای گذشته به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته که همین مساله یکی از عمده‌ترین دلایل تردید رژیم صهیونیستی در حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران از جمله نیروگاه اتمی بوشهر است.

ایران سال گذشته موشک دوربرد سجیل 2 که بردی بیشتر از موشک‌ شهاب 3 دارد را با موفقیت آزمایش کرد. بنابر اعلام مقامات کشورمان، این موشک بخشی از سیاست بازدارنده کشور است و علیه دشمنانی استفاده می‌شود که به ایران حمله کنند. این موشک می‌تواند اهدافی در برد 2 هزار کیلومتر را هدف قرار دهد. صنایع هوافضای ایران در دهه گذشته به توسعه و ساخت موشک سوخت مایع شهاب 2 و 3 و همچنین موشک‌های قدر پرداخته است. گفته می شود که موشک های شهاب ایران قابلیت هدف گیری تا خاک رژیم صهیونیستی را دارا هستند. به موازات این تلاش‌ها، موشک سوخت جامد سجیل به یگان موشکی ایران اضافه شده است.

آمادگی نظامی ایران برای دفاع از تأسیسات هسته‌ای‌اش در حالی رو به افزایش است که چندی پیش رزمایش فشرده ارتش رژیم صهیونیستی در رومانی با هدف تمرین چگونگی حمله به ایران با سقوط یک فروند هلی کوپتر این رژیم در جریان رزمایش لو رفت. روزنامه یدیعوت‌آحارونوت در گزارشی از این ماجرا نوشت که مانور نظامی اسرائیل در رومانی که در جریان آن یک بالگرد سقوط کرد و 6 نظامی اسرائیلی کشته شدند، نشان می‌دهد که اسرائیل خود را برای "جنگ‌های آینده" آماده می‌کند جنگی که کابوسی برای رژیم صهیونیستی است.